tT PES E
e C werth, - fe FYOHANNISS BHUERMANN Phil. et Med. D. Mat. Med. Dot. et Hist. mat.
im scholis. Arcentor. Prot: -—
Inst. Franc. ahar. q: societ. sodalis
obut d. XII. Vindem. A.R. IX. aet.L XI.
LC
LiT
su JOHANNIS HERMANN
Phil. et Med. Doct., Mat. med. Bot. et Hist. nat. in scholis Argentor. Profess., Instit. Franc., Societ. Agricult. Scient. et Artium Argentor., Hist. nat., philomath., med. aemul., Musei Paris., Acad. Rupell,, aemulat. Rothomag. , Societ. reg. Suec. pro patria, phys. Berol, phys. Danüsc., Taurin., Lausann., Linn. Londin., mineralog. Jenens., sodalis
O BJS"ERVATIONES ZOOLOGIC AXE
QUIBUS NOVAE COMPLURES, ALIAEQUE
ANIMALIUM SPECIES
DESCRIBUNTUR ET ILLUSTRANTUR
OPUS POSTHUMUM
EO ILD.I TT
FRIDERICUS LUDOVICUS HAMMER
Hist. natur. Prof. Societ. Agric. Scient. et Ártium Argentor. sodalis
FR878L78, 7RoA8, 780878787878, 78 8^
Netionai Rose? ?
ARGENTORATI APUD AMANDUM KOENIG, xsinrr10POLAM PARISIIS
APUD EUNDEM, ad ripam Augustinorum N? $1
XII (1804)
«fi wee /
ei !1 ?45
1A TO Mn t : AT
pa 239HT o i 5 rr ARS
THCIL.. Boi TOL aLIDEU N
Nt
EINSS "7g |i 3 : "V PTS MOLIS 41 ao aU Pa UE ar iori P Pres 2 N à [ : Do i , i. "IA, t ks. "eu 5 p.
* b " 2355 " i " MAL A 3 8 (i oes pudo MN pa ID xu aS LEM M EDU Ur ino An Ub du ur. » J 1 bns 07^ n UND? Oo IR OM » CONES
pEWEAURPBUACETO
EXDUICOE O RS
C OMMUNIS scientiarum omnium sors est et conditio, ut mul- torum fertilium ingeniorum junctis laboribus nova incrementa capiant. Quo in genere si prae reliquis sibi arrogare quid- piam fas est, jure id physices scientiae quae corporum tellu- ris cognitionem et historiam amplectitur , erit licitum. Nullis quippe sapientum effatorum limitibus illa conclusa est, sed in totum universae naturae campum excurrit. Unde plurima semper nova ex tam vasto rerum oceano, naturae cultorum studio protrahuntur. Sed quaecunque privatis horum studiis curisque pervestigata, cognita et inventa sunt , eorum ut nihil pereat, sed cuncta communi scientiae lucro accedant, plurimi interest. Quare si forte illi, quae in scriniis reliquerunt, ipsi fatis praeventi publici juris facere non potuerunt , superstites gratiam ineunt amicorum scientiae, illa si in lucem emittant. Hisce rationibus , utpote non levibus, et nos, amicorum con- siliis inducti , relictas J0HANNIS HERMANNI, dilectissimi dum viveret, nunc desideratissimi soceri nostri , observationes et studiorum fructus , publice nondum cognitos , tenebris et ob- livioni eripere, nostrum esse maxime censuimus.
Etenim Hermanno quoque nostro, observatori acuto et na- tura usuque callido, tam solertis subactique ingenii, quam rarae et multifariae doctrinae viro, quum pari studio et ardore, eodemque felici successu omnes naturae provincias atque universum scientiae naturalis ambitum sit complexus, plurima
IV PRAEEITA'TIO.
utique partim nova sese obtulerunt, partim penitius ab eo cognita et explorata sunt. Paucatamen ex multis ab eo observa- tis publice innotuerunt; quod minime mirum videbitur iis, qui virum propius norunt. Solertis acrisque semper industriae et ingenii impulsuotii minime patientis,ab uno ad alterum promte quidem, nec tamen eo minus considerate progrediens , omnium ubique scrutator , novorum observandorum frequentissimam occasionem nactus erat. Illa observata, quantum licuit, dili- genter scriptis consignavit , chartasque quibus mandavit, vel rebus ipsis, ad quas spectabant, in museo conservatis adíixit, vel libris eas res ex professo tractantibus inseruit. Igitur in museo ejus, rerum naturalium omnium regnorum , pro hominis privati facultatibus collectione instructissima ditissimaque , sunt oppido pauca, quae non aut suas ipsa ferant descriptiones et adnotationes , aut ad luculentiorem et ampliorem illustratio- nem in aliquo bibliothecae libro et loco sepositam , remittant. Pauca in selectissima ejus bibliotheca volumina extant, quae non illarum observationum aliarumque adnotationum largam offerant segetem, et rite acuteque legentis possessoris vestigia monstrent.
Quare prouti in dies et annos corporum naturalium musei librorumque bibliothecae repositoria increverunt , creverunt cum illis et observationes, adnotationes animadversionesque. Has vero omnes in ordinem digerendi , et ad propositum simul perfectionis gradum perducendi otium , tam rerum ipsarum copia, quam varia diversorumque munerum publica officia , ut et privatae multae et a multis praeprimis hodie insignibus viris desideratae praelectiones, praeripuerunt.
Prima enim illi lex erat, multis quidem nimis severa visa, non nisi ad summam perducta perfectionem in publicum edere. Non satis illi visum, res oblatas semel et obiter intueri, et
PRAEFATIO, LV
observata memoriae tradere, aut quod facile et non raro acci- dit, extremis ut dicitur digitis leviterque attingere, aut prae- occupato mobilique animo res adire, ut quales velis esse videas, non quales sint. Sed calamum manu tenendo observa- taque litteris mandando , non semel modo iterumque , si locus esset, ad illa redeundo, diuque constanterque in illis haerendo, donec omni ex parte perlustrata, pervestigata et percognita essent, veritatis characterem observationibus suis imprimere studuit. Idque non in majoribus solum naturae corporibus , sed et in minimis aciemque oculorum effugientibus fecit.
Ex hoc summae perfectionis studio et amore , et raro ingenii non nisi absolutissima publicum in usum conferendi consilio; et otii inopia accidit, ut minus ab eo vulgatum quam collec- tum, minus ex eo lectum, quam sermone auditum sit. Qua ex caussa etiam multae illi observationes obsolefactae sunt, et multorum laus inventorum ab aliis praerepta. Lubentius quoque communicavit cum aliis, quae intus premere suo jure potuisset. Eruditio denique ejus vasta, qui innumeros perle- gerat libros scriptoresque omnium aetatum , pluriumque lin- guarum, aeque ac amicitiae foedus et epistolarum cum cele- berrimis naturae scrutatoribus contractum commercium , vo- lumina scribendi abunde materiam illi suppeditare potuissent.
Quare plurima , tam in rerum naturalium eimelio , quam in bibliotheca Hermanni nostri recondita sunt , quae non ad ani- malium solum, sed et ad vegetabilium imnumeras cohortes, et ad mineralium agmina spectant, quaeque collecta in luce poni mereantur. Quod ille dum viveret non fecit, id ego, ejus olim discipulus, tum amicitia et affinitate junctus, et post tristia ejus fata in schola Argentoratensi successor, agere adgredior, con- siliis auxiliisque fultus viri amplissimi, rRiDERICI HER MANNI, fratris , nuper legislatorum Franciae collegio adscripti , hodie
Vti PRAETATIO;
Civitatis Argentoratensis, quem vocant, Magistri, naturae non minus quam juris consulti. Quod pietatis officium desidera- tissimo socero praestans, confido me , illius memoriae non improbum aut ingratum ponere monumentum, nec de scientia naturali ejusque cultoribus male meriturum.
Exordium ab animalibus coepi, ad reliqua progressurus na- turae regna, quum idoneorum judicum suffragium et tempo- rum secundior aura faverit. Ex plurimis ab auctore observatis et inventis ea quae mihi graviora et ob majus momentum pu- blica luce prae ceteris digna visa erant, excerpsi. Multa in his sunt prorsus nova; multa item aliis jam observata , sed Her- manni lynceis oculis subtilius perquisita et clariori luce col- lustrata. Quae omnia , quantum licuit, nunc maxime denuo cum ipsis rebus in museo servatis comparavi , et cum aliorum ipsiusque Hermanni scriptis contuli, ne quid ab aliis Jam satis probabiliter aut ab auctore ipso publice tractatum reciperetur.
Quod si quid hujusmodi occurrerit, singulare viri in obser- vando acumen et in describendo luculenta subtilitas ut appa-
reret , nobis in animo fuit; non raro quoque, ut Hermanno nostro protopraxiae honos et jus in sua vindicaretur. Qua de caussa temporis momenta, quibus quaeque facta observatio est, quantum fieri potuit , notata sunt.
Nimis religiose forsan.plura admissa, quae qualia nunc sunt, minoris aestimanda possint videri ; quae si ipsi auctori ultimam imponere manum licuisset , luculentiora haud dubie erant proditura. Sed nec res nec sermonem aut verba aucto- ris immutare volui, et omnia , uti ex calamo profluxerunt eleganti, scrupulose conservata hic ut reperirentur, mihi maximae fuit curae. Quis non amet a tali viro inchoata etiam et adumbrata, si illi non licuit perfecta cuncta et absoluta relinquere? Nonnulla tantum ex germanico aut gallico sermone
PRAEFATIO. VII
in latinum conversa sunt , quae etiam si non diserte monuis- sem , facile a caeteris discernerentur.
Magnam equidem animo voluptatem percepero , si amicis renovandae amici memoriae conservandaeque occasionem dedero, aliosque hoc specimine edocuero , quale quantumque sit quod naturae scientia Hermanno debeat nostro, quaeque adhuc , si fata sivissent , illi erant debitura.
Prior, quam Tibi , nunc exhibemus , benevole Lector, pars, observationes continet , quae ad mammalia, aves , amphibia , pisces spectant. Ordinem in iis digerendis sequuti sumus Lin- naeanum in systematis naturae editione duodecima adopta- tum, cum systema non condere, sed res divulsas et singulas, ordine tamen quodam, sistere voluerimus.
In altera parte, quae brevi hanc excipiet , de zzsectzs agetur, de vermibus et zoophytis. Multa, in hac posteriori sectione in- dicata tantum, separatis voluminibus exponentur. Sic de acarzs aliisque congeneribus apteris opus posthumum nznwaAxwi filii desideratissimi, optimae spei olim adolescentis, morte prae- matura, magno rei litterariae detrimento humanis rebus erepti, paratum, patris studio post filii fata auctum, nunc maxime in ordinem redactum et novem tabulis aeneis ornatum, in lucem prodit, titulum prae se ferens: /Mémoire aptérologique, etc. Sic aranearum picturae et descriptiones amplius centum ex- tant, quae chalcographi stilum non expectassent, si tempora magis fausta fuissent, et rem nostris peragere impensis non impediissent. Alius de pediculis tractatus figuris illustratus, aliusque de cocczs, pluribus novis auctus speciebus, si ille de acaris secunda navigaverit aura, eum sequentur.
Quae ex botanices ditione supersunt, quaeque ad minera- logiam, ad geogoniam et cosmographiam physicam spectant; denique et litterarum Hermanni commercium, longe lateque
YI PRAEFATIO,
cum celeberrimis actum viris, multa haud dubie offerunt utilia, digna quae cum his qui naturae cognitioni student, communi- centur. Observationum botanicarum ea pars , quae ad plantas in Alsatia sponte nascentes spectat, F/orae ZA/saticae, qua in exaranda nunc maxime occupati sumus, inseretur. Geogoni- carum Hermanni nostri cogitationum meditationumque ratio reddetur in commentatione de vita et scriptis viri desidera- tissimi , posteriori hujus operis volumini praemittenda.
Hanc interim Tibi tradimus observationum partem , quam novorum quorumdam et nondum delineatorum animalium iconibus illustrare nobis in animo est, si publica responderit sententia. Figurae magna ex parte jam paratae sunt pictae, reliquaeque ut pingantur, curae nobis erit.
OBSERVATIONES
OBSERVATIONES ZOOLOGICAE.
AMVTASS e PAIS SAAS
I. MAMMALIA.
SENMTA ENGVITTIDTIHTA Nobis,
(i. e. mammas vicinas habens.)
Caudata , grisea virescens , artubus cinerascentibus , facie nigra , fascia frontali albida , circumcaesura faciei subpilosa.
Mescot fele adulta major. Subtus dense pilosa, collo genisque sub- flavicantibus. Pili longiores erecti arcum in fronte et inter oculos auresque formantes. A regione zygomatica sutura pilorum sibi occurrentium usque ad regionem sub auribus producta. Dentes canini longi, validi. Papi//ae mam- marum adeo propinquae, ut intercapedo vix transversum digitum admittat. Regio calva natium diametri pollicaris. Menstruum fluxum nunquam passa.
Simia haec similior S. Roloway , ZZzz. quam ulli aliae, sed. sine barba. Facies triquetra et nigra uti in illa, sed absque ambitu albo; facies alba in fronte. Pili collares subflavicantes, ventrales cinereogrisei.
Magnitudo S. Monae.
Laforgue chirurgus odontalgicus aluit usque ad annum 1798. unde accepi. Ille se- quentia de hoc animali ejusque morte mihi communicavit :
Il n'était pas mechant, à moins qu'on ne le contrariát. Il était toujours gai; trés- confiant envers les enfans, mais soupconneux envers les grandes personnes, surtout les hommes. Toujours occupé de ce qui se passait à l'entour de lui, il n'avait pas un instant
A
l9
OBSERVATIONES ZOOLOGICAE. SIMIA VIRIDIS?
Hoc nomine apud D." Richard, Lunevillanum , 1796. Magnitudo felis me- diocris. Dentes laniarii breves. Regio inter oculos latior diametro oculi. Facies nigricans. Mentum subbarbatum. Tempora paulo longius barbata, pilis di- vergentibus. Facies subproducta, quod Callitrichi Bu/f. convenit. Dorsum et latera fusco-subvirentia , sed nequaquam adeo amoene viridia ac in illa, quam alibi vidi. Subtus cinerea, nequaquam alba. Caudae apex pallide fer- rugineus. Pedes extremi cinerei , pilis nitentibus.
Ergo a Sabaea Linn. ex Callitriche Buff. diversa videtur. Ab illa, quam apud Bosium ex America reducem vidi, et cujus perbene memini, omnino differt.
SIMIA SPHINKX. Liu.
Qva nundinis aestivis 1788. vidi, caudam habuit dimidia corporis lon- gitudine, et fere plus. Mitis satis videbatur. Cauda non erecta, sed pendula. Collum non longum. 'Tubera natium in immanem rubentem saccum inflata, cum seroto pariter ampliato continuum, ut ingens mihi hernia visa sit; quae mereretur ab Anatomico examinari; ut in Buff. Suppl. FII. tab. 7. Credi- derim fere hos tumores rubrumque colorem ab oestro venereo pendere. Conf. Buff. Suppl. FII. p. 56.
SIMIA SPHINGIOLA. Nobis.
Qvzgw A. 1789. Januario mortuum emi et fartum possideo Papzo minor, fusco virescens est, cauda bipollicari superne tantum pilosa, auribus distin- ctissimis, pilis in. vertice in suturam et fasciculum uti in Aygula coéuntibus. In genis medio loco inter aures sutura pilorum versus superiora versorum et a genis retrorsum a temporibus antrorsum convergentium, Canini validissimi.
de repos, lorsqu'il était attaché; mais lorsqu'on le láchait, on en faisait ce qu'on vou- lait, et il se laissait prendre facilement ; on pouvait méme lui remettre ses chaines,
Au reste l'animal a montré constamment un esprit rare et beaucoup de docilité.
ll était attaché prés de la porte, lorsqu'un gros chien entra subitement. L'animal recula de frayeur et donna de la queue un coup de fouet si fort contre la pierre du pole, que la moitié de la queue sauta ; à peine le pouvait-on retenir à manger ce nmiorceau abattu, Il, mourut peu de teins aprés par la suite de la plaie à la queue, quil avait re- nouvelée par un nouyeau coup de fouet contre la pierre du pole, dans une colére contre
MAMMALIA. 5
Facies non valde producta canina. Frons valde et magis quam nunc in farcto prominens. Genitalia seroto prominente humano , pene mediocri ossiculum continente. Nates non amplae, neque ut in fig. $pAingis minoris apud Buffonium et Schreberum, neque uti in p/atypygo , cum quo caeterum prae- ter majorem viredinem staturamque minorem multum mihi convenire videtur. Nam et mitis fuisse dicitur. Ejus praeterea columnam vertebralem cum pelvi scapulisque ac osse penis conservo. Siria Sphingiola a me nominata.
SIMIA MOBRMON. Lies.
QvAw A. 1777. nundinis aestivis vidi, magis exprimebat priorem Schreberi iconem erectam , quam dein rejecit, quam alteram. Respondebat magis color fuscus , qui sole illabente in coeruleum deflectebat. Digiti ctiam magis respon- dere videbantur; nasi dorsum depressius quam plicae. Nasus magis in orbi- culum complanatum rostri suilli aemulum dilatatus. Digiti magis denudati visi et in articulationibus digitorum areola quasi nuda elevata notati. Genitalia purpurea, etiam regio ab inde per medium abdomen imum ascendens, Nates conspicere nullatenus quum caveae includeretur, potui.
SIMIA MAIMON. Lie x.
Hvsvs cranium quod possideo alterum extremum in faciei proportione mihi constituere videtur, oppositum cranio Simiae Seniculi quod altissimum est et truncatissimum , facie obtusissima, quum hoc sit longissimum et maxime productum.
Singularia in hoc cranio sunt, quod omnino est junioris animalis:
I. Dentes primores latissimi , convergentes. Laniarius superior longe minus prominens quam in mitioribus speciebus, Mona, etc. Laniarius inferior inci- soribus non longior, eminentia intus donatus , antice alio peculiari dente
un chien, ouà le morceau desseché qui était à l'extrémité, se détacha; le bout saignant ne pouvant se cicatriser, l'animal prit une fiévre nerveuse semblable au '"Tetanos, dont les blessés sont ordinairement atteints dans les hópitaux, et à la suite de cinq jours de souffrances, ayant recu avec sensibilité les remédes et les soins qu'on lui prodiguait, il attendit le lever de sa maitresse, à laquelle il avait voué une affection particuliére, pour expirer aprés lui avoir par un dernier cri témoigné sa reconnaissance. ( Voy. quelque chose de semblable sur le regard d'un singe mourant , dans Stedmann Voyage en Surinain, I. p. 217.) A 2
4 OBSERVAT:ONES ZOOLOGICAE.
breviore ipsis incisoribus stipatus, ut adeo sex habeat incisores inferiores more Lemuris, sed prorsus alio situ. (Tertium hoc par incisorum est potius dens caninus junior ab altero succrescente loco pellendus. Cuvier.) Hi dentes in- terstitium inter caninum maxillae superioris et incisores non prorsus replent, quum validior caninus superior haud aliud spatium reperiat quam angulum quem format laniarius inferior versus anteriora recumbens, et primus molaris simplex et vix corona instructus versus poseriora inclinatus.
II. Foraminula sex in osse maxillari in orbitam penetrantia, et antice in sulcum degenerantia ossi insculpta, pro ramis nervi maxillaris superioris rami infraorbitarii quinti paris. Ita multiplicata esse in multis simiis Cuvier me docet. Sed juga illa sulcosque non magis distinctos altosque esse in cranio miror, quum adeo sint in cute genarum.
SIMIA PANISCUS.
Mz: corpus pilis nigerrimis horridum, fere ut in urso. Meus, quem vidi, timidissimus, tangi metuebat. Alius tamen mansuetior mihi postea visus. Sed pariter ac ille se colligens, hyeme utique, et caput intra vellus abscondens.
Mihi Buffoniana figura non satis gracilis videbatur, et novam delinean- dam curavi Schreberiano operi insertam. E contrario Vosmaer Buffonianae figurae objecit, eam non satis torosam esse, v. Buff. Suppl. FII. p. 104. ergo vel varietates ratione proportionis dantur , vel diversae species aliquando distinguendae.
Ex tota descriptione quam mihi dedit Merianus Basileensis speciei a se altae, haec fuit: satis docilis et jocosa fuit; saepe libertati reddita in arbore commorata, et in stabulo ubi domunculum habuit, nec tamen sat tepide cubare sibi visa , felem eo adegit , incertum quibus mediis, ut cum catulis in ipsius casulam demigraret, et juxta simiam cubaret,
Nimiis exhibitis saccharatis enecata est.
Haec sine dubio, quae in epulis expetita , Stedmannum intuebatur, et quasi gigantem suae gentis mirari videbatur. Quae globo plumbeo trajecta blando aspectu et quasi vitam deprecans et crudelitatem exprobrans illum intuita est. v. Stedmann Foy. au Surinam. I. p. 217. 'Tamen p. 221. dorsum tan- ium nigrum suae adscribit.
Haec videtur etiam AMarzmonda dicta , magna , nigra , facile mansuescens.
Ulloa Itin. p. 169. vers. germ.
MAMMALIA. 5
$. Paniscus fuscus , quem Ao. 8. (1800) obtinui, pilos habet breviores et molliores. Pili inprimis verticis non ita proeminenter circumcirca in fronte.
Pili in nigro multo rudiores, longiores, quam in fusco; praeprimis in cauda, quae multo pilosior. Fuseus non ubique eodem colore ; in maxilla, infra aures, pili sunt albicantes; latera rava; fascia adhuc dilutior in parte superiore cruris versus interiora. Pili in fusco versus manum, in nigro versus cubitum versi; in fusco a cervice omnes pili versus anteriora directi ; in nigro vortex in occipite , ubi pili radiatim dispositi. Brachia in fusco longiores , plan- taeque posteriores latiores ; pollex paulo fortior. Facies in utroque diversa.
( Trad. Edit.) SEM TA ICEPIDUS. LEINR.
Qua ego 1786. per aliquot dies alui , palpebras habuit nudas, albicantes, non niveas. Nihil lunulae in superciliis. Os nigrum. Facies non valde in lon- gum producta. Pilus mollis, cinereo-nigricans, intermixto badio. Fasciae duae badiae in vertice pone conjunctae. Pedes magis nigri. Buccae pilis pa- tulis. Iris castanea. Cutis et basis pilorum subcoerulescens. Ungues omnes rotundati. Clamor quasi monedularum congregatarum affectionis et amoris, quem ignarus crederet esse irati. Sexus feminei, tamen feminis aeque blandus et amicus ac viris. Indicem digitum amabat ori intrusum sugere. Minus quam aliae ludicro ingenio et petulanti; Manibus nihil ipsi projectum excipit. Non oculis et tripudiis cupiditatem aliorum Simiorum more exprimit. Nullam vidi adeo tranquillam, et quae mallet in gremio quieta jacere, quam gesticulari, Placentam ex ovis et farina frixam recusavit. Uxorem meam quam multum amavit, quum aliquando eam semovisset, quia ulterius gremio gestare non vacabat, eadem vespera mordicus appetiit, altero tamen die eodem modo ut ante abblandita. Me quoque, licet verberibus ob id facinus mulctassem , tamen postridie deosculata est. fis qui sibi displicent, reflexa supra dorsum cauda , posteriora porrigit ; quod praecipue erga pharmacopaeum quendam factitare solebat; an quod odore aliquo medicamentoso sibi displiceret? Si quis eam a se removisset , eodem amicitiae clamore dolorem suum expressit, intermixto tamen peculiari aliquo grunnitu; etiam hujus sui contemptus , ut sibi scilicet videbatur, vindictam morsibus infestis irruendo et clamoribus cepit. Ignota corpora, ranam arboream, scarabaeum melolontham , inter palmas et pavimentum trivit et volutavit ; posteriorem etiam tandem voravit. Captavit etiam et voravit objectas muscas. Amavit prae aliis pruna damascena praeci-
6 OBSERVATIONES ZOOLOGICAE.
pue decorticata, saccharum , lactucam crudam , betae rubrae radices aceto conditas, Nicotianae pulverem ; bibit vinum , spiritum cerasorum. Coffeae de- coctum cum laete non valde curavit. Autumnali tempore in clauso conclavi
detenta neque urina, quam irata statim misit, neque stercus odore molesta fuit. ( rad. Edit.)
SIMIA AETHIOPS. Lixvw.
Corranr albo quam 1792. d. 23. Julii vidi, palpebras superiores magis candicantes habere videbatur. Subtus tota alba, vertice brunneo. Caudam ambesam habuit a morsu canis. Paulo major mihi visa praecedente, et magis ludicra. In neutra os coerulescens.
Alia, quam observavi, magnitudine felis , caudam in dorsum reponere dicebatur, sed non nisi sedentem vidi. Palpebrae nudae albae, non niveae. Facies incarnati quid habet, et varia est: diversa a Buffoniana et Schreberiana icone. Lunulam aut supercilia alba non video. Brachia longa gracilia. Tran- quilla, mitis, blanda. Ambitus faciei nonnihil barbatus pilis concoloribus.
SIMIA CYNOCEPHALUS.
Huxc, quem Schreber. cum $. Cynamolgo conjungit, utique a praece- dente diversum reperio. S. Inuo similis facie, physionomia, tristitia , colore. Sed minor, debilior, blandus , nec nequam ut iste. Natium callus niger. Margo posterior auricularum rectus. Eminentia pilosa in vertice. An ergo potius Aygula ?
In eranio mihi observare videor convexitatem ossis maxillaris, et versus os zygomaticum quatuor quasi initia suleorum ; quod affinitatem cum 4Aaz- mone indicare videtur, De qua re ipse Jrogniart iz. Descript. du Singe Cy- aocephale in Journ. d'hist. nat. T. I. 1799. n.?^ XI. p. 402. plane nihil dicit.
Facies, nares, vibrissae Babionis s. Sphingis. Longitudo sesquipedalis. Aures subacutae. Addo ex figura, pilos longiores, rigidos , a palpebris sub auribus, usque ante armos descendentes; caudam flavam, longitudine cor- poris. Pedes nigri. (Cynocephalus eadem species cum Papione, secundum -Audebert , Singes , Magot. p. 1.
MAMMALIA. 7i
Simia, quam Ao. 1791. d. 5o. Decembris vidi, S. Monae valde similis erat, magnitudine et colore. Sed nullibi quidquam albi habuit. Facies nigri- cans. Fascia dilute cinereo - grisea per frontem, Nulla utcunque barba. Oculi avellani coloris in griseum transeuntis. Femina. 'Tranquilla , quieta , modesta, Sed in casulam quoque perangustam erat inclusa.
Cauda pilis bene obsita , crassiuscula, pulcreque integra. (Trad. Edit.)
SIMIA AYGUL A.
In illa quam ego conservo, eminentia pilosa verticis non adeo fastigiata st, quam in Buffonii figura, sed magis carinata ut quasi suturam formet ab utroque latere versus mediam lineam longitudinalem directis pilis oriundam, fere ut in Simia mea Sphinge minore. Ut adeo verear singularem hujus esse et distinctivum characterem.
SIMIA RUBRA. Linux.
E^ quam in nundinis aestivis 1799. Argentorat. vidi, quamque falso in Catalonia captam , minimeque Simiam esse vulgabant , sed aliud animal capite quidem simiae sed corpore canis magni graji, magnitudine circiter canis graji erat, seu Simiae platypygos meae, sed gracilior. Corpus totum rufum , sed multo clarius quam in icone Schreberiana. Fascia nigra pone oculos. Pili breves. Cutis desuper nasum quasi compressa , perlucida et rubra, quod Buffonius non meminit. Án ergo species propria ?
Cauda dimidia ex parte derosa; griseam ejus extremitatem fuisse, possessor asseruit. Minus quam aliae ludiero et petulanti ingenio , imo , referente pic- tore qui saepius eam vidit, vere stupido. Vitium forsan individui, uti in cani- bus felibusque nonnumquam observatur.
Vix nihil aliud egit quam saltus in altum omnibus innixus pedibus. Prima vice valde mansueta mihi visa et attactu facilis; secunda vero, et hoc sine caussa iracundiae , catenam incensa momordit, ita ut tangere non ausus sim.
Laniarii longi. Mas. (Trad. Ediz)
SIMIA CAPUCINA. Linn.
1791. visus. Mas. Pili in faciei ambitu cinerei. Nihil incarnati in fronte. Glans penis orbiculata, quasi caput clavi referens. Volae manuum nigrae ,
9 OBSERVATIONES ZOOLOGICAE.
frigidae tactu. Caudam prehensilem ad plus quam duas tertias partes arroserat. Nil minus patienter fert, quam funem quo alligatur , adduci et breviorem fieri. Tum iratus dentibus manibusque prehendit et attrahit. Differt ab alio simili , quem olim vidi , et quem 6. Ftossigno/ vocabant. Ille quatuor pedibus insistens lubenter exsiliebat, et acutam quasi aviculae canentem vocem edebat. Haec non hoc modo irrequieta , nec exsiliens. Vox brevis. Lac lubenter bibit; bibens quadrupes immittit os patinae, tum fricando ad terram detergit. Vidi dein linteo prehenso abstergere. Papaveris semina ex vola manus colligit lingua, et cum voluptate vorat. Lepidum est videre , quando ovum ad duritiem coctum praebetur valde calens. Tum de manu in manum conjicit, neque dimittit. Adustam manum ad pedes posteriores affricat. Quando tandem satis refrixit duabus manibus prehensum ovum impetu magno, sed ad ultimum quando ovum solo appropinquat temperato allidit. Ad vitellum ubi pervenit, hunc praefert , albumque negligit. Fructum succulentum nactus, qualis est Prunus Mirabella , integrum in os immittit, premitque in ore ac versat , ut nuculam et pelliculam removeat et abjiciat. Ne autem quid succi perdat , caput reclinat. Ita alia excorticat et enucleat , ut uvae baccas, phaseoli semina cocta. Panem amat, sed recentem. Crustam rejicit. Oniscos, Phalangia proposui. Non ad- spexit. Plures deinde larvas Phalaenae Aceris. Arripuit unam negligenter : ma- nibus dilaceravit, postquam primum inter volas triverat. Extractum ventriculum voravit. Aliam postea datam solummodo gustavit. Herbam evulsam iterumque
alia vice chartam in vasculum aqua plenum immisit, compressit, torsit more lotricis, rursusque explicuit.
Vestem sericeam miratus est, et strias praecipue aurantii coloris, quae erant inter alias viridi et violaceo colore , attente ac caute, et voluptatis ali- quem sensum exprimens digiti indicis apice tetigit, et quasi veniam tangendi petens me adspexit. Linteum quoque candidum utraque manu caute tractans et delicatule, explicuit.
Si Linnaeus dicit non saltare, id ita intelligendum , quod lubentius sellam, e. g. ascendat manibus prehensam , quam insiliat. Neque miserum ejulatum, neque clamorem horrendum , neque stridorem cicadae, neque latratum canis audivi, sed lenem vocem glic, glic. Irata dentibus non stridet aut gannit. Priorem suum dominum qui verberibus eam. semper male tractaverat , videns, et solummodo vocem ejus ab initio audiens, mire sibi timuit, et majore ac profundiore voce clamavit. Eos quos amabat videns in latus se composuit blandus, et contractari, palpari, scabi amabat. Si id a feminis fieret , arrexit
saepe,
MAMMALIA. 9
saepe, priapo tamen non ludens aut tractans, uti faciunt aliae, nisi quod quandoque quasi non curans aut segniter, si impedimento esset ; ad latus po- neret. De glande supra jam dictum.
Frigoris non adeo impatiens est. Narravit ejus dominus, eam durante violentissima tempestate , quae decem continuis diebus navem agitavit , et per omne iter in summo ponte fuisse, et imbribus fluctibusque constanter made- factam in regione quae jam frigidior erat.
Quoniam continuo rodebat caudam, haud alio modo salvari potuit , nisi ut rescinderetur cauda, quod.ad quatuor trausversorum digitorum distantia a basi factum est. Tum vero, ita retulit dominus, prehensam manu caudam attenta adspexit, et spectatores intuita, eam posteriori corporis parti appli- cuit, indicans ad quamnam corporis sui partem spectaret, aut dolens quasi ablatam esse. Allata ex Surinam erat,
Meus Sai à gorge blanche ou à collier, Parisiis 1800. acceptus, Buffo- nianae iconi XV. tab. IX. colore respondet; sed non proportione capitis et physiognomia. Caput non adeo crassum et obtusum, nullae verrucae. Sinus verticis omnino in frontem productus. Occiput prominulum. Auriculae ad basin anteriorem barbatae. Regio oculorum nuda. Cauda perfectissime pre- hensilis.
SIMIA SINICA.
Ex duabus Simiis sinicis, quas Ao. 8. (1800.) obtinui, aequalis magnitu- dinis, alter zmas colore est griseo Mustelae Lutrae, dentibus laniariis longis fortibusque, fronte super oculos valde eminente, nasoque. perpendiculariter fere insidente. In frontis ora pili circumcirca erecti. Caput in universum majus fortiusque , facies prorsum pilis tenuibus obsita; superius aurium posteriusque acumen paulum acutius , auresque omnino paulum angustiores. Calli natium fortiter eminentes, magnitudine fructus castaneae.
Altera femina rubro-fusca ; dentes canini longitudine non superantes den- tes incisores. Facies contraria praecedentis , parcis pilis obsita , angulo frontali parum proeminente , labiis parum prominulis; alia in universum physionomia.
Nates planae, absque callis proeminentibus. In manu dextra praeter pol- licem tres tantum digitos habet , absque signo loci, quo quartus extiterit. C Transl. Edit.)
B
I0 OBSERVATIONES ZOOLOGICAE. SIMIA SCIURE A.
Ap nullam aliam quam ad $. sciurear referre possum quam Ao. 1780. apud artificem Hering fartam vidi, Basilea a D."* Ochs missam. Corpus gra- cile, color fere qualis Myrmecophagae didactylae, sed minus splendens: ergo diversus à Schreberiano. Regio oris nigra. Occiput non elevatum. Extre- mitates ferrugineae. Digiti longi ferini, unguibus subulatis. Cauda longa dimi- dia, posteriore parte nigra, quum in Schreberiana unicolor sit. ( Trazs/. Edit.)
LEMUR MONGOZ? Lemur Leucopsis. Nobis.
Esr mihi species minor, facie rotundiore , regione circum oculos alba, pe- dibus flavis , caudae extremo floccoso , nigro ; corpore cinereo. Dentes incisores superiores et inferiores quatuor, approximati (nulli ergo deesse possunt); laniarii longi. Longitudo pedalis; caudae pollicum quindecim. Facies obtusa. Fascia dorsalis flava ab una scapula ad alteram. Pertinet sane ad genus Indri Geoffr. in Magaz. encyclop. 24. IF. T. I. p. 116. licet dentes superiores neutiquam distantes sint. Sed inferiores omnino quatuor tantum. Proinde non potest esse Ze Maki gris, Geoffroy in Magaz. encyclop. 24. 1. T. I.
pag. 46. 48. nec Lemur murinus Gmel. Sp. 7.
Indri longicaudatus autem Geoffr. (qui est Lemur laniger, Gmel.) nullatenus esse potest , cum quo neque tmagnitudine, neque colore , neque pilis crispis convenit.
Etiam in Comzersonit fauna Borbonica manuscripta , ubi N.» 44. 55. 55. 108. 109. 117. 149. Lemures describuntur, nulli prorsus speciei convenit.
Charaeterem specificum hune constitui: LEwun ZLeucopsis : incisoribus utrinque quatuor, facie obtusa , ambitu oculorum albo , corpore cinereo- griseo , pedibus extremis fasciaque humerali luteis , caudae corpore lon- &ioris , cinereae , subf/loccosae , apice nigro.
Missa species Ao. 6. (1798.) ab optimo Geoffroy , antequam cum exercitu Bonapartiano in Aegyptum proficisceretur ; sine nomine.
Ulteriora quaedam adjicio.
Species haec ad. nullam sex variarum Schreberianarum , neque ad ullam quinque divisionum Cuvierii (in ZadJeau élément. d'hist. nat. pag. 102.) pertinet, nam quatuor utrinque dentes habet incisores, approximatos. Infe-
MAMMALIA. II
riores paulo proclives horizontales, minus tamen distincte et minus longiores quam in Lemure Catta , quo multo minor est , rostro perobtuso , pilis cinereis aliis nigris, albis et fuscis mixtis; ventre cinereo -albicante: manibus poste-
rioribus et anterioribus, ad cubitum fere usque, luteis. Circulus albus circum oculos; apex nasus, interior pars aurium et margo , pilique illos circeumdantes, maculaque in collo pone aures, albi.
Cauda paulo longior corpore, extremo ejus penicillo pilis longioribus nigris longitudine trium pollicum. Unguis digiti indicis posterioris subulatus.
Cuvier in litteris suspicatur varietatem esse posse Lemuris Mongoz ; eunt multum colore variare, duosque dentium incisorum inferiorum forsan deci- disse, quod saepius contingat.
Sed nullum plane intervallum reperitur inter hos incisores et laniarios in- feriores, neque facies nigra elongata, caudaque unicolor, quam Geoflroy Lemuri Mongoz adscribit.
Specimina postea duo similia obtinui ex musàáeo Poisonnieri Ao. 1799. Parisiis vendito, sub nomine falso Saimiri N.? 59. et Saiberi N.? 4o. Cum hi tres omnes magnitudine, facie rotundiore non acuminato , et quatuor tantum incisoriis inferioribus conveniant, eos pro mera varietate habere non possum.
Ao. 1800. iterum accepi ipsissimum hoc animal, sed sine extremo caudae nigro, sub nomiue quoque Saimiri, et habitu corporis prostrato, fere uti in figura Buffoniana. Sed neque auriculae acutae, neque facies incarnata et griseo-fusca , neque occiput prominulum, neque color nitide flavus, quem Bulfon. pag. 68. ei adscribit, et propter quem iste Saimiri, Ze Sapajou aurore, Sapajou orangé aut Sapajou jaune vocatur. (Transl. Edit.)
LEMUR CATTA.
Qvurw vivum vidi 1774. nundinis aestivis. Magnitudo felis mediocris , totus cinereus, facie nigra. Pilis densis , mollissimis, sericeis. In mortuo reperi dentes incisores superiores brevissimos remotissimos, laniarios breves, latos. luferiores sex angustissimi, conferti , acuminati, antrorsum protensi. Phalanges ultimae omnes depresso - rotundatae , maxime pollicum. Ungues acutiusculi , angusti, maxime indicis, pollicis magis complanati.
Mitissimus, tangi se patitur lubens, sed caudam tractari metuit. Lambit manum lingua nullatenus aspera. Grunnit breviter, alta voce nunquam cla-
mat. Edit panem, fructus, non carnes. Cibum exhibitum ore prehendit, et B2
12 OBSERVATIONES ZOOLOGICAE.
quandoque non admota manu, more canis, quandoque alterutra manu anté- riori adhibita, non tamen sedens, sed tribus pedibus insistens manducat.
Caput posteriori pede more canis leniter scalpit. Tranquillus , nullatenus in- commodus nec immundus. Excitatus magis grunniebat , et mordere velle vide- batur, sed irrito effectu. :
Volae manuum semper humentes, unde facile scandit. Mores simiis acce- dentes etiam ex eo quod murem vivum per dimidium diem non dimisit , sed manibus abblanditus est.
Mortuum obtinui et in museo conservo. Ampliorem descriptionem dedi in Naturforscher X F. pag. 159.
Quem Ziznaeus in Mus. ;4dolph. Frid. "Tom. secundi prodrom. p. 5. describit, a meo aliquantum diversus.
Dentes primores superiores sex. Meo quatuor.
Molares obtusi. Meo acuti.
Sutura perpendicularis palpebrae superioris. Meo nihil tale.
Aurium vellus anticum pilosum. Non meo.
Cauda ad talos usque producta, annulis sex albis. Mei duplo fere longior, non ita crassa , annulis tredecim albis.
An diversitas quod Linnaei specimen femina ?
C€ommersonius in Fauna Borbonica manuscripta, quae penes me est, septem species Lemurum describit, quarum praecipue memorabilis est illa N.* 149. occurrens.
Lemur toto corpore fusco-griseus , glandulis axillaribus duabus excre- toriis. Vel
Lemur totus fusco-griseus, immaculatus , glandula utrinque prae axillis verrucaeformi excretoria.
Le Makis minime.
Ín observatione 12. de hoc dicit: nulla datur verruca subgutturalis in hac specie. Absunt et ergo pili huic verrucae congeniti.
15. Axillis vero Dscckibbn praeponuntur "Mülidulde duae verrucaeformes, semen lupinaceum (referentes: quod omissum est.) erectae, nudae , una utrin- que, humorem frequenti lambitu suscipiendum , et illintundae corporis lanu- gini, ut videbatur, destinatum secernentes.
14. Is autem ]ndaor inodorus, cum animal nec suaveoleat nec foeteat.
MAMMALI A. 15
An varietas Lemuris Mongoz an distincta species est, quam Ao. 1768, Novembri aliquis circulator (Schroeder Brunswicensis) sub nomine Surikaze ostendit? Magnitudine erat felis minoris. Color cinereo-griseus. Nasus albi- eans. Guttur fulvum. Iris fulva. Lana densa sericum tactu referens. Vibrissae ad os. Nasus elongatus , sed minus quam Mongous. Dentes in invito vix ob- servare potui. Nigri videbantur. Incisores nulli. De reliquo" mitis , mundus valde, quietus, frigoris nen impatiens. Non mordet. Sonus grunnitus levis, sed famelicus alta voce et clara clamat Z2a/. Edit carnem crudam, venatur aviculas. Linguam non vidi.
VESPERTILIO CELAENO. Nobis.
VzsrrEnTILIO hic ex Batavia missus utique diversus mihi videtur a speciebus Buffonianis /a Ftoussette et Ja Rougette. l'olatus amplitudo pedum quatuor. Longitudo ab extremo naso ad extremum corpus pollicum tredecim. (Schwin- gius nostras retulit, se majores meo specimine vidisse, leporis statura, quae solitariae venales circumferebantur pretio dimidii Ludovici aurei.) 74ures lan- ceolatae acuminatae pollicis unius cum dimidio. In icone Buffonii sunt breves, et Obsonville in Ess. philos. sur les moeurs des animaux , p. 70. cum auri- bus abbreviatis canis domestici comparat. Capu£ totum postice usque ad sca- pulas rufum , sed non vivide aurantium; quum in Buflfoniana icone sit fascia lata transversa, quasi collare. Atque eo loco pili densiores magis erecti. Si- milis coloris macula quoque in regione ossis sacri, Facies canina, producta, gratiosa. Sed den/es praecipue differunt. Bulffonius ( p. 73. utique in Roussette, non in Rougette) dentes zcisores superiores latos contiguos facit. Mea duos tantum habet parvos , remotos, obtusos, fere teretes. Inferiores quatuor etiam parvos, obtusos , duobus intermediis remotis, sed omnes quatuor fere in spatio intermedio superiorum recipi possunt. Lazari vere ut in feris. Maaillaris inferior primus minimus , secundus maximus, uti habet Buffonius. Charactere adeo Bestiarum , quas Linnaeus olim habuit.
An Olearii Mus. Gottorp. tab. X. f. 1. ob aures longas?
Sed sceleton hujus Vampyri, a Rougette diversi, multa singularia habet.
1. Structuram singularem primae et secundae verze£rae colli , quae vali- dissimae sunt.
2. Defectus apophysis spinosae in plurimis vertebris illi cum aliis com- inunis est.
14 OBSERVATIONES ZOOLOGICAE.
5. Duae apopyses validae laterales in sextae vertebrae colli corpore, introrsum. .
4. Sternum validum, osseum, carinatum, fere ut in avibus , apophysibus duabus validissimis, in summa parte, quae in unum os conjunctae in loco ubi cum prima costa articulantur singularem foveolam glenoideam habent. Sternum hoc in universum triquetrum est, intus modo planum, extus et antice in cristam longitudinalem compressum. Ossibus componitur quinque.
Eorum primum maximum omnium , validissimum, obverse cordatum , manu- brii scilicet subquadrato laterali utrinque processu claviculis costaeque pri- mae junctum, extus in carinam productum bifurcam, margine medio sinu exsculpto ; secundum triquetrum facieculis tribus aequalibus, apophysi desti- tutum; tertium, quartum quintumque extus cristata in carinam continuam sensim decrescentem. Sextum si velis format apophysin ensiformem , extremis dilatatam, superiore multo latiore.
5. Claviculae validissimae sursum convexae.
6. Costae quatuordecim , quarum verae septem totidemque spuriae , nulla parte cartilagineae , sed totae osseae, in duas partes , uti in avibus, ad angu- lum, sed sterno propius quam in illis divisae. Spuriae costae tamen cartilagi- nem habent. Non autem supernumerarias varietate aliqua, uti suspicari quis posset, et praeter naturam praesentes ultimas costas esse in nostro animali, sed naturali modo se habere, ex eo patet quod quatuordecim quoque adsint vertebrae dorsales quatuorque lumbares, quem posteriorem numerum suae quoque speciei tribuit Daubenton £n hist. nat. gen. et part. 4. X. p. 73. 74.
7. Apophysis coracoidea scapulae magna, valida.
8. Scaputa ipsa longitudine et angustia ad avium scapulam accedit, ut tamen formam structuramque scapulae prorsus servet, cum spina, etc. Sed ad decimam usque costam descendit.
9. In pelvi tuberositates ossis Ischii connivent et plane conjunguntur; sic et rami ossis pubis qui in homine divergunt, in semilunarem formam curvan- tur, et inferne sibi occurrunt , simulque tuberositatibus ossis Ischii junguntur, et magnum foramen anterius formant, cui a latere duo foramina ovalia con- sueta adjacent.
10. Coccyx denique compressus, incurvatus in arcum, pariter cum tube- rositatibus ossis Ischii conjungitur mira prorsus conformatione,
11. In apice scapulae adhuc epiphysis cartilaginea; licet adultum animal esse ex omnibus appareat.
MAMMALIA. 15
12. Penis bipollicaris est longitudinis; ejus dimidia pars corpori propior duas lineas lata cum dimidia. Quae hanc inter et glandem interjacet portio praeputio tecta , ea duplo priore latior est. Glandis ipsius quatuor lineas cum dimidia longae dorso , prominente tamen ipsius apice, inhaesit ossiculum sub- quadratum, paullo longius quam latum , ephippii formam habens, diametri trium linearum , antice posticeque arcuatum, margine postico medio emargi- nato, fissura introrsum in foramen medii ossiculi dilatata et membrana clausa. 'Tale ossiculum V. Vampyri genitali membro inesse negaverat Daubenton.
Seriei Vespertilionum hanc igitur speciem inserui sequenti nomine et de- finitione.
VzsrenTILIO (Celaeno) dentibus primoribus superioribuS binis , infe- rioribus quatuor obtusis, auriculis lanceolatis , vertice nucha scapulis- que ferrugineis.
Conf. etiam Dissertatio Joh. Frid. Hermanni, fiiii desideratissimi: Obser- vationes et anecdota ex Osteologia comparata. Argentor. A. 1792.
Pedum digiti posteriorum retrorsum versi, uti in omnibus Vespertilioni- bus. Incuria pictorum accidit, ut in omnibus iconibus Buffonianis, Schre- berianis , Pallasianis false needs Solus excipitur Leporinus apud ScZre£. Cephalotes apud Pa//as , Myurus apud Bruniche. Tum Sebanae tabulae 56. 57. 58. nam 55. mala est.
VESPERTILIO-.NUDUS. Nobis.
EcavpaTvs, corpore nudo , auriculis mediocribus , simplicibus , den- Libus caninis inferioribus intus cavis basi productis. Nobis.
Patria ignota. Parisiis missus.
ZF'olatus amplitudo pollicum viginti. Animal totum nudum , praeter pilos raros, ex quibus, sicuti ex reliqua corporis non corrosi nec pertusi natura apparet, non ab insectis derasum esse. Ob cutem ubique praetenuem et sub- tilem pro juniore speciei alicujus permagnae habuissem, nisi dentes valde magni et singularis simul structurae adessent. 4ax//ae inferiori duo sunt zzcisores parvi, medio crenati ; sequuntur Zazarii prodigiosi oblique protensi , ad basin interiorem in superficiem planam et paullum excavatam producti. Pone hos duo mihi visi dentes parvi, incisoriis persimiles, superficie non extrorsum sed anteriora versus spectante. Ulterius posteriora versus spectare mihi non licuit. Maxilla superior laesa duos tamen incisores offert parvos, quorum exterior
16 OBSERVATIONES ZOOLOGICAE.
vix observari potuit, interior excavatus extrorsum versus. Laniarios tamen magnos observo forma singulari interiore , angulis longitudinalibus promi- nentibus , aliisque ad basin extrorsum oblique in altum circumvolutis.
Cauda nulla. Sed cutis ad carpum tarsi usque prolongata et prominens. Auriculae parvae et simplices. Pedum anteriorum digiti duo priores ita ap- proximati ut vix distinguantur. Digiti et ungues pedum posteriorum fortes et fere semipollicares. ( Zrazs/. Edi.)
VESPERTILIO AURITUS.
IvrzR dentes anteriores maxillae superioris ambos sat magnum est inter- vallum. Exterior dens superior minor est, interior longior, bicuspidatus, et versus illum lateris alterius convergens.
Aures in directione et situatione torsa, cum plicis parallelis bilineatis , margineque anteriore auris elevato , una cum papilla seu verruca inferne emi- nente pilosa , separatim pingi mererentur.
Supra angulum oculi interiorem pariter videtur verruca parva setis obsita.
Pedes posteriores nunquam anteriora versus, uti in aliis vespertilionibus omnibus, et quales secundum Bulfonium Schreberus illos effingit, sed poste- riora versus directi sunt.
Considens auriculas interiores anteriora versus porrigit. Aures quandoque ambas reflexas corporique applicatas et osse lacerti alarum adpressas , quando- que unam tantum reflexam , alteram recta protensam horizontaliter , nunquam erectas uti in figura Buffoniana , reperi.
Die 10. Nivose Ai.2. (1794. Decembri) thermometro ad quartum infra con- gelationem gradum consistente, allatus mihi est Vespertilio auritus. Vividus erat inque conclavi circumvolitabat. Vivum conservavi in scatula ad fenestram hypocausti interdiu calefacti.
D. 15. Nivose thermometro ad decimum gradum et quartum infra conge- lationis punctum non magis rigidum reperi quam antea.
Affigit se in scatula pedibus posterioribus. Noctu valde tirequietus, mul- tumque e vitro cui immiseram egredi enisus est. Vocem tune lenem, tonum unicum sibilantem, rarius tamen , audivi.
In aliis odorem observavi fortem, in hoc acidulum , illi a libris quibusdam obsoletis provenienti persimilem.
Lardi erustam proposui, quam non tetigit, (id quod etiam aestivo tem- pore nunquam vidi.) Excrementorum quid , diversis temporibus egessit.
Per
MAMMALIA. 17
Per plures adhue dies, gelu intenso continuo , vivam reperi. Ad ultimum aures oblique anteriora versus protensae, animalque demum d. 28. mensis nivalis mortuum repertum est. (77. £4.)
MHEESTER'TFEIO NOCTUTXA.
Frequentissima nostratium.
Dentes incisores superiores bini valde distantes , ita ut inter illa paria duo magnum sit intervallum. Oblique directi sunt versus interiora. Interior paulo longior graciliorque exteriore, bicuspidatus, acumine exteriore breviore. Ex- terior incisorum in uno meorum speciminum in parte exteriore plane excava- tus est,
Incisores inferiores tribus, imo medii quatuor acuminibus obtusis gaudent, tribusque seriebus unus ante alterum ita positus est, ut anteriores dimidiam posteriorum partem tegant; id quod figura aucta illustrandum foret.
Laniarii inferiores parvum acumen interius vel angulum habent.
Molares inferiores quaterno etiam ordine , oblique positi esse videntur.
In sceleto dentes ostendunt coronam proeminentem supra marginem alveoli; qua re radix tenuior fit.
Noctula quam .Ao. 1782. d. 15. Februarii deciduam ex templo cepi , in mu- seo meo scatulae inclusa hybernare continuavit, quamvis quotidie calefieret. Demum d. 2:. Februarii quum quinto gradu supra glaciem esset Reaumuria- num thermometrum, vesperi irrequieta fieri coepit, et sibilantem vocem fre- quentem edidit, quam triplam observavi. Oblatum lardum non tetigit. Posui dein in alio conclavi non calente. D. 22. Febr. mane visa iterum torpens. 'Thermometrum erat tertio gradu supra glaciem.
D. 1. Martii, noctu, tempestate sat tepida, valde irrequieta et clamans, magis quoque foetere visa. Tota die tranquilla fuerat.
In alia tertio fructiferi mensis anni 6. die (1794. Augusto) mihi allata, quam ego eandem cum Noctula esse puto, color in dorso et ventre unifor- miter fuscus, membrana alarum auresque nigrae. Unguis pollicis valde brevis et obtusus. Facies non ita lata, ut in figura Daubentonia Aém. de /';fcad. et in Schreberiana (minus bona quoad caput.) Labio superiore valde reflexo , papilla distincta. Primores superiores longe distantes , eorumque posterior vix conspicuus. Molares peracuti. Reliqua uti supra.
C
19 OBSERVATIONES ZOOLOGICAE.
Ao. 7. medio mens. Vent. (1799. d. 15. Martii) allata mihi est junior , mag- nitudine V. Pipistrellae , medio die sereno grandine plumbea necata.
In Noctula Ao. 5. (1795.) in templo cathedrali viva reperta, singulare illud observo, praeputio penis retracto denudatam glandem quasi cochleari- formem esse, aut forma vermis illius qui Cucullanus dicitur, et ex illa cavi- tate exire ossiculum penis. (Tr. Ed.)
In Vespertilionibus insulae Cretae Belonius observavit duos hamulos qui- bus carent nostrae. Iis hamulis affigunt catulos et inter volandum secum ge- runt, quum nostrates et alii europaei non suspendant catulos'de proprio cor- pore, sed alio modo nutriant.
Ego Ao. 179r. in Unterseven pagi Bernensis vidi vespertilionern (erat Chawuve-souris Buff. non serotinus aut alius) cui adhaerebat catulus perfectus, pilosus, magnitudine fere major Pipistrella, qui adhuc lactabatur. (4r. Ed.)
F'espertilionem murinum. juniorem abscissis alis objeci anati moschato, qui paucis diebus ante murem musculum haud aegre deglutierat ; tentavit pri- mum rostro quasi voratura, sed inox seposuit, nec amplius etiam denuo ob- latum tetigit. Idem fecit altera.
VESPERTILIO HIPPOCREPIS.;
Huxc diu a me desideratum et ex montosis regionibus petitum , tandem post plus quam triginta annorum spatium obtulit hortus botanicus in cujus caldario captus est d. 9. Thermidor. A. 5. (1795. Julio.)
Dentes incisivi in maxilla superiore utique duo , sed minimi , absconditi , vix tactu et lente vitrea detegendi, remoti, (laniariis proximi ,) obtusi, (sub- rotundi).
Inferiores quatuor trilobi.
Labium superius latum, obtusum, (magnum; mihi quodammodo Mai- monis Zuff. simile videtur.) n
Auriculae acuminatae , auriculis interioribus nullis.
Vertex cranii carinatus (carina longitudinali elevata) , musculo crotaphite validissimo.
Pinguedinis massula insignis ad latera sub cute inter axillas et coxas.
MAMMALIA. I9
Caudae articuli longi , novem si bene memini.
Mammae pectorales nullae observatae, sed duae papillae utrinqne ad. vul- vam, majusculae, semiellipticae, compressae , duriusculae , introrsum versus se invicem incurvatae. .
Odorem illum vespertilionibus alias proprium non observavi.
Postea in foenili militari viciniae centeni capti, in quorum maribus odo- rem illum vespertilionibus proprium utique etiam observavi.
Caudam versus superiora reflectit (dimidio tantum extremo , ita ut ad basin concavitas inferior membranae formetur).
Nullum postea reperi usque ad. 11. mens. Germinal. A. 8. (1. Aprilis 1800.) ubi in curiae porticu mortuus gelu , exsiccatus, alis involutus, pedibus poste- rioribus suspensus repertus est.
Corpore hic non fusco uti ille, sed dorso cinereo , et ventre albido.
Sed omnes magnitudine minores vespertilione communi. (7. £4.)
(Verno tempore An. 9. (1801.) alium alis involutum pedibusque posterio- ribus suspensum rigentem adhuc reperi in infimo specu cui introitus obscurus et arctus in colle ad Hangenbietheim pagi Argentor. Ed.)
Commoerson in Fauna Borbonica manuscripta sequentes vespertiliones novos describit :
V. mauritianus. Ecaudatus , capite dorsique lateribus rufis , collo , dorso et corpore subtus saturate ferrugineis , auribus simplicissimis , pat- 7s biunguiculatis. Commers. mscr. n^ 42.
La grande Chauve-souris de Maurice. Magnitudo eadem quae Vesper- tilionis insulae Bonro. (cujus descriptio autem non occurrit.) Dentes iidem,
. Habitat in sylvis. Carnis sapor exquisitus , leporinae accedens.
V. acetabulosus. Caudatus , fusco-niger , pilis ad extremos plantarum digitos longissimis , membrana acetabulosa nuda ad sternum. Com- mers. mscr. n.? 51.
La petite Chauve-souris du Port Louis. Magnitudo europaeorum. Vo- latus amplitudo pollicum decem. Dentes in maxilla superiore duo parvi anteriores, disjuncti. Duo maximi etiam remoti et uncinati , seu introflexi. Molares quinque vel sex contigui. C 2
20 OBSERVATIONES ZOOLOGICAE.
In maxilla inferiore dentes incisores quatuor, minimi , vix conspicui. Canini duo maximi inter maximos et minores maxillae superioris susci- piendi. Molares quinque vel sex.
Aures magnae , acutae , nudae , basi tantum pilosae , apice nonnihil deflexo quasi falcatae. .
Odor mellis recentis.
BRADYPUS DIDACTYLUS .Linx.
Dzxrzs laniarios in. Br. didactylo nequaquam obtusos, sed aeque acutos ac in feris, longos, basi valde latos, triangulares reperio, et quidem superio- res ab inferioribus inclusos , quod secus se habet in aliis animalibus Primatibus, ferisque.
Ungues ita curvati, talique ad corpus habitu , ut animal sponte sua etiam post mortem et farcta pelle, ubique facile suspensum haerere possit.
In meo sceleto trunci jam ante Cuvierum vertebrae colli novem a me ob- servatae sunt.
Meus pilis fuscis, basi albis, aliis totis albis, ut in dorso; non undulatis, sed compressis, Pili densi, longi, ut vellere sit fere ursino. Auriculae nil mi- nus quam magnae, sed sub denso longoque vellere absconditae, et sub illo etiam tactae breves utique.
Pilos Br. tridactyli observo basi tenuiores, medio complanatos, in cuspi- dem graciliorem desinentes; plerique sunt basi nigri, apice albi , sunt tamen etiam toti nigri, apice albi. Ad latus curvati se mutuo decussant.
Mirum quod Schreberus nil dicat de unguium magnitudine et fortitudine prodigiosa. Vidi specimen fartum musaeo Manhemiano destinatum, magnitu- dine mediocris canis, cui unguis fere adeo magnus ac rostrum Rhamphasti. Nova forsan species.
Inmanis magnitudinis ungues variis fabulosis nominibus videntur olim cir- cumlati fuisse. Sic Ratisbonae inter reliquias monstrant unguem auro orna- tum , quem Gryphi esse dicunt. De quo argute satis illa femina quaesivit , an ille Gryphus esset ex sanctorum numero. Cornu bubali esse scripsit Schaef- ferus Ratisbonensis medicus Principis a Turre et Taxis, 17998. Haud magis forte cornu est quam illud summi nostri templi.
MAMMALI A. 2T
MYRMECOPHAG X DIDACTYL A.
Blumenbach Abbildung naturhistor. Gegenstánde tab. 22. aures pen- dulas adscribit et pingit. Utraque mea auriculis caret. Linea dorsi fusca ; pilo- rum splendor argenteus. Cauda prehensilis.
An ad hoc genus pertinet animal ex Herberto de Jaeger delineatum in FA'alentinz Mus. mus. II. tab. 25. f. 4. cap. 29. S. 4. nomine AMeis indici. Cum Lemur tardigradus bene ibi delineatus sit, hoc certe animal singulare non videtur esse negligendum.
Videtur mihi fere ad femora posteriora et caudam aliquid membranae vo- latilis habere.
MANIS PENTADAGCTYL ..
Ix meo specimine collum nullum, auriculae nullae. Cauda duarum ter- tiarum longitudinis corporis. In Sebana figura cauda aliquanto longior trunco. An specie diversa ?
Descriptio apud Erxlebenum bona. Addo: Series squamarum ín dorso, una media, et ad latus utrumque sex, lateralibus licet in corpore compresso non carinatis, sed planis in modum reliquarum. Squamae capitis usque ad deci- mam aequalis magnitudinis, maximis dorsalibus vicies et ultra minores , inde crescere incipiunt usque ad trigesimam in fine dorsi; abinde decrescunt usque ad quadragesimam octavam quae totam seriem claudit.
Caudalium squamarum series decem laterales carinatae. Squamae trium serierum superiorum majores quam inferiorum , quia dorsum valde convexum, et subtus cauda sit plana, cum quinque seriebus.
Mei longitudo duorum pedum decem pollicum, latítudo postica pollicum septem cum dimidio , retro seapulas sex pollicum ; altitudo seu crassities pol- licum trium; squamae maximae ultra duos pollices longae et latae.
Unguis medius pedum anteriorum bipollicaris, extimus non pollicaris. Ejusdem longitudinis ungues postici , quorum digiti coaliti et fere elephantini, ut in Testudine graeca.
Caput pro proportione corporis angustissimum , minutissimum , collum plane nullum , qua re mihi videtur cum talpa convenire. Mereretur inquiri an etiam ut in hac scapulae usque ad occiput pertingant.
Regio squamata dorsi minus versus inferiora aut pectus extenditur, sine dubio ne mammae lacte turgescentes laedantur.
22 OBSERVATIONES ZOOLOGICAE.
Ad basin squamarum sulci divergentes in area flavicante , retro quam per mediam fere squamam arcus obscurior. Pili utique inter squamas sed bre-
ves. (Tr. Ed.)
»
MANIS TETRADACTYLA.
Poxrus macroura. Distinctissima. Longitudo meae trium pedum unius pollicis, cauda bis longior corpore. Reperio in mea quindecim paria costarum. Squamae minores , angustiores. Color fuscus, Squamae apice acuminatae. Ven- ter pilosus.
In specimine meo longicaudato , in quo nullum omnino vestigium articu- lationis digitorum laesae adest, omnibus pedibus digiti sunt quatuor.
Digitus secundus anterior, maximus, quindecim lineas longus (ad chor- dam) , et novendecim lineas ad curvaturam ; quum Zrevicaudata , duos pedes ct decem lineas longa , eundem digitum longitudine duorum pollicum et unius lineae, (ad chordam), rectiorem, basi crassiorem, a lateribus minus com- pressum , sed conicum potius habeat. Alter exterior longicaudatae digitus, lineis decem (Previcaudatae octodecim lineis) interior octo lineis (Previcaudatae septendecim lineis, sed magis retrorsum positus brevior esse videtur), exte- rior octo lineis (brevicaudatae septem lineis , et intimus seu quintus, qui in illa deest, etiam septem lineis).
Digiti, vel potius ungues posteriores, (nam in utraque specie in omnibus pedibus nil nisi ungues visuntur) distinctiores sunt , magisque curvati, et aeque ac anteriores ad infigendum et inhaerendum formati esse videntur; quod in brevicaudata omnino non est. Digitus secundus longitudine est decem linea- rum , (in Previcaudata medius, maximus, et basi crassior, ejusdem longitu- dinis) , tertius linea longior , perinde maximus. Extremus , magis remotus, et intimus aequales sunt , lineaque breviores secundo. (In brevicaudata ille, pede postice versus protenso , medio proximus exterior octo lineas longus, interior septem ; extremus quinque , intimus quatuor lineas; omnes perobtusi, et fere ut in pedibus posterioribus testudinum terrestrium conformati sunt).
Longitudo corporis longicaudatae . : 14 pollicum | 2 linearum. ——E— e —- ——' brevwcaudataesvs oris Longitudo caudae longicaudatae . . 92 —— 10
— —M— s I 4 brevicaudatae) Feds nr ees
MAMMALIA. 25
Differentia praecipua quoque est in numero, forma, et colore sguamarum:.
In Zongicaudata series per latitudinem viginti tres sunt, squamis multo Pu a In 2revicaudata series tantum tredecim. Per Vo exbdinent in ila septuaginta ad septuaginta duas numero, in hoc tantum quadraginta noveme
Cauda illius ad Daci unum pollicem et octo lineas lata, per quindecim pollices eadem latitudine lateribusque parallelis porrigitur , et demum versus ' finem sensim sensimque angustatur. Crassities ad basin pollicaris , in extremi- tate novem linearum. In parte superiore duae squamae laterales , magis intror- sum productae quam in altera specie, tum media: in serie sequenti duae inter illas tres positae. In parte inferiore cauda quoque paulum convexa est , eae- dem squamae laterales videntur , quia carenae formam gerunt. Deterum uti in parte superiore.
In erevicaudata e contrario cauda plane semiconica , superne convexa, inferne plana, ad basin quatuor pollices cum dimidio lata , duos pollices tres- que linéas crassa. Ir inferiore parte squamae non binae et ternae , sed qua- ternae et ternae alternantes, minores quam in parte superiore , quum in longi- caudata utrinque aequali magnitudine.
Cauda inferiora versus recurva , vereque prehensilis esse videtur; quod , una eum unguibus incurvis , animal arbores scandens indicat ; brevicaudatae hocce non est. "Tarsus elongatus id etiam prodit.
Quatuordecim dinumeravi costas ; artifex postea quindecim mihi retulit.
Condylus interior extremitatis inferioris humeri longe introrsum productus, ita ut extremitas haec valde dilatata, foramine obliquo supra illam penitus penetrante.
Forma squamarum in Zazi /ongicaudata multo longior quam lata , in brevicaudata latior quam longa. Squamae etiam in illa non ita reg TUN quam in hac, sed retro caput jatires et obtusiores , arctiusque appressae : in tergo duplo, imo triplo longiores quam latae ; ita, ut quantum in squamis unam alteram tegentibus metiri et aestimare licet , illarum una pollicis et octo linearum longitudinem , et septem tantum linearum , adeoque fere tertiae tan- tum partis , latitudinem habeat. Pone humeros quaedam sunt majores , (iorum una quindecim lineas lata, simulque obtusior quoque est. In extremo :'orsi vel ad basin caudae una longitudine undecim linearum,
In Zrevicaudata mea , squama inter humeros quindecim lineas longa, et ad basin sine dubio ce lineas et ultra lata ; aut quoad conspicere ; licet;
24 OBSERVAT:ONES ZOOLOGICATE.
novem lineas longa, et sedecim lata. In extremo dorso duos pollices longa, et sesquitertiam iicats vel in npn te conspicua sedecim lineas longa et viginti septem lata.
'Tenuiores sunt, magis acuminatae ; hinc definitio Brissoniana non rejicienda.
Quaedam per totam longitudinem striatae sunt , ita, ut quae in medio aut in apice laeves sunt, casu politae esse videantur.
In altera , ubi.squamae vel rotundatae vel praecisae quasi sunt, sulci tan- tum ad basin oculis se praebent, et circulus obscurus seu cinereus margini parallelus per squamam ceterum flavicantem decurrit.
Squamae caudales M. /ongicaudatae , fulvo- flavescentes sunt, margine flavo - nigrescente , et sub forma rhomboidali apparent, sicuti cutis dorsi im- pressiones rhomboidales interiores habet.
Dubius ergo haereo, quid viderit Daubentonius, qui quinque in Aaz longicaudata. digitos eme ? Numerus digitorum an variat? An duae spe- cies M uat ?
Collega meus in schola medica Rochardus mihi affirmat, Maném bre- vicaudatam singularem caudae vim habere; magna eam in veneratione apud Indos esse, post mortem valde foetere. (Ex illa vi caudae intelligitur, eam suffocare elephantem posse; quam rem missionarius Rottlerus, aut potius amicus et collega ejus John , in litteris d. 4. Februarii 1794. mihi refert et affir- mat , aliaque simul de hoc animali scribit, quae omnia Magazin encyctopé- dique inserenda curavi.) (7T. Ed.)
D. AJSIYA3P US.
Nrscio quid sibi velit Schreberus cum istis fasciis vel seriebus angustiori- bus et fixis in utroque cingulorum latere.
Cinguli in utroque latere usque ad marginem scuti pertingunt, succedit ventris cutis mollis. Scuto fortiter distracto, cutis sese ostendit in margine posteriore cinguli, quae contracta sub marginem posteriorem cinguli antece- dentis sese retrahit; hoc in statu apparet, non in altero.
Videntur porro pone cingulum postremum quidam alii, a lateribus tantum paulum mobiles, in medio autem plane cum scuto concreti, et non nisi squa- mis regularibus in series congestis quodammodo fascias mentientes. In parte anteriore nihil horum reperitur, nullibi in D. tricincto.
In epidermide cornea observo eam esse colore nigro - aut flavo- fusco; in
D. tricincto colore rufescente, In
MÁMMALI A. 255
"—
In D. octocincto et novemcincto partieulae cingulos componentes pa- rallelogrammata sistunt albaeque sunt. Ex angulis eorum duobus posticis duae lineae excavatae convergentes vel potius lauceolatae antica versus exeunt, quarum utraque quatuor aut quinque puncta habet, in quibus epidermis im- mersa et affixa est. (47. Ed.)
DASYPUS SEXCINCTUS.
Dr hoc ad iconem quam Schrebero misi, varia annotavi ex vivo animali, quod ille non inseruit, et ego quia in ejus libro me lecturum credidi, in scriptis servare neglexi. Illud memini, penem fuisse quasi in spiram intortum, et ventri ita applicatum , ut extensus elastice resiliendo rursus abdomini se applicaret. Glandis planae (compressae) corona quasi scindens forma fere capitis clavi.
Reliqua quae memini olim, in descriptione mea phocae monachi in Bescháftig. der naturforsch. Gesellschaft 1F/. Vol. ad notam p. 480. al- legavi.
Figura hujus speciei, quam Schrebero communicavi, in Ézcyclop. me- £hod. Quadrup. pl. 27. fig. 4. nomine falso T'atou & dix-huit bandes repe- tita. Idem animal quod hic vidi et ad quod figura mea picta est, etiam Buf- fonius in supplementis alio statu pingere fecit; et haec figura denuo in Zz- cyclop. méthod. tab. 26. fis. 4. sub nomine Tatou «à six bandes reperitur.
Crr. Ed.) DASYPUS OCTOCINCTUS.
Ca»vr acuminatum , aures elongatae , conformatio squamarum , longitudo caudae aequalis, cujus squamae duabus, et in distracta tribus seriebus aut annulis compositae , digiti et ungues aequales , omnia mihi persuadent , D. oc- tocinctum et novemcinctum unam eandemque speciem esse.
Figurae Schreberianae harum uti et D. tricincti , sexcincti et septemcincti ad specimina musei mei factae sunt.
PHOCA MONACHUS. Nobis.
Capite inauriculato , dentibus incisoribus utriusque maxillae qua- tuor; palmis indivisis , plantis exunguiculatis ; pilis nigricantibus sic- citate surrectis znolliusculis.
D
26 OBSERVATIONES ZOOLOGICAE.
Descripta a me Ao. 1779. in Bescháftigungen der Berlinischen Gesell- schaft naturforschender Freunde , Fol. IF. p. 456—509. tab. X 1I. X I1I.
Addenda illi descriptioni :
Bulffonius postea illam quoque descripsit in Supplem. T. PI. p.510. pl. 44. sub nomine PAogue à ventre blanc.
Id quod Camus in annotationibus ad translationem fristotelis T. IT. p. 652. de hoc ipso animali, Parisiis Ao. 1779. viso, dicit, illud carpionem porrectum ore in altum projecisse et recipisse, ego nunquam vidi.
Cf. Alberti Fortis Datmat. 1. 1H. Ep. IP. S. IF.
Hacquet Oryctograph. Carniol. I. p.52.
Petr. Gyllius Libr. de Gall. nominibus piscium in libro de » ez natura animalium , ex Zeliano et aliis. Lugd. 1555. p. 548.
Tournefort Voyage au Levant T. 1I. Lettre VIII. p. 28. ed. 8.»
Encyclop. method. T. I. p. 225.
Ex Fauna groenlandica Fabricii apparet, hanc meam Phocam esse non posse foetidam., quia multo major est, corpus ellipticum non habet, neque foetet. Non Groenlandicam , quia nasum non habet longum. Neque barbatam , quia pedibus singulari modo conformatis non gaudet.
Pater Avril in 7'oyage er divers états d'Europe et d'Asie ; l'oyage de Moldavie L.F. p. 572. de Phoca aliqua loquitur, quam meam esse crede- rem , nisi maculam albam in utroque latere , et defectum caudae illi attribueret.
CANIS FAMILIARIS. ;
Cuw canis familiaris nullibi spontaneus existat, nisi ubi expositus est jam 2 ; ante domesticus factus , quum coéat cum lupo, et foecundam sobolem ge- neret , quamvis ab initio negaverit Buffonius; quum canis aureus moribus sit canis domestici (Pa//as.) et tempore Caroli IX. in aula a feminis altus fuerit, quum etiam hyaena junior capta mansuescat (Buff. Suppl. III. p. 254), quum canis aureus illas terras habitet, unde genus humanum sese propaga- vit; videtur mihi omnimodo , primos mortales canes aureos educavisse , hos dein successive cum lupo vulpibusque mansuefactis miscuisse. Inde plurimae varietates,
Lanionum canes rubedinem pedum a lupo servare videntur. Gigantei ca- nes Alexandro Magno donati ab his cum hyaeua commixtis procul dubio exorti. Alii cum vulpe, alopece, corsac, cum lagopode qui brevibus est
MAMMALIA. 27
cruribus, canis vertagus, (le Basset.) Cum cane zerda melitaei canes parvi, auriculis magnis. hRursusque varietates aliae ex cane mesomela loco aurei cum istis commixto.
Quum in Africa homini minus sit amicus, et lubenter eum adoriatur , cadavera etiam humana, more canis aurei, effodere amet, quum rostrum sit longiusculum, (ut in cane mesomela) et color albus (quali colore Africa mustelam furonem genuit) aliquando magnis maculis rufis, (quod a cane aureo superesse videtur) , quae omnia de illo narrat Pozrez Jr. Numid. "Ippend. histor. natur. mihi tanto verosimilius est , canem aureum esse stir- pem primitivam.
Canis ferus qui ad Promontorium Bonae spei vagatur, juxta Beschreibung des F'orgeb. der guten Hoffn. cum notis Allemandi et Klockneri, III. p. 78. mihi videtur esse canis mesomelas.
Post hyaenas et canes mesomelanos praecipue canes feros tanquam ma- ximam gregum calamitatem nominat Z'aillant second voyage en Zfrique p. 188.
Canem nostrum a cane aureo descendere etiam inde mihi probabile vide- tur, quod foetida , cadaverosa adeo amet. Mea canicula (ex illis quae Buf- fonio Pyrame audiunt) haud semel visis excrementis humanis in dorsum se conjiciendo in illis se volutavit. (Multos , et praecipue illas varietates, quae a vulpinis abeunt, idem facere vidi.) Ejus filius idem fecit quum ante offici- nam coriarii plurima cornua a pellibus bovillis avulsa cumulata et basi putres- centia conspiceret. Vulpes non nisi fame coactus cadavera adgreditur. (Idem- que in canibus a vulpe oriundis observavi.)
Color diversus in canibus praeter alias causas , etiam inde venire posse mihi videtur, prouti alius coloris (speciei aut varietatis) vulpes sive cum cane au- reo sive lupo etc. ab homine copulatus est.
Argumentum pro canis origine a cane aureo etiam illud mihi videtur, quod canes in Servia cadavera humana negligentius sepulta effodiant et devo- rent, quod lego in 77'. S. G. F. Bo natia ber die Blutsauger oder l'am- pyren. 1752. p. 10. Et canes in universum fodere amant.
Le Chien turc et Gredin , Buffon. Suppl. FII. tab. 40. aures habet am- plissimas fere ad canem zerda accedentes. "Tales fere habuit etiam amplas latasque et erectas canicula apud me ex varietate Pyrame enata. Vidi canes alios se duplo triploque minores inire copulamque perficere. Quidni adeo canis zerda domesticus factus et ab aliis foecundatus a Mauris in Maltam
d Da
28 OBSERVATIONES ZOOLOGICAE.
illatus fuisse credatur, ubi successive varietas haec exculta est et in alias va- rietates pili etc. degeneravit ? Solent saepe auriculae , quas pendulas amamus, ad pristinum erectum situm redire.
Amor fructuum , uvarum , cerasorum , fragorum, tum fodiendi instinctus quem in quibusdam, praecipue extrariis var. K. observo, originem a cane aureo et vulpe prodere videtur. .
Mea canicula alba fulvo-maculata saltare docilis , ribes fructus libenter edit, et fraga et rubi idaei baccas, quas soror ejus repudiat: et miro modo ac prae omnibus acetaria. E contrario pultem densiorem ex lacte et farina crassiore s. crimno , quam soror ejus avide adpetit , repudiat. Mater ejus pel- liculas vorat de prunis damascenis, pyrorum repudiat. Neque tangit melones. Uvarum baccas imo et minus maturas etiam mucore obsitas, quin et racemi ramulos quibus ab avulsis baccis succulenti adhuc aliquid adhaesit lubenter voravit, quod vulpinam naturam indicare videtur. Brassicam sale conditam et fermentatam quotquot alui, lubenter vorarunt.
Olera non edere, Linn. Meae spinachiam edunt, radices dauci, pasti- nacae, scorzonerae, satis libenter. Una mearum recentem micam crustamque amat, sicciorem micam repudiat. Alia mea alba maculis fulvis radices solani tuberosi in taleolas scissas et acetarii modo cum ceparum bulbis et foliis prae- paratas , si contritae essent radices avide lingebat , si majorum taleolarum for- ma essent has linguebat , sed. reliqua avide lingebat. Eadem [raga recusavit , sed cuticulam mali armeniaci acidulam voravit. Voravit quoque corna.
Radices dauci etiam illas dulciores rufas non aspernata est mater (Pyrame.) Id ab origine sua vulpina retinuisse videtur. Nam minores varietates a. vulpe maxime descendere probabile est.
Illa quae acetaria mire amabat, (acetaria tamen non amplius curavit post primum partum) brassicam rubram coctam cum aceto paratam repudiabat , quam autem mater ejus avide vorabat.
Aliae duae caniculae meae siccata pruna damascena amant, nuces eorum mandunt lambuntque , morsu confringunt , et nucleos vorant: sic et pyra siccata. Melones haud secus ac soror primae, ac mater aspernantur.
Altera , (Pyrame) quae multa alia simul cum pane masticata vorat, recusat eum, quando simul nucleos nucum juglandium commanducavi. E contrario filia ejus ipsos integros nucleos juglandis vorat. Sic eadem quando manibus praebeo endiviam acetario conditam , vorat; si super orbe cum aliis praebeo, cetera vorat, hane negligit. Eadem cum sorore roob juniperi lubenter
MAMMALIA. 20
vorant. Sic et exsiccata pruna damascena. Posterior etiam nuces hujus fructus integras vorat, etiam ubi antiquas et siccissimas reperit. Pastam cum ovis, lacte, aqua rosarum, crudam lubentissime lambit. Mater earum cum filiis lubenter edunt caseum. Alius, earum procus, quem per aliquot dies alui, constanter recusat. (Nonne forte idem fuerit in Pane animalium, ut alia re- jiciant , quae arrident aliis ?)
Lubenter saccharum vorant. Una mearum amat cerevisiam lambere , quin et spiritum cerasorum non respuit, sed faciei musculos et labia contorquendo, ut ingrate afhici videatur. Tamen cum cupiditate aliqua in illa fertur. Eadem sic et ejus filia nullum cibum magis appetunt , quam commanducatas cum pane juglandes , aut et caseum simili modo cum pane mansum , ut me haec edentem irretortis oculis adspiciant, quum praebiturus videor, labia lingua lambant, et in praebentis manus avide irruant. Mater etiam , juxta me sedens , simulac me haec edere videt, pede me pulsat scabitque ut moneat ne sui obliviscar.
Alia carpionis caput et harengi sale fumoque conditi cutem caputque avide voravit. Quum saponem comminuere videret , mendicatus est, et quum praeberetur, voravit, avideque plus petiit. Eadem amavit nuces juglandes; etiam nuces pruni damascenae dentibus lubenter. confregit , nucleosque vora- vit; si quid pulpae adhaereret, integros deglutiit. Melonem quoque haud cunctanter voravit.
Edit farinosa. Linn. Quum Ao. 1794. (A. 2.) summa esset apud. nos carnis penuria , undique quoniam eramus clausi , canicula mea fame coacta farinacea quidem (quos vermiculos dicimus, [Nudeln,| domi ex pasta qui praeparantur) voravit, sed evomuit post aliquod tempus. Masticatum panem valde amavit, praecipue crustam et panem secalinum, quos etiam non com- mansos edit , aut et micam recentem ; sed cum juglandibus masticatum recusavit.
Digserit ossa. Narravit mihi parens meus a medico suo (von Lindern) illum alea lusisse , tesseram in terram decidisse nec repertam esse. Suspicionem mo- tan esse, devoratam fuisse a cane. Dissectus est, et semidigesta reperta est tessera eburnea.
Ululat ad musicam. Linn. Certe non omnes: vidi contrarium, Eodem jure poterat dicere: non fert afflatum in faciem ; avertit se ab ablato vacuo vitro ; oblatrat digitis furcatim protensis.
Mea canicula, quotiescunque fere clavichordii concentum audiret , vo- luit post musicum in sede ipsius cubare, nec flagitare desiit, donec mos gereretur.
DO OBSERVA'TIONES ZOOLOGICAFE.
Exemplum canis musicae non amantis habet Smzz& über die Natur und Bestimmung der "Thiere. 1795. p. 286. Ille pandura canentem pede stringere coepit, ut musicus desisteret, plectrum etiam abstulit et abscondidit, Sed utique pandurae quam violinam dicunt, acutior sonus quam clavichordii.
De alio cane narratur, qui adeo amans erat musicae , ut quotidie musicae bellicae assisteret , quae inter exercitia militaria celebratur; inde etiam nomen Parade musici militares illi dederunt, et alternis vicibus invitarunt ad pran- dium; vesperi theatrales musicas frequentabat. Z/Observateur patriotique A. VI. 5, Fructid. ni? $19.
Habui caniculam , quae eo est ingenio sybaritico, ut cubitum itura lectum sternat, ore prehendendo et convellendo , ut mollior evadat.
Cur parvae caniculae adeo diversae staturae catulos pariunt? Mea cani- cula extraria secundo partu quatuor enixa est, quorum unus minimus , quartus (solus mas inter quatuor) capite magno cito sorores suas volumine superavit, et adultus nil minus fuit quam eleganti facie habituque. Hic post viginti dies erat pondere librae, duo alii quindecim unciarum , quartus non nisi semilibrae. Post dies triginta sex a partu hic exiguus non nisi novem uncias pendebat, alter istorum qui quindecim unciarum pondere fuerat , jam erat unius librae quinque unciarum cum dimidia. Suspicatus eram, alium majoris staturae pro- cum clam eam implevisse. Sed quum tertia et ultima vice parturiret, primus catulus elegans parvulusque prodiit sexagesimo septimo die postquam mas prima vice admissus fuerat. Certus eram , alium canem meàm haud tetigisse , et tamen quum usque in sexagesimum nonum diem partum absolvere non potuisset, ecce se caput offert immane quod prodit, neque potuit reliquum foetus corpus sequi. Obstetricias manus admovi, et non sine multo labore extraxi semiputridum jam, et ad minimum triplo volumine istius prioris. Opor- tet duos adhuc aut tres catulos utero contentos fuisse, sed misera canicula partus labori succubuit. Jam adeo et priorem istum catulum majorem prae- cedentis partus credo non alio patre conceptum fuisse. Quaenam adeo causa adeo dissimiles magnitudine facit foetus? Si superfoetatio locum habet, non potest paucorum dierum spatium quo alter ante alterum conceptus est , adeo insignem differentiam afferre. Sed quid illos magnos catulos produxit, longe majores quam sunt in consuetis partibus ejusmodi staturae canicularum. Nam vulgo tres, quatuor aut ad summum quinque ejusdem magnitudinis editos esse catulos vidi.
Si humanus foetus modo magnus et major consueto, modo pusillus nasci-
MAMMALIA. t
tur, facilis ejus rei est explicatio. Sed anne observatum est in gemellis, al- terum magnum esse, alterum exiguum ?
Caniculae masculinae patri , femininae matri similes. Linn. Syst. nat.
Non semper ita.
Mea canicula stirpis illius purae quam Buffon vocat Pyrame , quum ses- quiennis esset , mari copulata ejusdem magnitudinis et fere formae , coloris nigri cum hens in pectore albedine (hibrida Epagneul videbatur), Deut quatuor catellos :
1. Marem, albo et fulvo variegatum, utrique parenti dissimillimum , sur- dastrum , parum callidum, periit morbo canibus familiari decemmestris.
2. Feminam patri similem ; nata mortua,
9. Feminam matri similem, agillimam, callidissimam. Occisa quia com- mercium habuerat cum alia de rabie suspecta.
4. Feminam patri similem, quae obesissima facta , et utroque parente major.
Iterum maritata masculae caniculae se minori , albo fulvoque irregulariter variegatae. Peperit
1. Feminam mortuam, patri similem.
2. Marem , matri similem, sed sine macula ferruginea ad oculos, et cum albedine ad. extremos pedes ferrugineos. Major factus matre , pilis niti- dioribus, cauda pulcriore , auriculis minoribus. Bonae indolis.
"Tertium maritata peperit, ex patre praecedenti:
1. Marem, pilo crispo, colore fusco, uno pede extremo anteriore albo ; docilem , agillimum, formae elegantis, staturae exiguae, sine dubio quod ma- turius ablactatus.
2. Feminam , matri similem. Sed ingenio diverso.
8. Feminam albam, maculis fulvis, patri subsimilem. Sponte lubentissime et longo tempore in pedes posteriores se erigentem.
4. Feminam albam , maculis castaneis TRE magnis ad capitis latera, una ad caudae radicem, p in medio.
Hujus tertii partus tertia filia istius Pyrame , secunda vice praegnans a ma- rito albo maculis rufis se minore peperit:
. Feminam elegantissimam, ceteris duplo minorem, sagacem, et ingenii ood agilem (lorte quod a vermibus exagitaretur) , ied ob Vitltum nasi, palatum sine dubio fissum liquida naribus emitten:e , sex septimanas nata pert
2. Feminam elegantulam, auriculis maculaque ad radicem caudae niger- rimis.
22 OBSERVATIONES ZOOLOGICAE.
5. Feminam paulo majorem, pilo plane diversam, maculis irregularibus nigricantibus. 4. Marem ceteris majorem. Omnibus indoles alia. ,
Canicula alia mea ex familia quae Epagneul dicitur, a cane fricatore foe- eundata, quatuor perfectissimos fricatores peperit.
Medulla a matre , cortex a patre. Linn.
Id saepius utique observo.
Canicula mea alba, maculis fulvis , nata patre simili , matre nigra, (varie- tatis Pyrame) fulvos fulgentes patris oculos habuit. (Id sane ad corticem referri nequit.) í
Eadem canicula varietatis Pyrame a patre ineleganti coloris fulvi aut casta- nei nigro mixti peperit catulos quatuor, unum nigrum mortuum , duos patri similes, unum amoene castaneum. Matri prorsus similem nullum.
Asseveratum mihi est canem fricatorem, parvae staturae, cineream, sae- pius peperisse matri similes catulos (patrem fuisse ejusdem coloris) sed semper unum nigrum inter eos fuisse.
Alui catum. marem cinereo nigroque variegatum , fere ad Schreberi syl- vestrem. (recentioris figurae) accedentem , cum fele femina varietatis hispa- nicae tricoloris. Eae inter se generarunt quatuor catulos :
Unum patri fere similem; unum clariorem, fere ad carthusianum acce- dentem sed pallidiore colore, isto colore cinereo saturatiore paterno mixto. Unum denique matri similem.
Ubi haec quaeso cortex a patre?
On est assuré que le cochon et le chien n'ont besoin que d'un seul accouplement pour produire en grand nombre. Burro. V. p. 108.
Cur ergo mea Pyrame non uno coitu impleta est? Cur inelegans major ca- nis erraticus qui primum illam iniit, unam similem caniculam cum illa gene- ravit , et ceteri catuli elegantiori minorique patri qui illi datus est postea , si- miles faerunt ?
CANIS LUPUS"NIGIEIR
Mini circa. À. 1780. nomine lupi nigri datum est animal fartum, in sylva / ) Hagenoviae necatum. Diu pro lupo agnoscere illum recusavi et pro cane
lanionum
MAMMALIA. 25
lanionum habui forte fugitivo feroque facto, cum quo magnitudine (minore lupi communis) collo tenuiore, colore nigro, pilis brevioribus laeviori- busque, pedibus rufis, maculis praecipue supraocularibus rufis, totaque facie maxime mihi convenire videbatur. Sed lupum nigrum ferum esse facile nunc persuadeor , cum in oyage de M. le chevalier de Chatelux en 44mérique 1785. 12.? p. 129. de lupo nigro familiari lego, qui pilo glabro, vultu non feroci, odore nullo quem detestantur canes, mitis et homini fidus fuit, uti- que non nisi decemmestris, a nostro communi diversus, tanto magis, quum noster communis etiam ibi, in America septentrionali , reperiatur.
Goury de Champgrand traité de V'énerie et de Chasse , Paris 1769. 4.* p. 74. distinguit magnum et parvum lupum, hujusque pilos eo nigriores esse dicit, quo propiores dorso.
In publicis actorum commentariis initio mensis Pratens. A. 7. (majo 1799.) relatum est, in vico Pontiry , ditionis Morbihan Galliae, lupum nigrum neca- tum esse : rarum esse , et a Buffonio tanquam Canadae indigenam descriptum: Denneralum, eximium luporum venatorem, illam speciem in Normanniam introduxisse.
Aliud exemplum lupi nigri Melac vocati, Duci Wurtembergico addictis- simi et fidelissimi, cujus effigies superest, exstat in KAeyss/ers lieisem [. P- LIOS LLL.
Ab hoc lupo nigro canis ille lanionum omnino descendere videtur.
Lupi cinerei , quos vidi , fortiores sunt, collo rigidiore, specieque tota hor- ridiore quam ille meus niger caniformis.
Lupus immanis mense Pluviali A: 7. (1799.) in sylva Hagenoensi a viro parum robusto securi percussus est. Terruerat pagi incolas , rediisse autuman- tes sub specie lupi scelestum nebulonem, projecto hisce annis cucullo ex Ger- mania advenam , Schneiderum, capite ob flagitia plexum , cujus saevitiam vicies mille Alsatae exules effugerant. Lupus ille ne minimum quidem flavi in pe- dibus, neque colorem figurae Schreberianae habuit, sed albus fuit et cinereus cum pauco nigri; pedes albi et cutis inter digitos fusca. (Idem color meo im- mani ad Colmariam necato A.6. (1798.) (£E4.)
Eodem prorsus colore, ac lupus ille niger meus, etiam macula supraocu- lari rufa et pedum abscisso rufo interiori et nigro exteriori colore fuit cani- cula exigua , quam alui A. 179o. quae est Pyrame Buffonii. (77. £4.)
E
24 OBSERVATIONES ZOOLOGICAE. CANIS VULPES.
C. Vulpes longos habet mystaces et fortes , felium instar, quales non sunt reliquis generis canis speciebus, (i. e. cani proprie dicto et lupo, in univer- sum ad vulpem non proxime accedentibus.) Jure ergo illi mystaces recipi pos- sunt inter characteres specificos.
Margo posterior auris duplex in parte inferiore.
Quum canis corsac et caragan diyersaE sint species, et pro talibus habean- tur, quare non et alii?
Magno numero occurrunt vulpes , colore varii in Kamtschatka. Vulgatis- sima varietas cum nostro convenit vulpe europaeo , colore tantum est vividiore atque splendidiore. Alii coloris profunde castanei vel badii sunt , alii fasciis obscuris variegati. Alii ventre nigri , ceterum toto corpore badii. Alii fusci , alii nigri, alii cinerei, pauci albi.
Canis vulpes et canis alopex à Linnaeo, Schrebero aliisque Zoologis pro diversis habentur speciebus. Eodem jure illi, quorum varia et diversa vellera apud pelliones reperiuntur, diversae possunt esse species. Quisnam eos in ipsorum investigavit et comparavit patria? Nonne martes quoque, feles, aliorumque generum species valde inter se affines sunt? (Tr. Ed.)
CANIS ALOPExX.
Ao. 4. (d. 14. Decembris 1746.) a Wetzelio Rapoldivillae missus. Longitudo ab apice rostri ad extremam caudam trium pedum. Cauda quin- decim pollicum.
Ab angulo auris anteriore ad extremum rostrum . . . . 5poll 6lin: Ab eodem angulo ad posteriorem oculi angilum . . . . 29— 2— Ab anteriore oculi angulo ad posteriorem. . . . . . yj — 10 — Ab eodem ad angulum alterius oculi anteriorem . . . . 1x — x — Ab eodem ad illius angulum posteriorem . . . . . o — v5, ADb' apice rostri ad &ngülum.oris "e ov arn donde enin Ab apice labii inferioris adangulum oris . . . . ...2— 6— Ab angulo auris anterioread aleerum. . . . . . . $— ,— Longitudo auris ab angulo anteriore ad apicem . . . . 2 — 11 — Fadem longitudo ab angulo posteriore . . . . . $5 — — Eatitudo^auris ad'Dasim4 »»-. MONET foe HR NUES gre ns
Latitudo auris in media aure expansa. . . . 4 . . . . &—. n —
MAMMALIA. 25
Ab uno narium angulo posteriore ad alterum . . . . . ,;,poll 8lin. Ab angulo oculi posteriore ad angulum oris . . . . . . 1— 5— Ab angulo anteriore oculi ad apicem rostri . . . . . . 2— 8 — Eongitudo: femorisjaBtepOEss 3-00 cs Vs 4— 8 Eongitudo tibiasieBerioris 58S S0. 30s 2oc2 SUSENEELb T. y — DP iamP'cnm- digitis... ... iM: 2.98— 2— Distantia apicis unguis in pollice ab Bd digiti interioris. i — 6 — Lonsüudo- femoris.posterioris -^ . .'5... 5— 4 — Boneuudo tibiae posteripris 2 «4 0st v s 5— ,— Longitudo tarsi posterioris cum digitis 2n esoorsrioi AMA, — uo Longitudo digiti posterioris secundi . . . . OK 1— 8 —
"oues series setarum mystacis; seta longissima ducriam pollicum cum dimidio.
Facies tota rufa. Labium superius margine albo , decem lineas lato, medio- que pone mystaces macula nigra interrupto. Albedo haec oris angulum ambit, infraque in mento et gula in colorem abit cinereum. In gutture pectoreque macula nigricans forma fere fasciae transversae. Aures exteriore parte nigrae.
Pedes anteriores a. cubitu ad extremos digitos in anteriore parte nigri, in posteriore fusci, fascia albicante in margine interiore sursum versus protensa.
Pedum posteriorum tibiae in margine albae, interiora versus nigrae, ad exteriora vel posteriora fuscae. Eundem in modum tarsi digitique , colore au- tem nigro in his saturatiore.
Caudae basis fusca, pili dein helvi seu fusco-grisei, apice nigro; pili in- teriores albi, ita ut cauda nigro circumcirca quasi adspersa, apice nigro pro- prie dici nequeat. Pili e contrario apicem versus albo dilutiore et puriore ad basin sunt colore.
Digiti subpalmati , ut in cane familiari.
Canis vulpes meus rostrum omnino acutius habet, ab angulo oculi ante- riore usque ad apicem rostri duos pollices et novem lineas, totidemque ab angulo oculi posteriore ad basin interiorem auris.
Caput igitur obtusius canis alopecis parti ejus anteriori seu faciei attri- buendum est.
In hoc quidem margo quoque apparet albus in labio superiore cum macula nigra, sed obsoletior. Pedes et aures non adeo saturate nigri. Pili non tam
copiosi nigri in cauda. Guttur cinereum lateraque ejus nigricantia. E2
56 OBSERVATIONES ZOOLOGICAE.
Vulpis duas differentias juxta gutturis varietatem in Germania observatas Gesnerus praedicat. Una species est, quae gu££ur in albo nigricans, veluti carbonum pulvere conspersum exhibet, altera vero candidum, quae postrema species, tanquam rarior , a Gesnero magni valoris in Germania esse perhibe- tur. ZZ/drovand. Digit. p. 197.
Pellio mihi asserit, canes alopeces levioris semper esse pretii, vellusque eo majoris, quo albius guttur. (47. Ed.)
FELIS CARACAL.
Inzw animal esse videtur, quod in promontorio Bonae Spei felis scabra (rubra ? rauhe , rothe?) vocatur. $parmann , p. 145.
Vellus possideo fuscum, sine capite quidem, cauda brevi , cujus pili simi- les felium, quodque pellio felem capensem vocavit. Sine dubio illius est animalis.
.
Non ita fabulosum forsan , quod nuperrime quidam perhibuerunt, de illo parvo animali, quod quasi sodalis, explorator et provisor leonis illum ad- sectatur. Bruce in loyage aux sources du Nil T. IF. p. 590. dicit circiter viginti se vidisse vulpes parvos e palude exeuntes cum magno numero numi- darum meleagridum, quibus sine dubio insidiabantur; leonemque venantem non nisi unicum illorum animalium comitari.
(Sed mirum, quod Brucius plura de hoc animali non dicat, accuratius illud non describat, figuram ejus non det, nec quaedam illorum adtulerit.)
Juvenis adhuc , circa annum 1750, inter alia animalia pro pretio monstrata, vidi leonem caveae inclusum , animal parvum secum habens, de quo custos vulgata narravit. Fuscum erat, cauda crassa recta vulpina, rostroque acuto, procul a magnitudine Iyncis, vulpe minus , magnitudine caniculi parvi. (27. Ed.)
FELIS QIEATYBEAMTA nrbi.
Frris hujus pellis farta in nundinis Lipsiensibus 179o. emta est, et ex America venire videtur.
Adultam esse credo, quia dens laniarius inferior sinister valde detritus et flavus, dexter superior magis ac vulgo extrorsum vergens erat : reliqui duo deficiebant ; et tamen maguitudo haud major quam felis pardalis, sive Ocelot
MAMMALIA. 57
Buff. et ne quidem tanta: nempe longitudo pedum duorum, caudae pedis unius, altitudo ad ventrem usque pollicum novem. í
Color supra fulvus, infra albidus. Maculae nigrae in solis radiis ad coeru- leum chalybeum vergentes. Maculae anteriores et in interscapulio , cui color magis fulvus, simplices , ad latera quasi binatae, posteriores annulatae, fere ut in panthera.
Auriculae majusculae rotundatae , diametri fere triplo majoris quam est diameter oculorum. Antice albae, postice fascia lata nigra , apice albo.
Pes extremus magnus, latus, magis quam in aliis, et praecipue quam in partalide, quam postea (1795.) farctam comparare licuit.
PELIS PARDALILIS. Ix hac (/e/e pardali. L'Ocelot Buff.) cauda, sane pedibus brevior est,
nec terram attingit , integra tamen utique, gracilis etiam.
Supra non fuscus, sed luteus color.
Lineae punctaque nigrae ita se habent, ut luteae sint nigro-marginatae, intus nigro-punctatae. Earum duae supra scapulas longitudinaliter descen- dunt. Per medium dorsum linea nigra integra longitudinalis descendit, pone scapulas incipiens. Ante illam tres sunt irregulares, una media, una ab utro- que latere. Ab occipite quatuor divergentes lineae per nucham descendunt, et alia media angustior, post quas aliquot maculae. l'rons et vertex maculis minoribus, seriatis, inaequalibus : inter has et aures medio loco decurrit linea nigra a. cantho oculi interno incipiens. Ab oculis per genas duae lineae con- vergentes, retro aures ad colli latera confluentes. Regio inter has lineas et praecedentem interque oculos et aures immaculata. Immaculatus quoque nasus. A gula linea antrorsum bifida retrorsum versus scapulam descendit , medio tamen inter aures et scapulam loco evanescit.
Pectus maculatum. Inter illud et gulam torques nigra.
Super armos fasciae transversae simplices. In tibiis maculae. Super femora fasciae transversae marginatae et disco maculatae quales in lateribus sub illis maculae similes, dein maculae integrae, plenae, sensim versus pedem extre- mum minores. Venter maculatus, pone versus inguina albus.
Cauda basi dense maculata, extremo nigra, annulis duobus flavicantibus, quorum primus fere ad duas tertias caudae incipit.
''esticuli magni pone prominentes, quales in icone Schreberi Buffoniana delineantur.
20 OBSERVATIONES ZOOLOGICAE.
Pedes extremi breves.
Mystaces plurimi toti albi, non basi nigri.
Auriculae margine exteriore bifidae , juxta longitudinem marginis. Collum, genae inter fascias duas nigras, et fasciae laterales candidiores.
FPELIS)SG UTSDAVESA. "Nobis:
Huc spectare ob maculas videtur Prosp. Alpini Aegypt. tab. X. fig.1. p. 258. ubi descriptio parvarum macularum convenit.
An unum illorum animalium quae feli similia dicit BeZ/lonzus Itin. L. . CÀ. 76. p. 75. a. quibus apud veteres nullum nomen se reperire potuisse per- hibet, et quae valde mitescere dicit?
Spectare huc quoque yidentur gallo-pardali (chats-pards) species leopardi, maculis exiguis. Pocock Itin. S. 154. pag. 245. vers. germ.
[Longitüdo cum cauda trium pedum , septem pollicum; cauda pedalis.
Ab angulo oris anteriore ad apicem rostri . . . . . . . $poll,,lin. Ab eodem ad angulum oculi posteriorem. . . . 1— $5 — Latntudosauriumiadibasinj. Sobre um S dois Obr aude 2— y — Altitudo aurium ovalium . . . EUR ba VRHORUTIE SUR $ — ,— Ab angulo auris inferiore ad angulum OTiS). 2— 5-— Longitudo colli circiter DNE M A callo ad caudae basin : DON LM
Color capitis superius et ad OH Eus ita et dor Ibn pedum ; fasciis et maculis nigris guttatus.
Labium superius margine albo, macula nigra triangulari in utroque latere post dentes laniarios.
Maxilla inferior alba. Guttur album cum serie macularum nigrarum trans- versali.
Palpebra inferior tota, superior antice alba. Reliquum caput multis ple- rumque parvis maculis nigris adspersis.
Facies aurium interior albo-flava , exterior fulva , margine superiore nigro.
Inter aures fasciae duae nigrae superne divergentes tresque lineas nigras includentes, inferne in cervice in furcam sive semicirculum conjunctae , et inde denuo divergendo per collum decurrentes. Inter has duae aliae paral- lelae obscuriores. In extremo colli fasciae hae quatuor cum alia transversa conjunguntur , ex qua sex aliae fasciae longitudinales et divergentes , duae per
MAMMALIA. Z9
dorsum , et duae per humeros et femora in utroque latere ita decurrunt, ut per aliquod spatium integrae sint fasciae, series dein interruptas macularum irregularium in dorso elongatarum, in lateribus rotundatarum forment, quae in extremo corpore iterum convergunt.
Inter duas dorsi fascias duae primum, tres deinde aliae series macularum oblongarum parallelae ad caudam usque.
Gula in medio alba, cum fascia interrupta transversa nigra , maculisque raris nigris. Collum in medio albo-flavum , fascia transversa irregulari nigra , maculisque infra multis parvis. Pectus ventrem versus album, maculis raris adspersis.
Venter albus, seriebus longitudinalibus macularum rariorum.
Pedum anteriorum pars interior albus, exterior fulvus. Femoribus series transversa macularum, media maxima. Tres aliae fasciae interruptae femora ambientes. Tibiae cum tarsis multis minutis maculis guttati , ita ut nigricantes appareant.
Pedes posteriores uti anteriores. Altitudo pedum anteriorum ad pectus us- que pedalis; pedum posteriorum ad caudae basin pedis unius et septem pollicum.
Cauda fulva , annulis nigris, ad basin interruptis.
Mystacum setae anteriores nigrae vel basi nigra et apice albo, posteriores
albae.] (£d.)
VIVERRA CAUDIVOLVULA? Scunrr.
Mvrrvx adhuc confusi in eo quod ad hoc spectat animal. Kinkajou Zuf- fonii Suppl. T. IIH.tab. 50. p. 245. et Kinkajou Potto £a£. 51. cujus iconem Buffonius a Collinsonio obtinuit, diversi utique esse possunt; hic enim digi- tos et ungues multo parviores auriumque aliam directionem habet. Duae istae icones rostro obtuso cum icone Pennantii conveniunt,
In auctione Poissonnieriana Parisiis 1799. (A.? 7. Reip.) instituta animal emi sub nomine Kinkajou, quod figurae Vosmaerianae (ScAreb. tab. 195. P.) maxime respondet.
Magnitudine est felis, sed magis productum: pi/i ex fusco flavi , nitidi, uniformes , valde densi et parum incumbentes : capu£ parvum , acutiusculum, fere ut in icone Vosmaeriana, minimeque obtusum uti in Pennantiana et dua- bus Buffonianis: facies nec nuda nec nigra: ocu/i permagni: auriculae oblongae; parum pilosae. Denzes superiores sex primores aequales: exterior
AO OBSERVATIONES ZOOLOGICAE.
paulum longior. Oculus armatus duos in medio observat sulcos vel excava- tiones ; primores sex inferiores perfecte aequales, fere horizontales, obtusi, similibusque sulcis duobus excavati. Lazarzi superiores , a primoribus distan- tes, tribus suleis exterioribus, inferiores primoribus adpressi, duobus sulcis interioribus unoque forti exteriore. instructi. Dentes zzaxillares superiores parum minores minusque distincti quam inferiores, quatuor numero esse vi- dentur; inferiores quatuor: duo anteriores antice versi, unicuspidati; tertius brevior cuspide obtusa , antice incisus; quartus brevissimus, obtusus et planus.
Collum breve. Pedes anteriores et posteriores magnitudine, forma et nu- mero digitorum aequales. Po//ev brevior et retusus.. Uzgues fortes, falcati , incurvi, et lateribus valde compressi.
Caiida longitudine corporis , imo longior, pilisque densis uti corpus obsita.
In cute minus bene farta, nullum observavi vestigium , caudam esse pre-
hensilem. (Tr. Ed.)
NPB/S T ESDP A TEDCESPORP
*
Carr^ junior Ao. 1785. d. 10. Septembris, longitudine pedis unius pollicis dimidii usque ad basin caudae. Cauda septem pollices.
Non nisi lacte cochleari infuso alta, usque d. 21. quo primum oblatos pisci- culos avide voravit.
Ejulatus sibilans continuus nisi esset cum homine. Mulceri et palpari quam maxime gestiebat. Semper in altum emergere cupiit, et humeros scandere et sub capillitio se recondere, aut ubicunque tectus esse posset.
Pedes molles flexiles. Pili in omnem partem mobiles.
Amabat sugere lintea quasi essent papillae; etiam dormiens infantum more masticabat.
Odor supra caudam ambrosiacus, martis muasi.
Quum primum pisciculos voraverat, male habuit: ex gestibus visa mihi est spinis piscis deglutitis laesam esse. Inde continuo ejulavit, aliquoties adhuc lac bibit, voravit quoque pisciculorum carnem quam scindendam et spinis purgandam curaveram, sed indies pejus habuit, languit, et nocte inter 25. et 24. Septembris mortua est.
Alia, d. 14. Augusti 1788. allata, spithamaea, coeca, absque ullo dente, (quum latris dentata nascatur) cinerea, pilis nondum in omnem sensum diri-
gendis. Pariter superiora versus semper enitens, validula. Vixit duos dies cum dimidio ,
MAMMMXLI A. AL
dimidio , d. 17. Augusti mane mortua reperta. Anus pauco sanguine cruentatus erat. Praecedente vespera jam. multum frigidum erat corpus.
MUSTELA LUTR A?
A. 1792. accepi Batavia in Indiis orientalibus in spiritu vini animal nomine Seehund. WMlud farciendum deinde curavi et in musaeo conservo. Carnes omnes solutae erant, et ossa dilabebantur, ut nihil eorum servare potuerim.
Junior est et dentes nondum perfecti.
Longitudo a naso ad apicem caudae pedum duorum pollicum trium.
Z"ellus magis nigricans, pilis, ut in juniore, corpori appressis Capitis de- pressi labia crassa, dura, depressa , margine anteriore capitis circulari.
Dentes incisores superiores sex. eminere incipiunt. Inferiores quatuor me- dii minimi aequales; extimus utrinque fere solus ea latitudine qua quatuor intermedii omnes simul, oblique insertus, non bilobus ut in lutri.
Mystaces uti in lutra vulgari, sed praeterea pone sub genis pili rigidi Qut 10, quos in vulgari lutra non reperio. In medio gulae pili tres rigidi.
Oculorum diameter linearum quinque qualis et in lutra vulgari comparata, licet haec pollicibus quinque longitudinem illius superet.
"uriculae majores quam in vulgari, quod non modo inde venit, quod vellere nondum adeo sint tectae et fere absconditae ut in hac, sed altitudo linearum octo quae eadem in vulgari , licet major sit. Latitudo septem linea- rum cum dimidia, quae in vulgari sex linearum et dimidiae. (Memento tamen haec omnia fuisse exsiccata.)
Collum inferne cinereum. Sed abdomen subtus parum pallidius quam dorsum.
Pedes lutrae vulgaris pedibus simillimi , omnes pentadactyli , palmati , un- guibus in arcu circulari positis, sed proportione majoribus palmis plantisque quam in vulgari: scilicet. anteriorum diametro transversa duorum pollicum quatuor linearum, à duorum digitorum extremorum apice unguis , quum in vulgari majori solummodo sit duorum pollicum. Digiti etiam latiores et pes ante volam crassior est. Posteriorum pedum diameter duorum pollicum sex linearum, in vulgari tantum duorum pollicum quatuor linearum. Digitus interior paullo longior videtur, sed unguis , uti et in externo digito, aliquanto minor.
Cauda pollicum novem multo magis et evidentius depressa quam in Z.
vulsari, cujus cauda longitudine est pollicum undecim eum dimidio. E
42. OBSERVATIONES ZOOLOGICAE.
Pedes posteriores nullo modo magis compedes quam in £L. »u/zarz.
Ex quibus omnibus neque Zuzra rmarina Stelleriana , neque, quum et praecipue nullam maculam luteam in gula habeat et jam juvenis canis medio- cris magnitudine sit quam jijae Marcgravius adscribit, brasiliana [utra esse videtur, quae insuper caudam glabram habet, quamvis more hujus meae de- pressam, qualem describit Barrére France Equinox. p. 155.
MUSTEEX LUTREOLDLX S HEHrixx.
Iv duobus quae possideo animalibus digitos nullatenus more lutrarum conjunctos reperio, neque rostrum durum ac depressum, sed potius uti in mustelis vulgaribus; ita ut inter lutras non quaesiissem , nisi animal nossem. Unum, minus, colore: paulum profundiore est quam majus, cui macula inter pedes anteriores alba.
Cutis quam nomine Noerz (Merck Suecis et Mecklenburgensibus , ubi vul- garis) ex nundinis Lipsiensibus Ao. 179x. accepi, et quam hanc esse asseve- ravit pellio, ita se habuit, postquam farta erat. Pz/ qualitas utique magis lutrae quam fuinae, color paulo profundior. Capu£ minimum, cranii occipite uti tactu. percepi, carinato. Za/ia nullatenus depressa, crassa, ut in lutris. Corpus crassum , amplum. Margo maxillae inferioris albus cum mento. Ma- cula pectoris inter femora anteriora, aut potius retro, alba. Pedes parvi, vix palmati , digitis nequaquam ut in icone Schreberiana , sed unguibus circulari linea circumseriptis. Cauda dimidia longitudine corporis, magis cy lindrica, extremitate obscuriore.
Alterum specimen Ao. 1792. acceptum statura minore , colore magis ni- gricante, sed pilis non splendentibus. Etiam maxilla superior ad nasum alba.
(Tr. Ed?) MUSTELA FOINA ET MARTES.
CorraATiS meis speciminibus video fuinam utique esse graciliorem. Martes cum eadem longitudine (pedum duorum pollicum trium, ex qua cauda usque ad pilorum extremitatem unum pedem habet) crassior est, pedibus validiori- bus longioribusque, omni statura et pedibus anterioribus ulmi ts densius- que pilosis magis ad zibellinam accedentibus. Caput latius magis triangulare ; foinae magis ovatum.
MAMMALIA. 45 martis. foinae.
Ab apice nasi ad canthum anteriorem . . . aipoll 7 lin. 1poli. 5 lin. Distantia duorum canthorum interiorum . . 1i — 9$54— 1 — ,w— Latitudo auricularum ad basin. . . . . 1— 7 — ,4,— 11 — Latitudo pedum sive palmarum . . . . . 13— 4.— xi — 1 — Unguis exterior in marte paulum retro positus. Ambitus colliin medio. . . . ....6— 6— 5— g — Ambitus capitis ad basin auricularum . . . 7 — $8 — 6 — s — Ambitus pedis anterioris. . : 04 —umbimTmu,—up—
Illud quoque observo , quod in em uod i pectoris linea aliqua pro- ducta in collum adcenddr. e contrario in marte albedo colli in pectus pro- ducatur. Eadem albedo in foina uno continuo in anteriorem partem priorum pedum continuatur; in marte interrupta fere macula alba ad pedum anterio- rum initium conspicitur. Denique in foina albedo colli in malas usque pro- ducitur et versus oculos supraque sinum oris , ut fascia tantum fusca ab angulo oris postice sub auribus desinens in albedinem illam producatur, dum tota facies martis etiam a latere fusca est: absque ulla albedine. Martis ab anteriore facie visae caput latitudine sua ( junctis auriculis) omnem corporis latitudinem occupat , ut auriculae ad latera pertingant, quod prorsus non in foina.
Venationis aliquis amans mihi retulit, foinae pedes subtus nudos, marti nobili vero villis subtus densos esse. Quod utique sic in fartis meis specimi- nibus visum.
Mustela martes fagorum seu foina eatenus utilis, quod larvas scarabaeo- rum effodiat. Id Ao. 1795. in horto botanico observavit hortulanus, quum areae stercoratae subdiales essent evacuatae, agnita sunt vestigia martis et ex- crementa , et plurimum effossa terra latentesque larvae extractae.
Buffonius dicit VII. p. 165. foinam mansuefactam nullius amore detineri, et felibus inimicam esse. Vidi 1792. foinam, quae ancillae valde amica erat et illi abblandiebatur, ad nomen Schokkel accurrebat , .cum fele amice vivebat.
Foinae specimen album in musaeo possideo , cujus varietatis nullibi factam mentionem reperio , praeterquam in Ca£2/og. rar. memorabil. in. "Theatro anat, Lugd. Bat. 1755. pag. 15. n? 7. et Kramer Elench. Anim. Austr. p.512.
MUSTELA ERMINEA.
Juxron d. 15. Junii manibus capta, dentibus jam omnibus praesentibus,
adeo jam familiaris fuit , ut manibus tractari potuerit, nec momorderit. Vereor F2
AA OBSERVATJONES. ZOOLOGICA E.
ne ex captivitate evaserit. Somniculosa erat. Quum langueret, vinculis soluta soli exposita est, et non amplius reperta. Sine dubio evasit. Cauda major pi- losa ermineae fuit. Caput latius et fere triangulare nec ovatum, eaque propor- tione qua est caput martis ad caput foinae. Àn forte m. bercamele Cezz fue- rit? quam Ictin veterum esse putat, quamque adeo familiarem et ludicram describit, ac Buffonius suam ermineam.
Mea mustela nivalis farcta , comparatione instituta cum erminea praece- dente , mihi exhibuit caput longe angustius; non triangulare ut in erminea , caudam parum pilosam , breviorem , longo. pilorum penicillo in extremo non gaudentem. Pedes extremi magis colorem dorsi , in erminea eandem cum ventre albedinem habent. .
Alia vero , magnitudine et cauda prorsus eadem , medio Martio 1798. (Ao.6.) capta caput habuit prorsus triangulare , uti ista d. 15. Junii capta, quae autem cauda differebat, et forte erminea junior fuit. Hanc vero diversam speciem esse, apparet ex eo, quod medio Martio oporteat fuisse jam adultam;
Alia capite triangulari medio Novembri capta. (47r. Ed.)
URSUS MELES.
Ex museo Poissonneriano Ao. 1799. obtinui melem sub n.*? 5». et nomine Dlaireau du Nord , qui nostro in omnibus respondet et sine dubio mera va- rietas est. Pili tantum illi sunt molliores , subtiliores , tactuque leniores. Fas- ciae capitis sordide luteo-albicantes, uti et apices pilorum. Pili molles inte- riores fusci; inde totus animalis color obscurior evadit.
Meles cautum providumque animal. Noctu hora fere decima exit; si non tutam repererit , et senserit insidias sibi strui , postridie aliam eligit. Luna per- nocte a propria umbra sibi timet, et in obscuritate umbrae incedit. Mire aiat tenellas spicas zeae maydis , ejusque agros integros destruit. hr cranio ejus multa memorabilia: articulatio maxillae inferioris, ejusdem alveoli dentium anteriorum. Vid. Dissert. Hermann. filii. Observationes et anecdota ex Osteologia comparata. pag. 15. 14.
'Tum cranium maxime carinatum. Foramen zygomaticum maximum. Os ethmoidale subtilissime reticulatum. Dentes maxillares superiores dilatati.
(Tr. Ed.) TALPA EUROPAE A.
Pzpzs talpae anteriores, qui sui similes non habent, descriptionem meren- tur accuratiorem. Lati sunt, verticali ad corpus directione, quinque digitis
MAMMALIA * 45
immobilibus , unguibus fortibus rectis instructis. Vim exercent insignem , id quod a structura singulari ossis brachialis, quod non longum, sed breve, la- tum, lunatum, cum multis apophysibus , et a cubitu elongato provenit , quo vis muscularis singulari modo augetur.
Pedes posteriores nihil particularis structurae , sed sex digitos habent.
Nasus subtilissimis verrucis obsitus. Labium quasi internum , membranula tenuis intra labia exteriora e gingivis pendula.
Verrucae majores rugaeve copiosae sub palmis.
Plantae utique hexadactylae, digito intimo remoto , mutico.
De victu talpae et vita ejus extra terram semper dubius haesi.
Negat , uti mihi dudum visum , hortulanus Stephansfeldensis , aliter nocere, nisi quod fodiendo plantas subvertat.
'Tria specimina successive in scatula aluit, in qua terram sparsit ad dimidii pollicis altitudinem. Lumbricos avide voraverunt. Fine secundi diei mortuae repertae, ut apparuerit quam avide terram expetierint, nam rostro quantum potuere terrae infixo mortuae repertae sunt.
A. 1795. d. 29. Augusti (A. 5.) adfertur talpa semiadulta , quae in decipula per totam noctem dimidiumque diem viva haesit. Exemta, pedibus posterio- ribus innixa, et anterioribus ad rostrum applicatis lumbricos voravit, quos antea dentibus consciderat. Fodiens pedes non divaricatos exporrigit, uti gryl- lotalpa, sed antrorsum protensos rostro parallelos.
Posui in eodem amplo vitro terra repleto, una cum rana scorodosma. Ne- que bufonem appetere ullo modo, neque bufo sibi timere mihi visus est.
Dis terve mutavi vas terramque ; quod animal haud ferre videtur. Nam quum iterum mutassem , haud amplius se sub. terram subduxit , sed languens in summa superficie haesit. Exemi; dorso imposui super manus vola. Aperuit os, quasi oscitans, frigere jam coepit , et paulo post , eodem die quo hora octava ex decipula exemeram, undecima hora animam efllavit,
Supra nasum levis lacuna pone cuspidata , cum tenuissimo sulco ad basin, supra labium , transverso.
Mystaces brevissimi, duarum linearum longitudine , antrorsum curvati ; similes pili etiam in maxilla inferiore,
Animal mundissimum , in quo nunqnam ullum vel pediculum vel pulicem, vel simile insectum, quale in vespertilionibus, repererim.
'"Talpam immaniter multiplicari ex eo conjicio, quod in prato humido hu- milique Ao. 5. (d. ig. Februarii 1797-) centenos observavi egestos colliculos,
Zo.-v OBSERVATIONES ZOOLOGICAE.
quum duobus annis ante, et forte minus remoto intervallo, si ex altitudine flavi urbem. trauslluentis concludere licet, totum illud pratum, per aliquot saltem dies inundatum fuerit.
Ao. 5. (1797. Julio) in summo cacumine montis Odilianae prope ulmum colliculos observavi talpinos. Dubitans talpam in hoe usque fastigium per cautes tesquasque penetravisse, suspicatus sum, illius potius adeo desiderati dudumque frustra quaesiti muris (Scheermaus) esse opus. Quare praemium proposui. Sed ecce verissimae talpae allatae sunt.
Vesperi versus finem Maji extra terram conspici asserunt hortulani. (Sae- pius extra terram currentes, cum sibilatu sese persequentes observavi. £4.)
'Talpam scandere asseritur. Id etiam inde apparere mihi videtur , quod col- liculos ejus copiosos observaverim ex vallo urbis, dum excubias egi, ejectos in fortalitii genere quod dimidia luna vocatur, et aqua undique cingitur, aut saltem cum nulla planitie communicat , quo adeo adscendisse per muros ali- quantum inclinatos illam oportuit. Nam nemo sane illam istuc detulit.
Talpas non plantis victitare illud mihi luculento argumento esse videtur, quod non in agris, sed pratis pascuisque ubi multa insecta subterranea de- gunt, vivat, et quod in pratis nulla unquam planta ab arrosa radice-languere, nunquam gramen marcescere observetur. Nocet unice terram suffodiendo ; ne- que id multum est. Quid si potius tipularum , scarabaeorumque larvas de- struendo utilis sit ?
Flavescens mea talpa non sine exemplo est. (T. Ed.) (Plures mihi allatae in Alsatia superiore. £4.)
SOREX CARINATUS. Nobis.
"ALtrocinereus , subtus albidus , incisoribus brunneis , macula post ocu- los alba , cauda attenuata , subtus piloso - carinata.
Sorex aquaticus Daubenton., An fodiens Pa//asii ? Color apud Schreberum non respondet. A
Sorex Quazenhemio mihi missus Ao. 1:778. nihil habet rubri, aut fulvi, sed dorso est nigro, subtus e cinerascente albet. Color ille albus ascendit in latera usque supra femora , sed colormiger in femoribus anterioribus descendit in facie anteriore in pedes usque , in posterioribus femoribus descendit in facie posteriore. Co/or albidus non sensim in nigrum desinit , sed distincta linea uterque color discriminatur. Pedes anteriores nec nudi, nec ciliatis di-
MAMMALIA. 47
gitis instructi, sed paucis pilis obsidentur digiti; posteriores pedes utroque margine ciliati. ZZurzculae quasi truncatae breves, a facie posteriore nudae, margine ciliatae. Deztes incisores brunnei.
Sed duo praecipue in illo distinguo ab autoribus non observata. AMaculaz exiguam albicantem retro oculos, et caudam pilis squamisque ut in muribus obsessam, sed inferne linea longitudinali carzzaza meris pilis albis conllata; quod tamen deinceps in alio ab Hammero ex Alsatia superiore misso specimine, non reperi, sed duos angulos inferne. Caudae basis nullatenus constricta. Lon- gitudo caudae unius pollicis undecim linearum. Distantia oculorum ad apicem nasi septem linearum. |
Soricem hunc vivum cepit filius Ao. 1782. Vellus densum nigrum quale tal- pae. Subtus ab una auricula ad alteram fascia nigra transversa duplex in medio latior et in maculam conlluens. A pede anteriore oblique posteriora versus pro- tensa fascia in maculam trigonam magnam scutiformem quasi antrorsum cor- diformem aut emarginatam. Apex hujus maculae longe productus colore fulvo ambitur. Nigredo dorsi trans caudae basin et ultra anum ac ante eum producta in fasciam transversam ab uno femore ad alterum. Ad quatuor pedum mar- ginem exteriorem in superiore superficie macula nigra. Cauda carinata pilis subtus longitudinaliter dispositis. Digitorum posteriorum primus et ultimus exteriore margine pilis curvis ciliatus. Dentes aurantii. Odor nullus.
Dentes et cilia pedum, et fulvedinem ventris et caudam subtus carinatam notavit Daubentonius, Locus ubi repertus, et tempus (Maji) quo captus est, respondent eis quae Bulffonius retulit.
SOREX CONSTRICTUS. Nobis.
"Atro-cinereus , unicolor, caudae basi constricta.
Soricis nidus Ao. 1778. d. 16. Julii repertus dum foenum meteretur in sim- plici terra positus, non tectus , prope aquam, ante portam Judaeorum, a D."» Gall. Erant septem numero. Nulli adhuc dentes , nondum aperti oculi, tamen pellis pili jam satis densi et delicatuli , nitidissimi prout in talpa. Magni- iudo quoque jam bipollicaris.
Incessus ab incessu muris diversus , pedibus magis extrorsum porrectis , et ad penetrandum aptus.- Et rostro quoque acuto facile penetrabant stupam, ut nullam viderentur resistentiam reperire. Si quando altius se in pedes erige- bant, non stare poterant sed revolvebantur in latus. Dum rostro porrecto
49 OBSERVATIONES ZOOLOGICAE.
inquirunt , dilatatur ea pars quae ante apicem est, et gibbum in utraque parte format. Tum quoque protuditur magis oculi regio , et bulbus oculi sub clausis palpebris locatus elevatur.
Sonum. acutum edebant, quando oris calido halitu afflabantur. Nutrieban- tur lacte quod sponte bibebant. Excrementa erant viridia, cylindrica, gela- tinosa.
Digiti quinque in omnibus pedibus. Cauda ad basin constricta. et angu- stior. Odorem nullum deprehendo. Quumque ea aetatula jam sit bipollicari longitudine et sorex eraeneus mure musculo minor esse dicatur , dubito meum animal esse soricem. vulgarem.
Color undique cinereo-àter , abdomine non pallidiore. An hunc novit Zerr vierfüssise 'l'hiere , qui fol. 72. b. adeo magnam soricis figuram det.
Frustra dein, omni data opera, propositis praemiis, adultum animal ac- quirere tentavi.
Insertus $cAreberi operi Tab. CLIX. C.
OSEE Xr DESTRA GONUBUS:WwNobis
-Atro-cinereus , subtus pallidior, cauda subquadrata , dentibus inci- soribus brunneis.
Soricis hujus tria specimina tempore inundationis Ao. 1778. fine Octobris cepit D. Gall, in extremis urbis propugnaculis. Hic sine dubio vulgatior prae- cedenti.
Supra splendide niger, subtus abdomine per mediam longitudinem cinereo splendente, colore eo non in latera adscendente. 7£uricu/ae breves , sub vel- lere fere reconditae, pone linea recta truncatae.
Pedes cinerei. [ncisores brunnei.. Cauda evidentissime quadrata , subtus suleo obscuro exarata, pilis brevissimis nullo hyberno pilo, basi nullatenus constricta, apice subito attenuato. Longitudo caudae unius pollicis, septem linearum.
Distantia ab oculo ad apicem nasi quinque linearum. Odor plane nullus.
Idem prorsus d. 5. Novembris 1787. (in prato Sti. Galli prope Argentora- tum) prehensus, cauda in glaciei frusto comprehensa. Multum subsiliit in vase, cum terra , foliis, multoque hypno inclusus, altero die mortuus. Solum- modo suleum caudae et apicem subito attenuatum non video.
Prorsus idem rursus captus Ao.$. (medio Julio 1795.) in horto Schoel-
hammceri
MAMMALIA. 49
hammeri ante portam lanionum , loco ab omni sterquilinio et horreo remoto. Quum se in periculo videret, antequam feriretur etiam , acutissimum sonum edidit.
Iterum Ao. 5. (1797. Januario) ex Valle rupea missus , et paulo post in ipsa urbe alius captus.
Insertus S$cAZreberi Mammal. Tab. CLIX. B.
SOREX LEUCODON. XNobis.
"Atrocinereus , subtus albidus , incisoribus candidis , cauda tereti pi- losiore.
Sorex hic a Dn. Gall Ao. 1778. ultimis Octobris diebus post enormem in- undationem in extremis urbis fortificationibus vivus captus. Minor S. carinato. Subtus magis candidus.
Dentes incisores albissimi , non ut praecedenti brunnei. Albedo usque ad oculos ascendens, praecedenti nigricans color sub oculos usque continuatur.
"Auriculae rotundatae , S. carinato linea quasi recta postice abscissae. Color
nigricans itidem ut in carinato per humeros et femora descendens. - Pedes pallidi. Digiti quinque. Cauda supra nigricans, subtus pallida, sed minus candida quam venter. Pili ejus hyberni rari , distantes, bilineari lon- gitudine. Forma caudae teres, basi subconstricta , subtus nullatenus carinata. Longitudo ejus tredecim linearum.
Distantia ab oculis ad apicem nasi quinque linearum et dimidiae. Odor radicis peucedani.
Digiti paulo crassiores , unguesque breviores quam in S. tetragonuro , oculi paulo majores. Ob dentes albissimos Zeucodonzem vocavi.
Idem mihi 178:. d. 10. Augusti allatus ex suburbio Argentoratensi quod Neuhof vocatur, iisdem dentibus, iisdem caudae pilis.
Schreber Mammal. Tab. CLIX. D.
QQOBrEEX TN
Gorex superne rufescens , inferne cinereus , auriculis longitudinalibus, cauda tertiae partis. Dentes albi. Ao. 1778. Novembri allatus. An S. araneus? Sed color apud Schreberum non respondet. G
5o ODSERVATIONES ZOOLOGICAE.
Mihi visum est hunc araneuz vocaie , quia reliquis meis alia apta nomina a distincta quadam parte reperio, et quia in Fabii thesauro lego: Sorex est muris quoddam genus rzbeuz. Unde ille habeat adhuc inquirendum.
Sorex, quem pueri, qui hoc venationis genus Ao. 5. (1797.) quo plui- mum damni mures campestres atiulerunt , ludi caussa exercere solebant, d. 28. Ociobris ante propugnacula urbis capium vivum attulerunt.
Non S. rezragonurus , quo magis est niger, ventre non obscuro , sed albo, albedine in latera adscendente, in quo cum S. Jeucodonte convenit. Cauda etiam non est quadrata, brevior, pilis passim longis. In qua re convenit cum S. leucodonte, eiiam albore dentium. Sed color dorsi niger, qualis est meo aquatico.
Suleus supra nasum acute emarginatum. zZuriculae dimidium conum truncatum referunt.
Quum ex linteo, cui involutus erat, extricaretur, morsum tentavit; an omnino dolorifice mordere valeat , ignoro.
Imposui vesperi ollae terra repletae. Superindidi muscum, et texi campana vitrea. Haud elapsa erat dimidia hora, quum ecce discurrens in conclavi ob- servatur. Scilicet se defoderat, et inter campanae ollaeque parietes adscenderat, delapsusque de alto est in pavimentum. Nihilo secius agiliter cucurrit undique, €t aegre tandem, superinjecto reticulo, captus est, inter cujus marginalem circulum limbumve et pavimentum acuto suo naso fodiens saepius evaserat.
Rursus in olla positus, cum pauciore musco, in superficie jam consedit, aliquanto subsultans, etiam quandoque ad parietes adscendens. Etiam impo- situm ballicum adscendit, sed non unguibus haerendo, more muris, verum palmis amplectendo , et ut appareret difficulter fieri.
Corpus plerumque contraxit, ut quadratus sederet.
Cibum capere non vidi, et hucusque ignoro an palmis ori admoveat. Grana tritici et manducatum panem non tetigit. Mane insecta praebere decreveram. Sed eadem adhuc vespera , tribus horis postquam acceperam, mortuus repertus, sedenti similis.
Odorem non nisi levissimum observavi, quam ab hypnis quibus imposue- ram , contraxisse videtur.
In charta , supra quam inter describendum posui, acarum discurrere vidi, celeri cursu , planum, juniori ricino similem. "Tum alium in pilis mystacis haerentem , oblongum , album. Utrumque amisi , antequam curatius examinare potuissem,
MAMMALIA.
ERINACEUS EUROPAEUS.
Scnmnznznvs incisores dentes oblique truncatos facit, quod sane non repe- rio, sed perfecte conicos, saltem nullo modo similes gliribus. Sed duo illi laniarii recumbentes, quos potius pro maxillaribus simplicibus anterioribus Schreberus habet , non modo parvi brevesque sunt, ut ob id pro laniariis ha- beri nequeant, sed et in ossibus intermaxillaribus infixi sunt, ut adeo pro ve- rissimis incisoribus haberi debeant, horumque proinde sex in superiore maxilla sunt.
C
Pedum anteriorum digitus extimus brevior. Pollex illo perparum remotior est. Pedum posteriorum digitus secundus, tertius et quartus successive ungui- bus brevioribus; ipsi digiti eadem fere longitudine; sed quartus remotior. Hal- lux etiam magis remotus. Post eum sed in medio tuberculum carunculatum; in pede vero anteriore duo. Mammarum papillae octo.
Pilorum ventralium crassities diversissima. Nulli plane pili inter aculeos. Hi diflculter evelluntur, facilius si torquentur. Striati sunt, albi, annulo sub apice nigro. Basis cylindrica est et foraminulo pertusa. Ad basin subincurvati. In area circulari pollicaris diametri reperio aculeos 175. Aqua maceravi, ut in texturam inquirerem. Post mensis fere spatium foetidum odorem spargere coeperunt, Post plus quam semestre spatium toti exinaniti sunt. Alii aculei natant in superficie horizontali situ; alii jacent in fundo. Alii haerent ad per- pendiculum , sive in superficie sive in fundo. Hi vero utrique ita ut basi supe- riora apice inferiora respiciant.
Natat adeo facile, ut post sesquihoram in dolio aqua pleno adhuc natan- tem repererim licet antea adeo mersissem, ut frequenter bulbae aéreae ex ore exierint, et pro mortuo in conclave retulerim , ubi semicontractus iterum re- spirare coepit, et vigori pristino fere redditus est: quod de ejus tenacitate vitae testatur. Ita natans mollis est tactu, quia cutaneum musculum non ad- stringit. Non videtur suffocatione aut aquae vi mortuus esse ; nam altero mane reperi in summa aqua haerentem , extensis pedibus, posterioribus supinis, anteriorum pollicibus patentissimis , capite erecto , ore aperto , et extra auam prominente, oculis semiapertis. Ergo potius frigore et defatigatione mortuus esse videtur.
An altera species venatorum illa est, quam citca Cadomum Normanniae (Caen) reperiri , aculeis aliquanto longioribus , apice purius albis, retulit Ze- pagius physicophilus Cadomensis 240. 5. (1795.)
G 2»
52 OBSERVATIONES ZOOLOGICAE.
Quia vermibus et scarabaeis victitat, utilis est ruricolis.
Scandit omnino. Unus evasit aliquando ex hortulo meo, et postridie in horto vicini repertus est, quo pervenisse videtur per transversas pergulas duo- bus pedibus a se invicem distantes quibus vitis alligata est, scandendo. Posui aliquando alium in parvo conclavi; erat urceus arbori implantandae destinatus, ligneus, in angulo locatus. Altero die in illo reperi. Ut tamen non dixerim, au curvis unguibus ligno adhaerens scandat, an toto corpore in angulo inter urceum et parietem intercluso , more marmotarum in fissuris.
Post aliquot dies reperi in lignario, in cista duos pedes alta , sed sarmentis ramisque laxis circeumdata per quos adscendere potuit.
Asseveratum mihi est a quodam, erinaceum quem aluit domi, peperisse novem catulos, quos, quum rediisset, ad unum omnes voratos reperit , ut in ultimo occupata adhuc esset mater. Alii quatuor tantum catulos adscribunt ; et octo omnino etiam papillas tantum habet et mammillas.
Idem retulit, erinaceum porcinum (quo militari sua vita saepe pastus est) sapidissimum esse adipe aureo.
Medio aestate catulos partui proximos extraxi , quibus erant aculei non nisi parvis tuberculis conspicui. Allati sunt alia vice alii ejusdem fere magnitudinis, pariter albi , in lucem jam editi, oculis adhuc clausis , quibus jam sunt aculei trilineares, albi, flexiles.
: (USA 2A PAPCESUTRTETS
Cavia cauda brevissima , pilis cinereo nigroque annulatis, nuchae jubatis , rectis , nigris, dorsi postici curvatis , fulvis.
Cauda mihi in farcto brevissima visa. "Totum corpus postice flavescens. Sta- tura lepore major.
In alio farcto quem possideo sequentia observo. Magnitudo cuniculi. Cras- sities corpori maxima , ut vel summe pingue animal vel praegnantem feminam habuisse artificem. videatur. Pili planiusculi, quod et transversim secando et inter digitos volvendo apparet.
MUS (ARCTOMYS) MARMOT A.
Ex Grindelwald adducta Ao. 179r. Junio accepta. D. 21. Julii domi meae allata, mortua d. 18. Augusti.
Quamdiu in cistula circumtuli in itinere, bene habuit, pane, fructibus, lactuca nutrita.
MAMMALIA. j 55
Nidum fecit, in cujus angulis immissos cibos abscondidit, in extremo an- gulo faeces deposuit.
Aliquoties adeo profundo somno dormientem interdiu reperi in globum contractam , ut tacta non expergefieret.
Canicula quum cistula aperiretur, semper curiose advolavit, et illam ol- fecit. Marmota non timuit, neque abhorruit , aut caniculae infestam se praebuit.
Arrodere coepit operculum cistae, in media planitie. Felicius rem factura si foraminum respirationis causa factorum margines arrosisset.
Domum allata prima nocte posui in auditorio , ubi retro repositorium li- brorum adscendit, ovorum testas ibi positas aut fregit aut rodendo destruxit. Doleo me dein non expertum esse an ova appeteret.
'Tum inclusi in angulo muris clauso et obscuro , in procamino. Murum sca- bendo multum perfodere tentavit. Murum etiam ubicunque potuit ascendit ad pedis aut duorum altitudinem.
In foeno in angulo strato decubuit , sed in nidum superne tectum non dis- posuit, quod futurum expectaveram.
Aperta porta ex angulo suo exiit, et versus anteriora et hominem versus cucurrit, clamore acuto edito, quasi effugere vellet, sed asser transversus qui locum claudebat etiam aperta porta impedivit. Eum asserem transilire nunquam tentavit, sed in uno loco valde arrosit.
Me spectante nunquam cibum cepit. Dubito etiam bibisse, licet aquam ex- hibuerim. Potius stercore inquinatam aquam aliquoties reperi. Manibus cibum admovere Linnaeus dicit. Succenseo mihi quod cibos quos amavit aut respuit, chartae mandare neglexerim.
Duobus ante mortem diebus languidam et emaciatam reperi; et tamen ar- tifex qui farsit pinguedinem multam miratus est.
Scatebat post mortem acaris, quos examinare neglexisse me doleo.
Pilos pro hoc anni tempore satis adhuc densos et haerentes habuit. Macula in oculis transversa lactea , simillima in utroque oculo , ut cataracta non vi- deatur esse.
MUS CRICETUS&
SrEMIADULTUS d. 29. Aprilis 1798. (Ao. 6.) allatus.
Satis mitis, neque mordax , licet a puero multum vexatus et pede poste- riore vincto dolens. An ideo postea mansuetior, quod vinculis ego et dolori- bus liberassem ?
54 OBSERVATiONES ZOOLOGICAE.
In pedes posteriores erigitur, et verticali situ circumspicit. Multum se co- mit , nasumque stringit, magis quam sciurus. Mansuetior visus illis quos olim alui. Felis mea murium egregia venatrix, saepius ante ejus carcerem sedere solebat, eum adeo olfaciebat.
Quum aliquando per foramen perangustum evasisset, et in angulo abscon- ditus repertus esset, forcipe prehensus eam momordit , sed non adeo mordicus nec cum furore aliquo , uti scriptores tradunt. Alia vice quum rursus evasisset, in angulo aperto sedens quasi deprecanti similis repertus est, citoque per fo- ramen angustum per quod evaserat, carcerem suum repetiit. In carcere suo quantum potuit caementum effodit, ut nisi lapides obstitissent profundos cuni- culos egisset. Erat in procamino.
Super corrosis ex cortice quercus factis panibus aliisque quisquiliis cubile sibi paraverat.
Languere et macilentum fieri visum mihi animal est. D. 2o. Maji mane mortuum jacuit extensum, in opposito angulo cubilis sui. An fame consum- tum? Licet superesset adhuc nonnihil costarum betae, imo et nux juglans inter quisquilias cubilis , intacta. Qua re iterato persuadeor nucibus hoc animal non victitare.
An periit effectu veneni? Nam olim helleborum et napellum fame com- pulsus voravit.
Femina erat. Umbilicus non bene clausus. Labiorum structura ut in mure terrestri, scilicet ut claudi possint, eminentibus dentibus. Rugae transversae palatinae plures.
Labio inferiore reflexo ad basin incisorum versus exteriora regio ovata, glabra, albicans, quasi subcartilaginea. Clauso ore videtur dentibus ad latera se applicare , et labia contra frictionem defendere.
Pediculum nullum super hoc animali reperi.
Hordei grana non tetigit. (Meus vero Ao. 9. acceptus , semiadultus , mitis, neque mordax , ut manibus tractare liceat. EZ.) Neque panem. Postea tamen edit. Nuces etiam arrodere non callet. Nucleos exemtos vorat quidem, sed ex dimidiata testa haud plura exglubit, quam immisso rostro extrahere potest: qua in re a rosoribus muribus sciurisque differre videtur.
Herbas maxime appetere videtur, uti olim etiam memini mg ejus buccas alliorum foliis prorsus plenas reperire.
Folia zaraxaci cupide appetiit. Cepae folia, Zactucae , raphani voravit. Etiam acetosae. Arrosit folia aguilegiae , archangelicae ; bistortae tota
MAMMALIA. 55
voravit , prenanthis muralis , saniculae , sonchi canadensis , cardamines impatientis. Folia et flores coronillae emeri ; tiliae folia.
Papaver rhoeas amare dicit Sulzerus. Atque omnino quoque papaveris orientalis folia cupide arrosit.
Bubulam coctam quoque, uti dicit Sulzerus,, vorare vidi.
Non tetigit folia neque radiculas oxaZidis corniculatae , chrysosplenii , scopoliae , doronici pardalianchis.
Propositis podopAy/li , fragariae , potentillae reptantis , achillaeae macrophyllae , anemones hepaticae , violae , astrantiae foliis, non nisi duo postrema coasumta reperi, hepaticae uno morsu tentatum.
Postea proposita sequentia folia: Cucuba4 bacciferi , mercurialis peren- nis vorata ; rubi idaei , saxifragae crassifoliae morsu tentata ; ruricis patientiae ad dimidia vorata; oenotherae biennis non tota consumta.
Proposita folia pAz/ade/phi , epimedii , hydropAhylli canadensis , aspe- rulae taurinae vorata ; Jonizerae caprifolii intacta; rubi odorati morsu ten- tata; Jy ci barbari semivorata; aesculi hippocastani intacta.
Praebui Aordeuz , amygdalas , coffeae semina. Omnia evanuerunt , in- tacto pane.
Postea proposita folia rzeZissae vorata ; ornithogali urmbellati flores, ellisia nyctelea , angelica archangelica.
Salsa officinalis , saxifraga hersuta , lac persicum , primum intacta, postea cogente fame vorata. Sed arum italicurn et poeonia officinalis , pri- mum morsu tentata , etiam postridie quum cetera absumta essent , superfuerunt,
Lunaria annua , rediviva , ranunculus repens primum ablatae. Aliquo tempore post esarum europaeu , solanurn tuberosum (folia) , cardamine impatiens , vicia sativa. YAnchusae sempervirentis folium dimidium re- lictum.
Inter Japsanae folia , flores cercidis canadensis , anemonen ranuncu- loidem , nemorosam , delphinium ajacis , rudbekiam laciniatam , moeh- ringiam muscosam , voiavit duas priores, tum tertiam; ceteras non nisi longe post et fame compulsus.
Rursus proposui Ze//-borum nigrum , ciliatum , hyemalem , aconitum napellum , hyd.angeam , cheiranthi cheiri flores, primulam veris hor- tensem , aristolochiam siphonem , cynoglossum omphatoden , physalim alkekengi. Noravit helleboro nigro et napello exceptis, licet tandem fame cumpulsus etiam hos. Sed postea iterum propositos haud amplius tetigit.
56 OBSERVATIONES ZOOLOGICAE.
Postea proposui Jzzperum, cum baccis, cZelidonium glaucium , tha- lictrum purpureum , pulmonariam wirginianam , aerostemma corona- rium, spiraeam opulifoliam , salicifoliam , chamaedryfoliam, crena- Lam , ulmariam , aruncum , vitem vinzferam ,prunum armeniacam. Non nisi duae posteriores voratae, glaucium ad dimidias. Postea spiraea opulifolia et chamaedryfolia; tum agrostemma et pulmonaria virginiana.
Quercum robur, chrysanthemum corymbosum lubenter edit. Zesperi- dem matronalem. semiarrosam reliquit, sic et cyZisur sessilifolium et ru- micem acutum. lntegras voravit robiniam pseudacaciam , hispidam , ca- raganam. lotactum reliquit rbododendrum. hirsutum , et eramina omnia , etiam illorum culmos. Non tetigit »aZerianam pyrenaicam , chrysosplenium, antirrhinun repens y menispermum canadense voravit relicto caule , et quod miratus sum, e/aeagnum. Dictamni folia tentavit. F'iburnum opu- Jurn voratum, flos primum. Edit et »zoZa tricolorem et geranium pratense.
Ornithogali nutantis fructum primum relictum tandem voravit.
Semesa fuerunt ozopordum. acanthium , salvia pratensis, poteniilla ansenad.
Proposueram papaver orientale , lunariam annuam , poterium san- guisorbam , oenotheram biennem , anchusam sempervirentem , ellisiam nycteleam. Papaver primum voravit ad dimidias, tum ellisiam , postea lu- nariam : tres reliquae intactae usque in sequentem diem , quoad dimidias con- sumtae fuerunt , licet fame premeretur: nam tum datas herbas oleraceas avide voravit. Panem etiam hoc tempore non tetigit.
Inter simul propositam Zrassicam , lactucam , ceparm. juniorem cum bulbo et foliis , et szmapi arvense , bulbus cepae primum devoratus est, postea sinapi semiadesum , intacta brassica et lactuca.
Plantae sequentes postea propositae : aczaea. spicata , constanter relicta. Scandix cerefolium , consumta praeter caules. P/antago ma[or et aqui- legia vulsaris , quae absumtae ut parum de lactuca ante exhibita gustasset.
"doxam non tetigit, sed Zmpatientem noli tangere voravit. Zspara- gorum partem inferiorem albam duram copiose exhibitam una nocte absum- sit , ut juxta posita lactuca intacta maneret, et nux juglans..
Inter simul propositas postea plantas robiniam caraganam et epilobium. hirsutum. totas absumsit: brassicam excepta costa : po/ygonum aviculare , relicto caule. Orchis militaris margine arrosa. Oxa/is corniculata relicta.
Loniceram ,
MAMMALI A. 57
Loniceram caprifolium aspernatur. Fame coactus tamen absumsit tandem. Juglandem nido suo quidem intulit, sed non arrosit.
Exhibui postea papaver ME enm. lilium bulbiferum , candidum , hemerocallidem flavam , tradescantiam , globulariam , hypericum Eos rum , sedum telephiur , smyrnium olusatrum, Solummodo hemerocalli- dis et tradescantiae summitates florum nondum expansorum absumsit. Sed altero mane omnia simul cum multis asparagorum albis duris portionibus co- mesta. Nam plurimi cibi animal est.
Tum propositae sequentes plantae: flos zZipae , hyacinthi monstrosi , plantago major , chenopodium album , oenothera biennis , polygonum
convolvulus. Quae omnia postridie absumta sunt, et primum quidem flos hyacinthi.
Paeoniae florem non nisi summa adactus fame arrodere coepit.
Sequentes plantae exhibitae: zza£ricarie parthenium, , parum arrosa. ZAmorpha . fruticosa placuit. Caruzm. carvi ante omnes alias voratum. PAy- salis alkekengi et impatiens noli tangere vorata. Arum italicum nunquam tetigit. G/ycine apios vorata. Lunaria annua adesa. Oenothera biennis , folia consumta , non caulis neque radix.
Rursus alio modo mensam ipsius instruxi : rkeuzz rkabarbarum intactum. Heuchera americana. intacta. Senecio vulgaris intactus. Geranium ma- crophy lur intactum, Czelidoniurm DELUS leviter arrosum. Saxifrazea
hirsuta , flores absumti. Mava syZvestris comesa. Centaurea montana ante omnes.
MUS SORICINUS. Nobis.
Cauda mediocri subpilosa , rostro subproducto , palmis tetradactylis cum. tuberculo pollicart ; plantis pentadactylis ; auriculis orbiculatis vestitis ; velleris dorso flavicante gryseo , abdomine albido.
A D. Gall 1778. fine Octobris magnae inundationis tempore ex extremis urbis fortificationibus vivus domum reportatus.
Dimensiones in recente factae : Longitudo tota quatuor pollicum et dimidii. Caudae solius duorum pollicum , trium linearum. T'27s posterioris cum digitis sex linearum cum dimidia. Tarsi anterioris cum digitis trium linearum. Diame- ter auricularum trium linearum. Distantia baseos auricularum quatuor linea- rum. À posteriore margine auriculae ad canthum oculi posteriorem septem
lineae. Fissura oculorum unius lineae et dimidiae. A cantho oculi anteriore H
59 OBSERVATIONES ZOOLOGICA E.
ad apicem nasi tres lineae. Ab uno angulo oris ad alterum duae lineae. Ab extremitate incisorum superiorum ad extremitatem nasi duae lineae cum di- midia. Pedum anteriorum extensorum distantia unius extremitatis ab altera duorum pollicum, unius lineae. Posteriorium duorum pollicum, novem linearum.
Color Hlavicante gryseus. zZbdomen album.
Maxvilla superior subelongata , labium superius fissum.
Dentes pallide flavicantes. Mystacuzz ordines septem erecti. Zuriculae eminentes , orbiculares, vestitae.
Disitt palmarum quatuor cum tuberculo pollicari ; plantarum quinque. ÜUngues brevissimi.
Cauda sensim attenuata , unicolor, squamoso-verticillata, subpilosa, subtus paulo magis, lateribus subtusque subcompressa , subtus suico obscuro exarata.
Idem postea missus Ao. 5. (1795 d. 26 Septembris) Schillersdorfio prope Buxovillam a Sehroedero pastore, sedulo naturae indagatore, et oecono- miae studioso sagaci, qui scripsit eum in vitro se posuisse, ubi noctu inse- quente quinque catulos peperit , quorum unum voravit: ceteri mortui reperti sunt: mater quoque paulo post mortua, sine dubio quod cum caperetur, durius paulo tractata erat.
In ScAreberi opere descriptus et pictus, p. 66r. Tab. CLXXXIIIL. B.
An [orte zeus agrestis rinor? Pennant. Zoo£. Brit. Spec. F^. p. 44. edit. Murrianae. Sine figura.
Species est nondum descripta ex comitatu Hantoniae (Hampshire) Pen- nanto missa, ubi magno numero praecipue messis tempore reperiuntur. Nidos rotundos e culmis süpra terram inter segetes , nonnunquam inter cardueta struunt. Haec vero conveniunt muri avenario (Zaber-Maeusse) JZ^olffii.
Pariunt octo pullos. Nunquam domos intrant , sed saepe fit ut in fru- menti manipulis in horrea portentur; nam centum saepe in unico acervo reperti sunt, quando frumentorum cumuli ex agris in granaria invehebantur.
Reliqui sub terra per hyemem latent, ubi profunda habitacula fodientes nidum sibi ex sicco gramine construunt,
Hoe animalculum inter britannica quadrupedia minimum est. Corporis longitudo ab extremo rostro ad caudae exortum duorum. pollicum curn dimidio est , cauda duorum. Pondus sexta pars unciae. Multo exilior est, quam mus sylvaticus major cauda longa. Oculi non ita prominentes ; auricu- lae glabrae in furura seu pilis pene occultatae. Cauda pilis rarioribus vestita :
MAMMALIA. 59
dorsum magis rufum quam in majori specie. Venter albus. Colores dorsi et ventris linea per utrumque latus ducta terminat.
Ita D. Murr in versione. Anglice historiam ejus dedit Pennant: in Zool. brit. &» 1768. T. LI. Append. p. 478. 499.
Mihi ob majorem staturam et lineam lateralem. rostrumque. quod non acutum esse videtur, quum in meo statim in oculos cadat, a meo soricino diversus esse videtur.
NLULS IER RBiES.LRAIS,
Le Schermaus. lÁnepte denominatus $cZerman in Buffonii Supple- znentis. Scripseram S$chermaus , eoque nomine miseram Buffonio. Sed zu- 7en. terrestrem. Linn. esse persuadeor. Meus terrestris optime cum Linnaei definitione et descriptione convenit.
Magnitudo muris ratti. Pedes fissi. Dentes crocei validi. Magnitudo minor quam aquatico Buffonii , et cauda brevior quam illi, me non sinunt hunc pro illo habere.
A Rat d'eau differt utique: cauda breviore, colore pilorum basi nigro ; non cinereo et multo quod adfert majoribus radicibus damno , de quo nihil habet Buffonius, e contrario jnandoque tantum radicibus vesci ajens.
Ego posterioribus his temporibus dubito , an noster razzus aquaticus (mus amphibius) non ille quidem m. decumanus Pallasii, sed quem zeurenz terrestrem. Linn. esse omnia suadent, sit Ataz d'Eau Bulfonii.
1. Quia adeo insignis magnitudinis quali istum. describunt, nunquam obtinere potui, quum tamen vicies habuerim ,.et ultra.
2. Quia Buffonius , cui specimen misi, nonagnovit, sed nomine Scherman descripsit et delineatum dedit.
Convenit tamen , fateor, caudae tenuitas et mediocritas, auricularum sub vellere absconditarum brevitas; color, qui tamen in meo Schermaus aliquan- tum variat.
Etiam D."* Roederer asseveravit fratri, praedio Rupertino reperiri mures arborum radices arrodentes , coZoris pallide grisei , et rsajores nostris rattis domesticis.
Mus amphibius quem Parisiis obtinui, statura omnibusque idem cum meo Schermaus, nisi quod color aliquanto magis ad rufum vergit.
CÉ quae de magno mure aquatico rufo ad Rhenum et Schutteram dicit Camerer Landwirthschaft. Beschreibung von. Ichenheim. p. 77.
H 2
60 OBSERVATIONES ZOOLOGICAE.
Murem talpinum esse qui in Germania nomine muris fossorii (Roertmaus) (quod nostro ScAermaus respondet) nocet, non sustinet Pa//as : qui asse- ruit prius , similitudine tumulorum deceptus, quos potius zmus ampfhibius in hortis Germanorum ad querendas radices fodiens efficit, quique saepe satis similes sunt muris talpini laboribus. 24nim. e Gir. ord. p. 179.
Quod in Zandbuch zur Heilkunde der Pflanzen-Krankheiten. Leipz. 1796. p. 172. de mure aquatico dicitur, cum nostro Schermaus , mure terrestri Linn. prorsus convenit.
Notae de mure dicto 7Zarmotte in Valle Rupea, inde mihi missae se- quentes :
Paulo major est mure vulgari, dentesque habet illi similes. Sub terra vivit, ibique vias facit subterraneas, tumulosque illis talparum similes efficit, magnum adferens hac re damnum pratis , quae illi placent.
Color cinereus est. Cauda brevior illa muris vulgaris. Ab aqua abhorret. Unde nomen zarmotte sit, ignotum est, nam hyeme non riget. In agris etiam esse potest, sed ibi non observatur; nam damno quod pratis affert, illic artimadvertitur. :
D." Oberlin sequentem mihi descriptionem de isto mure, marmotte in Valle Rupea dicto, communicavit Ao. 1771. Dentes primores inferiores subulati.
Cauda elongata subnuda , duorum pollicum cum dimidio. Pa/rms teua- dactylis cum unguiculo pollicari.
Plantae pentadactylae.
Caput obtusum. 44uriculae rotundatae vellere breviores. Dorsuz rufum. Jenter griseus.
A rostro ad caudam quatuor pollices cum dimidio;
Caput triangulum aequilaterale.
Ao. 5. (1797.) H. Oberlin, cranium mihi comparavit, cujus forma den- tium molarium, et corona in interiore molarium inferiorum parte, me con- vincunt , particularem illum esse speciem. Cranii hujus magnitudo illam ca- pitis 72yozi nitelae aequat.
Animal postea missum ex eadem Valle Rupea, nomine zzarzotte , om- nino est zuus £errestris Linn. vel noster Schermaus.
Maximorum , dum extenduntur , longitudo non plus quam pollicum sex cum dimidio. Caudae pollicum trium.
Dentes validissimi , crocei.
MM
MAMMALIA. 61
Palmarum pollex brevis , aut potius unguiculus pollicaris.
Ad angulum oris pili etiam intus.
In palato papillae tres transversae , posteriores latiores, albae.
Maxillares nullo modo oculis attingere possum. Ergo valeat ille charac- ter, qui a recentioribus in distinguendis murium generibus assumitur. Nam quis commissuras labiorum findet, aut sceleton parabit.
In labiis et lingua ea mihi videtur esse structura, ut os claudere possit dum rodit sub aqua , margine labiorum superiorum ad se invicem accedente ut dentes extra oris aperturam maneant. Huc sine dubio faciunt quoque istae papillae palatinae; quae sunt eaedem cum rugis palati aliorum ani- malium.
Ista structura tamen labiorum etiam ni fallor, in criceto observatur.
Haec descriptio facta ad specimen d. 29 floreal Ao. VI. (1798.) in horto Schureriano plurimum damni inferens.
MUS PENDULINUS. Nobis.
Cinereo-ater, subtus albus , cauda corporis longitudine.
Similis muri musculo ,sed minor. Di:piciendum adhuc quo vero et genuino charactere possit distingui. Differt autem omnino , vel sola vitae ratione et nido. Missus Ao. reip. 9. (1795. Septembri) a Schroedero , pastore Schillersdorfiano., Ita ille in litteris d. 29. Aug. 1795. (Ao. 5.) « Mitto tibi murem soricino tuo, «quem mihi montravisti, similem , sed nihil habet cum sorice communis. « Accipies simul nidum, [qui ex meris gramineis foliis contextus est, et in fundo habet aliquid glutinosi, fere similis illi quod in nido hirundinis apodis conspicitur , sed quod in nido Ao. 1797. (Ao. 5)) in culmis avenae suspenso , non repertum est] quem non in cuniculis sub terra, sed inter « erectos frumenti culmos ponit, in quibus more nidi pari pendulini (potius «turdi arundinacei) suspensus haeret. Messores mei multos ejusmodi nidos «repererunt , in quibus saepe decem, ad minimum octo catulos reperiri asse- «runt ». [Asseveravit mihi postea Schallerus Pastor Pfaffenhofianus agrestes mures pluviis annis nidos supra terram struere. Quod examinandum.] Inde murem peznzdulinum vocavi hane speciem,
[Est mus avenarius, die Habermauss , JF'olfii , Versuche die Feld- maeusse zu vertilgen. Kiel. 1794 , pag. 16. 515. Ed.]
62 OBSERVATIONES ZOOLOGICAE. MOU'S- M INSNMEP/U:S Ba d:
Parvulus ? Nobis.
Ao. 1785. d. 10. Sept. prope. Argentoratum repertus zzus parvulus , M. minuto Pall accedens. Assidebat plantae ; oculos habuit clausos, nec incedere poterat. Domum allatus lambebat lac, saecharum , panem saccha- ratum , pyri frustula. Comebat et lingebat manus. Oculos nunquam prorsus aperiebat, licet cornea per transversam palpebrarum rimam conspiceretur. Pedes. posteriores paralytici videntur fuisse, et ante genua macilenti et con- stricti. Post quatuor dies mortuus.
Caput magnum, rostro obtuso , occipite prominente. Auriculae pilosae; parvae, supra caput non eminentes. Color fusco-cinereus. Abdomen albicans. Pedes delicatuli, carnei coloris, unguibus albis minimis. In anterioribus tu- berculum muticum loco pollicis, interiore latere auctum alio : huie oppo- situm aliud in latere paturae externae. Praetera tuberculum ad basin singu- lorum digitorum. Ín pedibus posterioribus pentadactylis , tuberculum pariter ad basiu singulorum digitorum , ut tamen digito medio et quarto unum so- lummodo commune sit. Supra haec duo alia tubercula, illo quod est supra pollicem paulo altius locato. Haec plantarum tubercula nigricant, quum palmarum sint alba. Cauda sesquipollicaris, corpore extenso brevior, sed longitudine corporis contracti. Annulos habet ultra centum quinquaginta. Pellucere mihi videntur vertebrae circiter viginti sex.
Non est mus agrarius 2z//. quippe quo minor est, et colore multo cla- riore, nec lineam habet in dorso. ;
Non m. soricinus meus , quippe etiam hoc clarior est colore et rostru obtusum.
Non m. arvalis, quo habet caudam longiorem. à
Non m. musculus, ob auriculas minores, os obtusum et quia in campo ab habitationibus remoto repertus.
Non sylvatici junius specimen, quo habet auriculas breviores.
Non betulinus Pa//. ob easdem auriculas, et colorem et minus longam caudam. . e
Nisi adeo sit species nova, cum zzinuto Pall. maxime conveniet, ut tamen differat colore , et eapite majore, et oculis majoribus, et defectu unguis in pollice palmae.
[Murem parvulum. interim nominavi.]
MAMMALIA. 65
Ao: 1705. (A. 5. reip.) medio Septembri mittitur ex Rothau Vallis Rupeae musculus statura minuti Pa//. fere dimidio brevior gregario vel agresti, ce- terum persimilis et forte idem. Cauda tamen aliquanto longiore , et dimidia parte longitudinis totius corporis ; formae tetragonae , xemicillis : sive annulis brevissimis , adeoque longe pluribus: eorum oculo armato fere numero cen- tum. Minus etiam pilis obvestiuntur, ut facilius numerari possint. Color magis cinereus , fere qualis muris domestici, ventre dilute cinereo , vel albicante.
Dentes non fulvi, ut in agresti , sed albidiores. An ob aetatis differen- tiam ? Auriculae minus sub vellere latentes. An ob calorem autumni serior adhuc muris agrestis generatio ?
MUS JAVANUS. Nobis.
Cauda longa , squamata , pilosa , corpore brunneo , pedibus albidis, unguibus brevibus.
Duo exempla ex Batavia Javae obtenta Ao. 1792. in liquore spirituoso , sed pilis multis orba, ut neque sic neque farcta conservare datum fuerit. Pingendum tamen curavi.
Video differre a mure decumano , sed praeter colorem et staturam majo- rem omniaque membra validiora, differentiam nullam reperio. Sed ne quidem statura major; eadem prorsus longitudo;
Meus indicus mas esse videtur, ob producta postice inguina. Comparo cum recenti mure decumano femina cui eadem longitudo :
Decumano. Javano.
Longitudo ab angulo oculi interno ad apicem nasi — . 11 lin. 15. lin. Auwuenbie longitude 2 Suse sil peru gr I0 — Auriculae latitudo 4 ve e omoes 6: 7 —
Praeterea in Javano membrana xuteicbse crassior den- siorque visa est, pilis vix obsita , margine anteriore minus replicato aut versus interiorem auriculae faciem reflexo. Nisi haec omnia sint effectus liquoris spirituosi.
Gatdaclioueiiudo:phc e o Medals Jen ee v UN nie 54 — sed. in javano arrosione truncata. Crassities ad basin. . . . d gn "NEC -—— (o
Pili etiam in javano ex ois aliquaddo plàs'j in caudae basia extendi videntur , ut in didelphydibus.
64 OBSERVATIONES ZOOLOGICAE.
In decumano verticilli caudae ex viginti quatuor squamis compositi vi- dentur. In javano videntur esse totidem , sed majores squamae ; difficilius ob inhaerentes sacchari ex liquore conservativo particulas. numerantur. Pili squamas interstingentes sunt crassiores. In pedibus omnia plane eadem, nisi quod digiti crassiores, robustiores. Eaedem papillae. Tantum unguiculus pol- licaris pedum anteriorum crassior.
Color pilorum abdominaliam flavus in javano potius fulvus aut helvolus.
Utriusque cutis portionem e medio dorso desumtam ad comparationem instituendam in trichologia mea conservo. Pedes cum naribus inter delinea- tiones meas.
Mus Decumanus non sane nostris demum temporibus innotuit. Ecce locum scriptoris seculi XVI. Joannis Fischarti qui in libro : ZZ/ler Pracktick Grossmutter. 1595. (qui est satyra astrologica calendarii forma conscriptus, ignotus bibliographis, saltem auctori der Ckaractere deutscher Dichter und Prosaisten, qui pag. Q1. ceteros ejus libros recenset, hunc ignorat , licet certissime sit ejusdem auctoris) fol. k. v. ita: «Zu Augspurg werden ÁA/eine «Ratten anstatt. der. grosser. Urlissméuss seyn, gleichwie hingegen die « Costentzer mit grossen Ratten angefochten ».
Ubi sane vel grosse Urlissmáuse parvis rattis oppositi, vel si hi murem amphibium designent, die grossez. F2/zez zu Costanz murem decumanum significare videntur.
Quid vero UrZss significat? Nome in glossariis non reperio. Est sylva quercaria inter 'Trottenhausen et Oberehenheim ad pedem montis Odiliae infra Barr inferioris Rhenanae Praefecturae seu Alsatiae oppidum quae der Urlis vocatur.
Murem xatto magnitudine similem , sed colore pilorum cinereo et qua- litate molliore caudaque breviore diversum , "Tranquebaria misit ZtozZerus , missionarius, et ia litteris d. 4. Febr. 1794. (A. 2.) scripsit, in domibus et horreis oryzae plurimum damni inferre. Plura centena in uno horreo (Cutang) habitare, et murorum fundamenta suffodere , ut corruant, nisi omni modo huie pesti obviam eatur. Misit cutem, sed male mulctatam. Aliam expecto. (Post mortem Hermanni acceptam.)
De mure sylvatico mirum quod Schreberus non dicat, saltuatim illum currere. Magnuos vere saltus , altitudine saepe pedis facit, hincinde nostris
MAMMALIA. 65
nostris in regionibus (Springmauss) mus saliens vocatur. Siergo mus tama- ricinus et rneridianus ad genus dipodis referri merentur, hic etiam mereri videtur. In serie saltem murium, et in transitu communium ad salientes , insignem constituit annulum. In planitie habitare amat in foveis, quibus hiemis tempore conservantur rapae aliaeque radices. Cohabitat etiam apibus in alvearibus, sed noxius , favos cum melle aut foetura comedens , referente Hammero genero nostro.
Auriculae subpilosae , disco 'nudo. In pedibus anterioribus verruca inter duos digitos media , id est quae inter secundum et tertium digitum est magis antrorsum posita ; post basin digitorum duae obliquae: in pede poste- riore item , cum quinta supra pollicarem , et sexta minore supra illam digiti extimi. Hae quatuor colore paulo obscuriore; duae mediae autem et ante- riores magis pallidae.
Cauda si detineatur, cutim ejus facile ut in mure avellenario deglubi et in manibus prehendentis relinqui, observavi.
Non gliscit in terra , sed subsultim incedit.
Duplex parva papilla inter nares , lente vitrea spectanda ; quae an in aliis quoque adsit, videndum.
Nomine FaArmaus in Vogtlandia cognitus.
Ao. 5. (initio Februarii 1795.) in seminario horti Argentoratensis captus. Ea hyems gelidissima fuit, et praegressa aestate mire abundarant mures, tam agrestes , quam domestici.
SCIURUS FULVIVENTRIS. Nobis.
Griseus , abdomine fulvo, cauda. subtereti , corpore longiore.
Vulgari paulo minor.
Videtur ad illas species pertinere , quas Bulfonius in Supplem. Vol. VII. Grelinguets vocat.
Missa cutis Ao. 6. (1798) a Geoffroy Parisino Professore.
SCIURUS VULGARIS. Jar. cinerea.
Varietas an species, vulgari aliquanto major et torosior, digitis etiam minus gracilibus, prorsus cinerea , dorso tamen magis LUE nec prorsus conveniente cum illa vaiietate , sh in commercio Pe/t-gris audit; auri-
I
66 OBSERVATIONES ZOOLOGICAE.
culis nudis ; nullatenus barbatis, iisdemque brevioribus et magis circinnatis , ut diversae futurae essent auriculae, si etiam sciurus vulgaris prorsus absque penicillis auricularum esset. Auriculae facie posteriore albae. Venter minus niveus hyeme , sed Pratensi mense sane candidus, minusque denso vellere tectus, Cauda compressa quidem , sed minus evidenter disticha , pilis apice albis, quae in utroque caudae margine lineam albam efficiunt; pilis ante albedinem nigris.
Sic vidi Ao. 5. (Dec. 1796.) summe cicurem , emtum ab homine qui vagantem reperisse dixerat. Ut adeo cicuratus jam ante videatur allatus fuisse ab aliquo, forte ex Germania. Cum felibus et canibus amice colludebat. Meas caniculas effugiebat. Postea Ao. 6. (Oct. 1797.) meus factus est ; facies tum erat subferruginea, latera et dorsum plantarum in pedibus posterioribus rufa. Cauda nigro mixta, et minus depressa et disticha , sed torosior visa. heperi et illam differentiam a vulgari; quod cauda non adeo sit disticha neque rhachis inferne nuda, sed undique pilosa , fere ut in myoxo glire. Sed postea Pratensi mense satis disticha facta. Color caudae ejusmodi , ut si trans expansam adspiceres , pili inter basin cineream et apicem album for- marent arcum nigrum.
Miror, Pallasium mentionem non facere varietatis hujus. Dicit Gme- linus jun. (Zn. I. p. 55.) varietatem absque penicillis aestate pariter rufam esse. Quod sane non in meo. Hic Gmelinus et ex eo Zimmermann Geogra- phie des Menschen. etc. I. p. 250. pro varietate habent. Etiam ipsum czze- reum Linn., seu Petit-gris Duffonii.
Memini me duos tales cinereos juniores media aestate videre in urbe nostra.
Vidi apud nos , qui corpore cinerei essent, cauda , pedibus, capite rufis. (1). à,
Sciuri mei vulgaris , var. cinereae historia.
Margo utriusque palpebrae pallide fulvo-griseus , ad latitudinem lineae.
Exterior aut posterior facies auricularum alba.
Dorsum paulo obscurius est reliquo corpore et in fuscum vergens; sic et
(1) Sequentia ex Valle Rupea montis Vogesi mihi communicata sunt : * On ,, connait réellement deux espéces d'écureuils au Dan de la Roche, dont une est plus » grise que l'autre, et en méie temps un peu plus grande. Quant aux pinceaux des , oreilles, il me semble en avoir và qui les avaient comme les rouges, etje suis sür »en avoir vü qui ne les avaient pas. Pour m'assurer mieux, j'ai parlé à différens » chasseurs observateurs , qui m'ont assuré en avoir vü avec les pinceaux 5.
MAMMALIA. 67
caput ; tum et cauda a posterioribus spectata , ut interiora pilis interjecta spatia spectentur. Margo circumcirca niger ambit caudam , et alius tandem extremus in ultimo pilorum apice albus.
Major visus sciuro vulgari.
De majori ejus statura testabatur id quoque, quod excrementa dimidio lon- giora et crassiora mihi videbantur quam in ?u/garz. Scrotum non separatum, sed leviter torulosum , ample in latum longumque expansum , fere ut in verre. Ita videtur in sedente : sed alias utique penduli testes, maximi.
Orbita flavescens inde quod palpebrae pilis sunt denudatae. Ad canthum anteriorem supra et infra in palpebra pilus longus.
Miratus initio Frigidarii mensis, cum cauda pecteretur , pilos facile seces- sisse, quum tamen nunc hyberno sane vellere gaudeat.
Floralis initio frons et latera pilis griseis obsideri mihi visa sunt: quod 'Thermidorio auctius quoque mihi visum est.
Pratensi mense mire pilis orbatus est, ut passim ex cauda, levi tactu , in- tegri fasciculi deciderent. Simul et griseus color in fronte et lateribus inter- mixtus est cinereo. Eodem mense ante apicem caudae utrinque pilorum floccus excidit, ut ista parte prorsus nuda esset. Idem in meo cinereo Virginiano magno. Àn id commune sciuris? An affinitatem speciei denotat ?
Aestate caput et latera ferrugineum colorem induere coeperunt.
Primis diebus Vindemialis cauda densa et pulcra , sed corpus ad latera ca- pitis et pedum magis griseo-fulvum visum quam ante. Qui color vergente hoc mense magis magisque augeri et extendi videtur, ut recta linea per trans- versos armos , per longum abdominis, et transversa femora deducatur, dorso pedum clarius lutescente.
Initio mensis Brumalis jam augeri passim fulvus griseusque color mihi videtur , et variis iu locis apparere, ubi antea non conspexi. Initio Frigidarii mensis, quum maturum frigus hibernum nivesque ingruerent, color flavus quem supra dixi passim exortum esse praecipue in lateribus, et qui metum incusserat, ne tandem prorsus in rufum vulgarem colorem degeneraret, iterum evanuit et cito, ut Frigidarii initio nihil superfuerit.
'Tragus et antitragus apicibus ita connivent, ut in ima parte auriculae fora- . men rotundum sub illis supersit.
In parte dorsi posteriore et clunium obliqua transvérsa regione pilum hyber- num longiorem albidius cinereum retinuit ad initium usque Thermidorii mensis.
Hyeme Ao. 8, caudam minus speciosam densamque habuit quam Ao. 7.
I 2
68 OBSERVATIONES ZOOLOGICAE.
Mirum , media hyeme , et ipso solstitio hyberno Ao. 7. (1799.) pilos adeo facile delabi.
Quum antea major visus fuisset sciuro vulgari, aestate anni 8. (1800.) aequali magnitudine fuit, multum in dorso fulvo-grisei habuit, superficies in dorso auricularum nullatenus alba, qualis fuerat hyeme ; plus quoque fulvi in lateribus et dorso pedum habuit, quam anno praecedente. Eo quoque tempore nuces plerumque aspernatus est.
Plurimi cibi animaleulum est. Meridie jam unciam panis et duas parvas eastaneas voraverat, et adhuc avide appetebat. Vesperi aliam unciam panis bene appensam voravit. Quum ultra praeberem , abscondidit. Quotiescunque tamen lucernam manu tenens accederem, ex nido exsiliit, et quinque adhuc castaneas quas praebui, cupide absolvit. Cur panem cupide acceperit, quum aliam pridie praebitam portiunculam neglexerit , et jacentem reliquerit, ignoro.
Sacchari valde amans. Saecharum pulverulentum etiam lambendo absumsit. Cucullum chartaceum in quo saecharum candum inclusum erat, cupidissime totum aufuratus est et abstulit. Laganum lacteatum non detrectavit. Sed pa- stam crudam ex radice solani tuberosi , amygdalis et saccharo non tetigit : neque et nuces arrosit pruni damasceni. Coffeam non tostam vix tentatam rejicit, neque alia semina ejus postea tangit. Zeam maydem cupide quidem, sed non nisi corcula vorat , et quidem haec ante nuces juglandes appetere mihi visus est.
Lambit syrupum , et coffeam cum lacte. Lac cupide lambit ex orbe simul cum duabus caniculis , his licet frendentibus. Reliquit tamen sponte, antequam omne exhaustum esset.
Lac avide haurit, et praecipue si quid sacchari liquefacti superesset in fundo vasculi ex quo thea hauritur.
Laganum mellitum majusculum abstulit et vorare coepit. Panem tostum amavit, sed reliquit contra panem coffeae decocto cum laete intincto, quo
'Theam etiam sine saccharo tepidam amat. tandem nihil magis amavit.
Carnes respuit, sed fringillae coelibis cranium cerebro exhausit. (Quod et lemures faciunt.)
Piscis vesicam aliquando arrosit.
Juglandes castaneis praefert. Semina iridis pseudacori non tangit ; coicis lacrymae non nisi fracto ante putamine.
Panem crustulentum commanducatum lubenter vorat, sed si cum saccharo
MAMMALI A. 69
commanmnsus est , non tangit. Quod et iterato observavi in simplici pane cum saccharo commanso , licet saccharum ipsum valde amet.
Baccas sambuci semisiccatas lubenter voravit. Etiam radicem Zrassicae caulorapae, praecipue coctam, Sic et coctam radicem dauci et pastinacae, scorzonerae ; hanc crudam respuit.
Radicem so/enmi esculenti quam crudam respuerat, coctam arrodere coepit, aliud subtus latere aestimans , sed mox arrisit illi cibus; nam quum semel gustasset , adeo amare coepit , ut proposita nuce , dum hanc manducaret, eam quidem acciperet, sed nihilo secius radicem vorare continuaret. Adeo eas appetebat, ut quum coctas calentes ante cancellos caveae exhiberem, lingua protensa lingeret, quod in nullo alio cibo facere vidi. Parum utique cibi hoc die antea praebueram. :
Amylum arrodere coepit, sed cito rejecit.
Phaseoli legumina recentia, ipsa quoque torosa ejus semina, constanter respuit aliaque semina leguminosa non tangit.
Voravit lubenter trochiscos de acido citri.
Epistomium subereum oleo olivarum imbutum cupide linxit. Butyri ingen- tem massam arrosit. Caseum quoque helveticum sed modo quo cortices nu- cum rodit, omnes particulas rejiciens quasi aliud subtus quaerens. Postea quoque voravit. t
Hordei pugillum propositum non tetigit.
Voravit et pyra et poma.
Voravit globulos ex hepate coctos uti alter ille olim.
In vasculum glutine bibliopegoerum pleno incidens avide portionem arri- puit et vorare coepit, mox autem reliquit. Atque id iterum paulo post eodem modo.
Amygdalum duro putamine ligneo adhuc inclusum arrodere coepit; sed nimis crassum durumque reliquit. Aliquoties postea oblatum recusavit. Sed ubi fissus erat divisusque cortex , avide nucleum voravit. Iutegrum decorticat.
Cucullum chartaceum amygdalis plenum ubi vidit, cupidissime insiliit , nec se avelli passus est, quin nonnullas suas fecerit.
Dimidium pomum Porstorfianum abstulit , et non nisi postquam totum decorticasset, vorare coepit. Reliquum defodit. Eodem modo prorsus, ante- quam edat, deglubit castaneas.
Castaneam tenens, ubi praebetur juglans, hanc prius vorat, istam autem nihilo secius palmis tenens.
70 OBSERVATIONES ZOOLOGICAE.
Mirum, nucem summe rancidam , ab animalculo , bene jam ante pasto, avide voratam fuisse. Hordeum mundatum cupide voravit palmis non tenendo, sed humi stratum ; tum vero et singula grana palmis tenens.
Semina cucumeris decumani barbarici quum decorticasset, et non valde cupide degustasset, dentes mensae affricavit et quasi abstersit.
Poma amabat, et antequam voraret, integra decorticabat. Alias quoque pomum respuit.
Farinam, postquam diu neglexisset, vidi tandem, etiam bene pastum, tam ore lingere, quam muris more pedibus tenere,
Castaneam equinam profunde arrosit. Videtur aliquid ejus gustasse. Postea rursus exhibitam recusavit.
Corticem cucurbitae barbaricae excavatum , intus , licet mucore obsessum, cupide arrosit.
Badicem iridis florentinae non tangit. Y
Vitrum in quo trigla cuculus conservatus erat, arrosit, et nescio quod ad parietes ejus haerens abrasit. Vesicam quoque qua clausum erat, arrosit, quum alias nihil arroderet.
Nactus crustulentum panem adeo cupide illi inhaesit, ut contra propo- sitam et obtrusam nucem nollet mutare. Panem lactarium mire appetebat , et micam prae crusta rodebat.
Vidi satis lubenter lingere cerevisiam. Prunum damascenum cum saccharo coctum avidissime abstulit et voravit. Uvas passas non curat. Passulas mino- res lubenter vorat. Sed aliquando jam satur , neglectis omnibus , cerasum ar- ripuit quod conditura in saccharo fermentátione spirituosum factum erat, et cupide voravit, neque tamen totum. Nuculam cerasi nullius unquam. arrosit.
Valeriam locustam cupidissime appetiit, sed mox reliquit. Vespam acu transfixam semissicatant cupide arrosit ; mox tamen neglexit. Eodem modo ramulum salicis repertum. ierbam raphanorum vorat.
Posueram alicubi colubrem matricem; sciurus cupidissime irruit prehen- ditque ac arrodere coepit. Postea. denuo propositum jam foetentem cupide desquamare in ventre aggressus est.
Legumen pisi arrosit , contenta pisa deglubere coepit, sed vix gustata medulla reliquit. Cerasa avide voravit, ut tamen semper antea decorticaret. Neque nucem ejus ullo modo curavit. Etiam apertae nucleum non tetigit.
Pisciculos frixos (cyprinos gobiones) avide voravit. Mira cupiditate car- pionis frustum frixum calens adhuc abstulit, et primum magis induratas pin-
MAMMALIA. 71
nas, tum cutim , tandem etiam ipsam carnem voravit. Portionem harengi «aliti aliquando naetus , tentavit, et arrodere coepit.
Serpentem natricem juniorem spithameum, uti illum magnum de quo supra dictum, avide prehendit et ad caudam arrodere coepit, sed mox rejecit.
In lancem nucleis cerasorum recentibus refertam irruens omnes rosit et absumsit quidquid pultis adesset. De ceraso nigro defluentem succum de tabula linxit.
Pyrum plane decorticat, antequam de eo vorare incipiat. Haud multum tamen de illo edit. Postea abscondit : iterum oblatum negligit. Cerasa nigra quidem et fraga vorat, non vero rubi mora.
Nucem pruni reine Claude arrodere coepit, ut tamen mox desisteret. Cucumeris semina non tangit. Lactucae aliquid manducat. Pruna mirabellas quatuor continuo vorat, omnes prius penitus decorticatas ; sed nuces earum non tangit. Epistomium subereum lagenae acetariae aufert et rodere incipit. Aceto successive imbutum lingit. Sed acetum super orbe oblatum non bibit.
Quum nuces maturescere inciperent initio Fructiferi mensis in virides nuces juglandes incidens avide putamine viridi orbavit ; imo paulo post in glandes in- cidens has avidius quoque deglubere et devorare coepit, neglecto quoque lagano cum fructibus horaeis parato, quod alias vehementer amabat. Observo tamen de glandibus minimam partem eum gustare , sed maximam partem cadere. Etiam longius est in una devoranda glande, et longior quam in juglande nuce.
In semina cannabis paulo post incidens avidissime appetiit et voravit, ut etiam os humi applicans quasi lingeret, neque excorticare videretur. Itaque postea caulem integrum cannabis femininae mense Vendemiali exhibui , sed vix tentatum reliquit. An quod odor fortis, quem recens spirabat, repulerit , aut quod semina nondum matura non tentaverint.
Sorba mollia prorsus non curavit.
Ilicem cum baccis videns, cum impetu irruit, et aliquot baccas voravit.
Mespila mollescentia haud detrectavit. Mala licet voraret, tamen si dum illis vesceretur , juglans praeberetur , statim abjecit, nucemque appetiit. Panem valde amavit, et haud exiguas portiones saepe ex integro pane avulsit. Panem cum nucibus commanducatum et in bolum redactum lubens accepit , et sedens voravit licet nihil sic rodendum haberet. Nucleos juglandis labiis detentos facile abstulit, et mox cibum ex ore desumere didicit.
Glandes quernas annotinas nactus arrodere coepit, sed mox reliquit, ne- seio an ob ariditatem an ob naturam hujus varietatis displicentes.
72 ODSERVATIONES ZOOLOGICAE.
Roob eynosbati pani illitum linxit, neglecto pane, etiam tertia vice.
Crustulentos panes tenues cum cremore lactis paratos (Milchrahms-Küch- lein) adeo amavit, ut integrum fere devoraret , et tandem solummodo maxime tostam superficiem abroderet. Et adeo vorax ut et mox nucem adhuc voraret, et statim post aliquid de pomo.
Ad ultimum adeo butyri amans, ut frustum nuce juglandis majus abstulerit aufugeritque. Mirum in rodente animali. Crederet quis dentes impingueri et cibi fastidium oriturum, ut in equo.
Diu nuces meras obtinuit. Propositis tunc avellanis nucibus has praetulit.
Mirum fructus pulposos dulces adeo tandem amare coepisse. D. 4. Nivalis Ao. 6. (25. Dec. 1798.) de more in triclinium introductus et nos inter pran- dendum jocosis suis saltibus recreans incidit in patinam , prunis damascenis coctis. plenam. Unam prehendit , ubi dimidiam voravit, rejecit. Tum inter currendum offendit nucem juglandem , hanc licet nullo adhuc alio cibo assumto ex quo triclinio illatus erat, abscondidit: rediit ad prunum ejusque pulpam omnem vorat. Postea quoque semper avidissime hos fructus expetiit.
Panem confusaneum praecipue amare videbatur. Modo ab hoc ad panem album, aut vice versa transiit. Quo majorem auferre posset portionem, eo cupidius insistebat, Sed prae omnibus crustulas illas fragiles. Harum unam aliquando humero meo insidens voravit, quod reliquum habuit capillitio meo negligenter intrusit, non manibus, uti alias facere solebat , defodit.
Mel ab initio cupide linxit : mox tamen destitit. Massam crudam pla- centae Sabaudae dictae, quam ingrediuntur ova, saccharum, citri cortex, cerevisiae fermentum , Mis avidissime voravit , mun tenens.
Ubi nux Buclanue dieu esset, et apertu difficilior, strepitu aliquo den- tium quem etiam subiratus et obganniens edere ooiBpad impatientiam suam testabatur.
Licet pruna damascena cocta valde amaret et cupide auferret , tamen nun- quam magis illud manifestavit, quam d. 8. m. Pluvialis 7. (d. 27 Januarii 1799.) ubi et prima vice tale prunum uti alias in nucibus facere solet , abscondidit, et succum ex orbe porcellaneo linxit , et nucleum rodendo aperuit, non modo cujus pulpam comedisset, sed et aliquot alios.
Nuces quum nullae juglandes ad manus essent , panem praetulit castaneis (siccis omnino , erat enim versus finem Floralis mensis.)
Vidi etiam, quum non nisi aperti juglandium nuclei et panis praesto
essent , hunc praeferri, Adeo
MAMMALIA. 75
Adeo vorax, ut aliquando tres placentulas ex ptisana (tritici corculo , pruawu) et lacte paratas voraret; quas eum vidi et manibus tenere et. magna cum voluptate de orbe lingere.
Rubi idaei fructus demum vorare, etiam cerasa et panem impense amare didicit. In. prandio saepe librae pondere abstulit, aut magno pani adsidens excavavit , plurimum corticem rodens negligensque,
Voracitatis etiam illud exemplum fuerit. Solebat in magna cavea inclusus de prandio nostro olera accipere, quae solidiuseula valde amabat et affatim vorabat, solani esculenti ut et dauci, pastinacae radices, brassicam , cau- lorapam, brassicam caulifloram , phaseolorum legumina, sed non inclusa semina, quae nunquam ne tentavit quidem ; imo et olera molliora , uti spi- nachiam. Ita pastus secundam ad mensam nostram inferebatur. Atque tum septem pruna mirabella, quae semper tota decoriicavit, antequam gustaret , nucem juglandem, butyri portionem gustavit, denique dimidium parvum lacteatum panem abstulit et cupide intus rodendo excavavit.
Vidi eum tantum phaseolorum vorasse, ut mensae secundae adhibitus nucem oblatam non voraret, sed absconderet. Prunum tamen mirabellum adhuc voravit, plura voraturus forte si data fuissent.
Edit quoque brassicam conditam et lingit alicam in pulmentum redactam. Pyra primo ne tentasse quidem illum visa sunt. Postea tamen pyra Colma- riensia utique abstulit et decorticata voravit, Priora quae non tetigerat im- matura erant.
Avellanarum recentium etiam cuticulam aufert.
Quum tria pruna mirabella vorasset, duas nuces oblatas abscondidit , et pruna rursus sed palato serviens fructus hos horaeos voravit. Pruna damas- cena non plura quam duo vorasse vidi , ut etiam portionem secundi relin- queret. Postero die quum bene pransus admitteretur ad mensam meam, plures voravit nuces avellanas , et prunum damascenum in medio positum reliquit : postea prunum illud cum mirabello propositum reliquit, hoc autem voiavit. Damascenum rursus inter avellanas positum adeo sprevit, ut etiam de orbe dejiceret, et avellanam auferret. Duabus avellanis propositis alterum rodere adgreditur, mox relinquit et alteram praefert. Dum istam prius spretam auferre me velle simulo, in illam cum grunnitu levi invehitur, et utramque manibus prehendens primam praelatam rodere continuat. Incidens tum in acervulum nucleorum pruni reginae Claudiae unum morsu tentat, sed quasi odorans amaram amygdalam subtus latere, statim rejicit.
K
/
74 OBSERVATIONES ZOOLOGICAE.
Melonis fructum prorsus non tangit.
In orbe eodem posui duas tabulas radicum solani esculenti coctarum, prunum domesticum et nucem juglandem. Radicem solani primum abstulit totamque voravit. Postea objeci juglandem putamine suo viridi adhuc ob- ductam. Hanc abstulit. Nuces semper circumvolvit et ad suturam primum arrodit. Abstulit quoque euticulam nuclei, sed putamen ligneum non inte- grum abstulit. "Tum furatus est prunum damascenum , quod dimidium tantum deglubit , dimidiumque voravit. Saturem adeo fuisse oportet. Sed immediate post taleolam radicis solani adhuc voravit — adeo has amat — rursusque juglandem. Hoc tempore parum inhiavit pani.
Castaneas tostas praefert crudis , et avidissime vorat,
Omnia olerum genera amabat , et ex orbe lingebat. Ipsas lenticulas , quas non singulatim palmis cepit, ipsamque cochleariam armoraciam cum mica panis coctam , licet sternutamentum grave illi excitaret. Vinacea decorti- cavit acinosque dejecit, ita ut parum ex illis relinqueretur.
Brassicam capitatam rubram voravit et rapas, sed non ubi cum pedibus vervecinis coctae essent,
Brassicae crispae gratia panem similagineum lactatum , quem valde amavit, reliquit. Aut potius brassicam panis amore non reliquit.
Voracitatem in causa esse credo, quod quandoque vomuerit. Materia rejecta fuit chymus albus ex comestis nucibus.
Ficum siccam absque ulla arrosione dimidiam voravit: postea dimidiam uvam passam : sed iis relictis rediit ad panem.
Artocreata parva olfecit , neque tetigit, Sed partem panosam ejus sepa- ratim exhibitam avide voravit.
Quum aliquando satur (nam omnes nuces tum abscondebat,) undique discurreret , et cupidus cupedias conquireret more suo , incidit in nuces ex pruno damasceno residuas. Primam rodendo aperuit, et nucleum voravit; secundam aperuit, nucleum rejecit: ceteras arrodere coepit , sed mox seposuit.
Quum inter jentandum in cavea sua, ab extero homine nucem accepisset, non hanc ut alias facere solebat, sed panem coffea lacteata imbutum , quod ipsi jentaculum erat, in foeno abscondidit. amen ejusmodi panem nucibus praeferre solebat. Au quod metuerat ne quod exterus sibi praebuisset, rursus eriperetur ?
Panem primarium lacteatum , fructus horaeos coctos ex quo nosse di-
MAMMALI A. 75
dicit, nuces fere detrectavit et abscondidit, neque voravit, nisi ubi illorum nihil reperisset.
Nucem jam tenens rodensque ubi panem lactarium quem tam valde ama- bat, obtuli, hunc quoque pedibus retinuit , donec illam absolvisset.
Aliquando (d. mense Pluv.a. 8.) mensae admissus etiam maxime alias expe- titos cibos fastidivit, panem lacteatum , crustulam, pomum. Sed paulo post gluten bibliopegorum condensatum , superficie mucore obsita nactus hoc vesci coepit. Unde abactus argillae albae portionem ex museo meo obviam mordicus prehendit et aufugit. An quod satur esset, an pica morbo laborans ?
Successu temporis, mense Pratensi Ao. 8. degenerare sensim visus est, et a natura assignatos cibos respuere. Fastidivit nuces juglandes, pyra da- mascena e contrario , vino aromatibusque condita cupide appetiit: imo partem anteriorem clupeae alosae coctam et aqua maceratam , quoniam in sceleton redactam conservare parabam, ex aqua bis extraxit, et arrodere coepit.
Sitim aegre tolerat. Quum aqua in cavea illi praeberi non posset, quia vas- culum agilitate semper evertebat, et cubile humiditate inquinabat, primum quod faciebat, quum quotidie eximeretur, erat illud , ut in aquam involaret, et longo haustu sitim sedaret , quandoque etiam iterato. Aquam in qua plantae
positae fuerant, semper praeferre visus est. Dibit saepe et multum. Vinum purum recusat.
Hic masculini sexus , odio habere dictus homines ejusdem sexus, ut in manus eorum involet, et unguibus dentibusque vindictam exerceat; quum feminae quovis modo tangere et illi colludere possint. Ita prior posessor retulit. Et omnino , quum vasis aquarii intromittendi caussa portam caveae aperirem, nisi cibum antea offerendo attentionem ejus alio abducerem, ma- num meam appetere visus hostiliter. Mira res foret, quam hucusque non nisi in simiis compertam habemus.
Sed ecce jam quae de ejus inimicitia erga masculinum sexum, a priore ejus domino relata sunt, prorsus falsa reperio. Adeo non temere fides ha- benda est aliorum relationibus. Haec jam forte aliquando in publicum emis- surus eram, quum casus alia plane me docet. Forte acciderat, ut do- mesticorum aliquis portam caveae apertam relinquerat. In vestibulum ego prodiens meum sciurum liberum exspatiari video , et parum abfuerat, quin felis itrucidaret. Sed facillimo negotio caprum et sponte in humeros insilientem in conclave defero. Ibi blandis suis moribus omnes delectat. Si olim in manum
R2
76 OBSERVATIONES ZOOLOGICAE.
meam involavit , non hostili animo id fecit. Nam palpari mulcerique amavit , et in crumenam meam saepe se introduxit blandissimum animalculum , nun- quam ullum moliens morsum.
Mansuefactum jam accepi. Mox nomen suum agnovit, et vocatus adeurrit. Saepe quoque non vocatus accurrit et mendicans in pedes posteriores eri- gitur. Ignotos multos utriusque sexus , etiam unam ancillarum insiliens amice ut videbatur, et num quid edulii apud illam reperiret, quaerens, momordit, non tamen ut credo hostili animo , sed quasi tentans an manducari posset, momordit brachium.
Domesticis adeo familiaris, ut licet avide vorans, vellicari se patiatur , nonnisi grunnitum proferens.
Quando ex cavea desumere et in conclave portare , aut etiam ex illo rursus in cavea sub remoto loco posita reponere volui, brachium obtuli cui insedit, et lubenter se passus est, et tranquille plerumque, huc illuc portari. Perraro quoque cunctationem aut renitentem conatum ullum in illo observavi, quin potius sponte caveam rursus insiliit.
Quandoque, neque irritatus , dentibus frendet, et magis ut mihi videtur dentes inferiores mobiles ad se invicem, quam ad superiores allidendo. Ignotos quosdam , praecipue si non fidentissime tangere vellent , momordit : me meosque si etiam eripere nuces vellemus , aut alicubi haerentem avellere, nunquam.
Adeo mansuetus postea ut nunquam momorderit. Neque quidquam ex supellectile lignea aliave arrosit , ut facere solebant omnes, quos olim nutri- veram; licet in cavea semel, quod famelicus esset, transversum baculum pollicem crassum totum perroserit.
Mirum, apud me nihil arrosisse , quum ideo primus possessor mihi dederit, quia cuncta arrosierat. Àn id inde, quod aliquot mensibus ante in cavea aluerim, Fundum tamen et solum caveae apud me arrodit misere, et fila ejus ferrea tenuiora ligantia rodendo absumsit.
Palpari et scabi etiam rudiuscule mire amat.
Factus tandem adeo mansuetus , ut in veste mea, dum sederem nidifi- caret: ut vellicari, caput pedesque leviter comprimi , in dorsum rejici pate- retur, et ipse innocuis morsibus responderet. Chartam aut linteum nactus palmis prehendebat, convolvebat et miris saltibus ludebat. Saepe blandum grunnitum edit, fere felis more. ;
Palpari adeo amavit , ut inter mulcendum oculos clauderet. In veste tandem
MAMMALIA, 7^
: mea dormivit, et ita pedibus scabendo mulctavit, ut altera vice subucula tota esset conscissa.
Quandoque petulantissimus et colludens mecum palmis et quasi per jocum dimicans. Quandoque tamen etiam immorigerus , morosus, unguibus non casu sed consulto projectis palmis, me mulctans.
Postquam jam plus quam anni spatio alueram , jam tandem didicit inter duas fenestras adscendere, et per superiorem apeitam in aream spectare, quod antea facere non solebat. Adeo hoc tempore etiam morigerus factus, ut nuces sibi eripi pateretur, quin morderet , obganniens tamen allisis ad se duobus incisoribus inferioribus et grunniens.
Versus finem Fructiferi mensis prima vice immorigerus visus , nec facile prehendi se passus , ut alias, nee lubenter caveae includi se patiens. An quod hoc oestri venerei tempus est? Toto horae quadrante avellanam ore circum- tulit, ubinam absconderet incertus.
In simu foveri quidem amat , sed subito exifiens, unguibus caedit:
Adeo quandoque protervus, ut uxori meae insidens et blande se habens, subito in brachium denudatum insilierit, et lasciviendo unguibus inhaeserit, plurimisque in locis momorderit, ut totum brachium saucium esset. Filia e contrario , sicubi e loco avelleret, quo intrare eum noluit , etíam inflictis pla- gis manus palma incussis tergori, facere id posset impune.
In filiae saceum saepe se introduxit et capite exserto lepido modo cir- cumspexit. Manibus quocunque modo prehendi, premi, verberari, ore con- tenta eripi , collare circumligari ab illa se patiebatur. Levem grunnitum modo quandoque edebat, aut et vapulans arrecto capite ac quasi meditabundus sedebat , quam ob causam ita plecteretur.
In mensa sedens cauda extensa mensaeque incumbente , palpari eam manu, et mensae apprimi passus est, avide scilicet pastui intentus , sed quotiescun- que manus amovebatur , erectam caudam quatiit , quasi ab aliqua adhaerente re liberaturus.
Aliquando a canicula exagitatus recta in faciem meam involavit , et un- guibus sauciavit.
De mensa successive nuces multas abstulit, semper primum erecto situ sedendo quasi rosurus ori admovit, tum tres eodem loco, ceteras diversis abscondidit, alias in scobe lignea, palmis scobem verrens et desuper accumu- lans. Ceteras inter lintea, culcitras, chartas, aliaque, sed eodem modo pal-
78 ODSERVATIONES ZOOLOGICAE.
marum motum exercens, quasi terram vel muscos superingesturus. Postea quoque iisdem locis provide nec impetu facto quaesivit. .
Ut nucem absconderet, humero meo insedit , eamque sub collari meo reposuit, etiam in ipsa crumena , ubi alias quaerere solebat , aut etiam in cal- ceo sub pedis planta, eodem modo quo alter ille antiquior mansuetissimus , de quo infra.
Panem nunquam abscondere vidi uti fecit cum nucibus , quarum duas tresve primum abscondidit , tum unam voravit. De pane quantum voluit, voravit, reliquum neglexit, neque abscondidit.
Quum aliquoties uxor mea nucem labiis prehensam praebuisset, postea saepe insiliens os ejus investigavit. Aut de ejus femore desiliendo appropin- quavit armario in quibus nuces condebantur , et in pedes posteriores erectus , et uxorem aspiciendo ,tum introitum in armarium tentando indicavit quid cuperet.
Famelicus frustum pauis crustulenti dimidia proprii corporis mole prehen- dit, et ore tenens agillimo saltu se surripuit, eripi sibi illum non nisi aegre et non nisi multo cum grununitu patiens.
Ubi nucem antea absconderat , dum rursus quaerens non invenisset, in posteriores pedes erectus quasi meditabundus visus est, et reminisci velle an révera ibi, aut quonam alio loco deposuisset.
Armarium in quo amygdalae, castaneae, alia recondita erant , mature distinguere didicit , eoque aperto illuc properavit.
Ubi successive plures praebebantur nuces, et antea lusibus et palpando nobis conciliatus erat, cuilibet nostrum, mihi, uxori, filiae, nucem con- credidit , sive collari, sive in calceo laxo recondendo.
Data aliquando nuce, ore illam tenens expansus, ventre humi applicato jacuit, celeriter respirans, et quasi meditabundus ubi abscondere vellet. Tum abscondere tentavit in parvo fasciculo convolutorum linteorum , quod cum non succederet , fasciculo super glaberrimo tabulato semper gliscente , iterato tentavit: sed qualibet vice antea primum in pedes arrectus ori admovit , quasi arrosurus. [n ejus conspectu dein ex loco in quo condiderat abstuli, denuo- que praebui. Tum vero prudentior factus voravit.
Licet in scobe lignea frequenter exhibitas dapes absconderat, nunquam tamen concredidit urnulae apertae , in qua aromaticae herbae concisae servatae erant, (pot-pourri.)) Ubicunque aliquid absconderet, naso primum propulit quantum poterat , pedibus fodiendo , et tum converrendo et premendo , sive aliquid. adesset quod congeri posset, sive non. Plerumque solebat alternare,
MAMMALIA, 79
et unam nucem defodere , tum alteram vorare. Sed illud singulare visum, quod nucem pridie absconditam quaereret et repertam voraret, quum momento ante novam abscondidisset. In olla humo plena lubenter nuces defodere solebet.
Instinctus circumrodendi cibos adeo illi insitus , ut etiam panem crustu- lentum duriorem (spiras) circumrodat , et interiora demum voret. Annon adeo odore, annon sapore allici debuit, qui etiam in crusta fortior est ?
In amygdalarum acervum incidens quatuor simul abstulit , omnesque si- mul, dum voraret, palmis tenuit. Providus futurae fami prius prospicit , quam praesenti, et mane in conclave admissus duas nuces successive sibi datas ab- scondidit ; tertiam demum voravit.
Videtur mihi latentes nuces odore detegere. Absconditas sub culcitra videtur olfecisse, et continuo ibi quaesivit.
Nuces antequam abscondat rodendo parum tentat , sed in cortice subsistit, neque aperit.
Audito strepitu nucum in sacco commotorum, celeriter accurrit.
Ubi nucem arrodit, semper palmis ante hinc inde volvit gyratque , quasi aptissimum rodendo locum quaesiturus; et semper quidem a vertice mihi videtur incipere, quo et ipso loco nos nucem aperturi cultri apicem infigimus.
Singulare illud visum , quod ubi primum ex cavea emissus, accepta nuce
quam arrosit, eaque cassa reperta , alteram sibi praebitam non pariter arro- deret , sed absconderet.
Arrosam nucem vix uuquam abscondidit , sed semper integram voravit. Neque et abscondidit panem uti jam dictum , pomumve, aut saccharum. Dum abscondit, innato instinctu palmas ab exterioribus movet versus interiora quasi terram ingesturus, et vacuum aérem ferit.
Ubi defossam nucem quaerens non reperit, aut etiam adscendendo pro- tervo modo in vestes molestus deturbatur ruditer, ut in terram decidat, quasi meditabundus videtur, quid de illa nuce factum sit, aut an serio tam parum miti modo secum agatur.
Supra scripsi nunquam in olla floribus odoratis lavendulae aliarum (poz- pourri) nuces abscondidisse. Sed postea utique tres in illa reperio. Etiam unam decorticatam , quod pariter supra negavi; sed omnino raro hoc facit.
Panem album quum jam eo satiatus esset , negligenter manibus palpavit in pavimento , quasi defossurus, sed peculiarem angulum tutum non quaesivit ut facere solebat cum nucibus : et sic apertum reliquit.
Nactus panem dulciarium cum amygdalis cupide voravit, et quum simu-
8o OBSERVATIONES ZOOLOGICAE.
larem eripere velle, manuum motu transverso singulariter trepidante haud sibi velle eripi significavit. Sic et de panibus mollioribus aliquid aufuratus prope illos et fere super illos consedit, manibus quasi occüpans et gestu pedum significans se ista omnia sibi habere velle.
Nucem oblatam abscondidit. Non tamen satur erat; nam paulo post panem multum comedit. Mox nucem eandem suo loco quaesivit. Quum ante ablata paulo post illi exhiberetur , leniter arrosam denuo abscondidit.
Video nunc eum etiam dimidiatas juglandes et nucleos abscondere ; rarius tamen.
Vidi quoque nucem pridie absconditam illum altero die quaesivisse et alio rursus loco abscondisse.
A vorando amatas cupedias non dimoveri se patitur, licet mulceatur et oscula ipsi figantur. 'Tum oculos claudit, et manducare pergit.
Sensim dedicit familiaribus nuces concredere, fortasse quod edoctus non satis tuto apud illos recondi. Sed ignoto cuilibet, ut primum intraret, ubi casu id fieret quando nucem nactus erat, vel in collari, vel in calceo abscon- didit. Vidi etiam calceum non circum pedem fluctuantem circumire , ac ten- tare et aegre quasi ferre, quod in illo recondendi nucem locus non daretur.
Post annuum spatium neque in crepidas amplius neque in collare meum quidquam abscondidit, |
Successu temporis frustula quoque nucum juglandium abscendere incepit, quod ab initio non fecit. Etiam ubi abunde darentur neglexit.
Plerumque vorans sedet duplicato quasi vel ad angulum rectum curvato corpore, situ quem si pictor exprimeret, rei ignarus haud naturae consenta- neum judicaret. Semel vero ita vorantem vidi, ut dorsum rectissimam lineam describeret, quod adhuc magis ab natura alienum quis judicaverit, quo situ quandoque solebat attentus per fenestram prospicere.
Dum cibum manibus tenet , extimae phalanges cum unguibus laxe pen- dent, ut illarum in tenendo nullae sint partes. :
Pomum licet jam decorticatum si praebeas, denuo decorticat. Corticem ejus non oeconomico valde modo , sed erasum aufert. Dum illud rodit, dentibus inferioribus excavat, et lingua simul gustare videtur. Ad capsulam seminum usque non penetrat. Diversus in hoc a glire.
Nucem arrodens oblique rodit, incisura facta prehendit utraque maxilla et portionem corticis abrumpit. Nucem cassam nactus, minima rima rodendo facta statim detegit inutilem eam esse et relinquit.
Mensae
MAMMATLI A. 81
Mensae illatus prehendit nucem quam ore gerens properabat ad vasculum aqua plenum , et dum nux illi innatabat, avide bibit ; sedata siti, nucem rur- sus prehendit.
Dedidicerat fere cibum abscondere, saltem hominibus concredere. Sed ecce subito rursus d. 25 et 20 Brumarii Ao. 8. (medio Novembris 1800.) primam nucem in crinibus meis defodit, et alteram demum voravit.
Poma quidem integra decorticat , sed juglandes modo dimidias, et priore dimidia parte vorata, alieram excavat, aut tandem etiam istam corticis partem deglubit.
Aliquando in caseo molliori, uti alias in olla terra repleta , nucem de- fodere allaboravit, a quo quum impediretur, mox pedes adhuc caseo conspur- catos in collati meo abscondere tentavit , aegre tantum abactus. Alio die omni data opera in vase gutturnio supposito aliquantum aqua pleno cum quisquiliis ex charta ramentis abscondere voluit.
Ne absconderet , qua re saepe incommodus erat , solebam dimidiatas nuces objicere, quas nunquam abscondidit ; at ille plerumque integras primum appetiit abstulitque ut absconderet.
Proposita specimina vulgaria ad vivorum speciem farta, nullo modo curavit , ut ne adspiceret quidem. Propriam imaginem in speculo nunquam curavit.
Abietis ramos quos mei olim adeo amaverant de vulgari specie sciuri, non tetigit.
Dum in cibo capiendo occupatus esset , opposui illi , mensae adsidens in qua etiam sciurus sedebat , caniculam meam, quam manibus continui. Haec sciuri faciem olfecit, imo lingere coepit ; at ille sui securus vorare conti- nuavit, oculis tantum nictitans, aut et subgrunnire incipiens: caniculae successive prorsus adsuevit.
Cum duabus meis caniculis nonnunquam lubenter lusisset, si istae voluis- sent, neque obmurmurassent.
Lepidum tamen erat videre, qua ratione quandoque canicula miris saltibus cupiebat sciurum attingere et colludere. Mensae imposita, quum sciurus haud metuens appropinquaret , vix illum curavit. Unico tantum gestu pedibus ante- rioribus canino modo sublatis, palpare sciurum voluit , at ille fuga se surripuit.
Vivum cricetum illi obtuli, sed magno terrore perculsus aufugit.
Cum cavia cobaja intromissa in caveam colludere voluit. Sed illa dentibus frendendo recipere noluit. .
L
82 OBSERVATIONES ZOOLOGICA E.
—-
Quum aliquando in conclavi valde mansuefactus libere discurreret , accidit ut ad fenestram tranquillus erecto situ sederet , et elevato uno pede anteriore attentionem. exprimens, in publicum prospiceret, ultra horae minutum. At- que id iterato.
Palmam alteram vel. utramque pectori applicat, dum attentus in rem aliquam est.
Aulaea nunquam adscendit, uti fecerat alter iste, qui in summo culmine et prope contignationem sedere amabat.
Videndum au fames fuerit, quae hora vespertina nona prioribus Brumarii diebus adhuc vigilem fecit. Nam panem eo tempore praebitum avide edit.
Ista dormituritio, quae in altero isto mansuetissimo olim, nunquam mihi observata in hoc.
Octava hora matutina plerumque somno adhuc erat sepultus. Tum oculos fricans, oscitans, pandiculans nido exiit.
Quum prior ille olim nutritus, ubi pastus esset , in loco aliquo dormiret somnoque sepultus jaceret, hic semper vivacissimus nunquam se quieti tra- didit. Postea tamen in sinu meo quievit.
Pedes madefacere, ut cibum ex vase aqua pleno extrahat, non reformidat.
Mingit, inter currendum, parce.
Rarius supellectilem comminxit, sed in angulum conclavis secessit, oculis nietitando voluptatem quasi exprimens. Vidi tamen etiam super tabula ad fenestram mingere et cacare unum stercusculum , tranquille sedendo.
Caput pede posteriore eum scalpere , semel omnino vidi , aut aliquoties , sed raro.
Non comit se manus saliva humectando et aures faciemque abstergendo ut alii glires facere solent. Caudam raro manibus stringit , ipsas palmas quan- doque lavat.
Eatenus quoque immundus , quod in cavea spatiosa , educationi fringilla- rum canariarum dicata, quum in uno angulo. nidum ex cannabe et muscis haberet, in opposito vasculum aqua plenum semper nidi ciborumque partibus plenum , et regionem circumcirca madidam habuit, quamvis vas nunquam subverterit , neque in illud insiluisse, et pedes caudamque madefecisse viderim.
In arena , qua cavea ejus conspergebatur , cupidissime se volutavit.
Saltum molitus est quinque pedum , nec prorsus attigit. Quandoque toto abdomine humi extenso , capiteque porrecto , terraeque applicato jacet , quod alter ille prior eodem modo facere solebat.
MAMMALIA. 95
In conclavi licet stupae in aliquo angulo depositae essent , nunquam se abscondidit, uti fecit saepe in cavea sua, sed semper agili modo discurrit.
Suecessu temporis pedibus aperire portam armarii non sera clausi didicit. Mei in sacco vestimenti , dum scriberem , cubile sibi paravit. Ventri impo- situs tabulae , porrecto corpore, caudae basi erecta , posteriore parte pen- dula, prospicere versus inferiora solebat.
Aliquando opportunitatem nactus, pedes anteriores inter cibandum spisso libro imposuit, quasi commodiori situ fatigationem evitaturus. Super meo corpore discurrere etiam in sinu meo cubare amabat.
Panem intinctum aut butyrum aut simile quid quod os inquinat ubi vo- ravit, saepius vidi eum os ad pedem mensae aut simile corpus aliquod abster- sisse. Aut etiam quum bibisset.
'Tenuiorem molliorem chartam nactus cupidissime pedibus convolvit in unum glomerem et vestis meae sacco ingessit : quod in alia charta bibula, quam quotidie ante oculos habuit, non fecit.
Quandoque sedens caudae basin arrigebat, extremam partem delflectebat, ut duplicata esset aut infracta cauda. Lepidum erat videre, ut quandoque verticali situ, pedibusque anterioribus attractis sedebat. Verberibus blande castigatus subgrunniebat, et quidnam caussae esse quasi secum cogiians , a petulantia aliquantum , morem quasi gerens, remisit.
Dum palparetur, totum caput etiam mulceri, rostrumque manu includi leniterque quati gestiebat. Cauda detentus et suspensus pedibus extensis pal- pitat, sed neque querulam vocem emittit, more canis, neque projicere in altum corpus novit et tenentis manum prehendere more felis.
Vidi aliquando summa petulantia circumsilire et dimidium corticem nucis juglandis in quo vix adhuc aliquid nuclei erat, ore circumferre. Saepe sedens cauda dedit ictus vibratorios, et tum strepitus aut susurri audiebantur singu- lares, quos a caudae rapido motu venire credidi. Sed mox observavi ore hos produci, quos etiam continuavit, quum nucem rejecisset. Alias hunc sonum vix audivi.
Vertebram balaenae in angulo videns humi jacentem , ab illa sibi timere lepido modo ostendit, et latus obvertendo caute appropinquavit.
Ignotam rem videns caute et ventrem solo applicaus, et.latus obvertens inclinatoque in latus capite appropinquavit, lepide admodum, donec quid esset, didicisset.
Aliquando sub ima parte aulaei aliquid abscondere voluit, quae non
L 2
04 OBSERVATIONES ZOOLOGICA E.
ad usque terram pertigit. Visus est quasi sub aulaeo condere velle, licet merum aerem feriret. Tandem in terra posuit et pedibus extremum aulaeum tractavit quasi esset terra sub qua nucem posset ponere.
Per jocum et petulantiam aliquando salis manipulum implevit et gustare coepit. Vas farina vel potius alica plenum nactus mire fodiendo et ejiciendo agilis quid ibi reconditum esset quaesivit. Lepidum erat videre ut in orbe nu- cibus pleno sed linteo obvoluto circumsiliit et pedibus ac ore linteum avellere studuit.
Aliquando accidit ut dimidium panis crustulenti tortilis (Fasten-Bretzel) abriperet et inter pugnam cum co qui eripere allaborabat, corpore se circum- poneret annuli in modum. ltaque miris saltibus et gestibus extricare se inde sategit, quod multum gaudii spectantibus peperit. T
Post anni spatium didicit sibi metuere a virga et se abscondere ubi quid peceasset.
Desiliens de loco altiore, pedibus medio in loco licet verticali impingit, ut illisus infringatur.
Saepe petulantissima procacitate incommodus erat, ut in quaecunque insi- liret , et exsiliendo res quibus insistebat post se jaceret. Aliquando uxor mea per jocum ut quandoque solebat manibus volutavit ventremque deosculata est. Paulo post in propinquo sedens involavit in manum, et quasi antiquam inju- iiam ulturus manum momordit in dorso ut misere intumesceret. Tum per mensam discurrens omnia perminxit, quod alias non fecit, ut adeo tanto magis irae affectu commotum fuisse credam.
Frustum sacchari furatus, et plagis molliter mulctatus quasi delicti con- scius se abscondidit; postea rursus abstulit, et vas aqua plenum reperiens sitim sedavit, saccharumque ore dimisit, quod exemtum et semiliquefactum quum reperisset, denuo cepit ligurire, et manus jam inquinatas sedule linxit lavitque, quod alias facere non solebat, ut saepe ne quidem manus succo ce- rasorum nigrorum inquinatas lingeret, sed semper mappa discurrens omnia inquinaret, quum tamen os consueto more fricando abstergeret. "Tempore cerasorum nuces , panem albissimum et lacteatum sprevit. Nullum tamen ce- rasum abscondit.
Versus medium Germinalis mensis glans penis quasi sanguinolenta mihi visa, An quod lubrico attritu, ut in aliis animalibus visum, sauciasset ? An tentiginis et verni pruritus effectus?
D. 27. Floralis 7. (18. Maji 1799.) quum valde petulans fuisset, saepe os
' MAMMALIA. 85
amplissimo rictu aperuit, quasi nescio qua re immissa liberare se vellet. Di- xerunt etiam mei aliquid sanguinis se credere emissum esse, quod ego non observavi. Aliquanto post caveae suae redditus quum esset , nunciatur insolitos sonos edere animalculum. Accedo et video, miserum erectum raucos sonos emittere, qui dolorem exprimerent. Postea in reticulo ex filis ferreis torto , quo caveae anterior pars clauditur , suspensus acutiores quoque emisit. Quum ita suspensus in cancellis haereret, et abdomen in conspectu esset, visum mihi est genitalia praeter morem tumere, ut adeo quaeri fere possit, annon illa doloris testificatio ab oestro venereo provenerit. Solebat saepe ex hydoda bibere in triclinio meo posita, in quam quaelibet inutilia liquida et aquae lotoriae defundebantur. Metuebam ne aliquid noxii bibisset. Sed non memi- neram, quidquam venenati eo die istuc defusum esse. Postridie bene habuit. * Genitale membrum erigi nunquam observavi, etiam si titillaretur.
D. 21. Thermidorii A. 8. (9. Augusti 1800.) istum affectum de quo supra dictum , multo validiori paroxysmo , ut mei retulerunt , expertus et me absente mortuus est. Suflertor meus Hering sanguinem ex naribus stillasse dixit. (1)
S GC LUI US, VUL G.A LIES:
Scivnvs vulgaris semiadultus ex Valle Rupea mihi missus fine Augusti lon- gitudine decempollicari cum cauda, caudam habuit gracilem, vix disticham, haud multo magis quam mus quercinus ; auriculas non barbatas.
In alio in prima juventute mansuefacto sequentia observavi.
Julii initio cauda ad basin denudata pilis longioribus novis ornari incipie- bat. In auriculis nulli adhuc penicilli. Manum eorum lingebat qui maxime erant familiares sibi, in eorum sinum introducere se amabat et ibi quiescere, ac dormire securus sui , dorso impositus etiam et surrectis pedibus. Non affixus erat sed libere discurrebat. Urinam nunquam humi reddebat sed super politis- sima et mundissima quaeque , et saepissime ; minus foetida quam muris. Alvum excernebat etiam in medio cursu.
Nihil amplius arrodebat postquam recentes ramuli illi dati fuerant. Prae- cipüe cupide arrosit corticem recentem abietis, tum calyces rosae et dianthi caryophylli, etiam folia et ramulos ribis albi.
(1) Observationes has ab autore uti se obtulerunt chartis mandatas alio paulisper inodo disposuit editor, prouti vel ad. habitum corporis, vel ad victum moresque perti- nent. Ceterum pleraque paucis exceptis eo ordine servata quo observata.
o6 OBSERVATIONES ZOOLOGICAE.
(Albertus Fortis alebat qui nihil ipsi arrodebat , sed in alius hominis quem oderat conclave intrans, rodebat omnia. 7/7^yztenbachius retulit, qui et ipse aluit e nido exemtum et a fele cum propriis catulis educatum. Idem aliquoties vinum rubrum copiose bibit, ipsoque illo momento ebrius titubavit et ob- dormiit.)
Lac lubenter sorbebat. Petulantissimus, cursu, saltibus, gesticulationibus miris juniorem etiam felem superabat, praecipue inter ligna transversa sedi- lium , et ubi bacillum sibi placentem nactus esset. Maxime etiam sibi place- bat in eo ut citissime quatuor pedes sedilis aut minoris mensae unum post alterum insiliret , situ horizontali fere corporis et in altum librato corpore, ita ut pedibus unius lateris corpus a sellae pede rcpelleret.
Si insinu alicujus in altum surrectis pedibus sopitus jaceret , adeo somno erat oppressus , ut possent ejus digiti implicari et interponi alternatim orantis ad instar. Si forte expergefieret , vivacissime exsiliit, sed momento post aeque profundo somno jacuit.
In aulaea perpendiculariter dependere amabat. Sub cervicali meo dormie- bat. Pastillos ex hepate confectos, et micam panis butyro tostam avide vora- vit, adipemque e digitis linxit, idque posteaquam horae intervallo decem ad minimum avellanas virides et calycem floris inaperti helianthi annui avidissime voraverat.
Panem coffeae lacteatae intinctum valde appetiit. Fraga cum saccharo in pultem contrita avide linxit. Frusta etiam sacchari integra voravit. Adhuc quoque postquam nidum in arbore fecerat; tunc vero coffeae non amplius curavit.
Nidum scilicet in robinia pseudacacia construxerat , et ad hoc pannos ex conclavi attingente per orbem vitreum fenestrae fractum abstulerat.
Vocatus numquam advenire se adsuefecit. Tintinnabula quae tulit, aegre ferre visum non est. Reliquum cibi lepide abscondidit, in sacculos, cincinnos crinales, aliaque. Hortis non conducens; flores punicae granati , semina egly- cirrhizae echinatae aliaque vorans.
D. 11. Augusti nihil barbae in auriculis creverat, alibi etiam pili haud hy- berni, quamquam cauda jam pulchra.
$ciurus cinereus , auribus non penicillatis , corpore cinereo , subtus albo (Boddaert Sp. 7.) addo: pedibus minus fissis quam habet vulgaris. (pro quo adhuc terminus artis inveniendus.)
MAMMALIA. 07
Multum disputat Schreberus an sciurus striatus americanus et sibiricus sit idem animal nec ne; ego ex collatis utriusque pellibus video esse diversas. Pellicanus Tilling 1788. mihi utriusque monstravit et vendidit , utriusque cum citillo maculato Zu£scAZenm vocari dixit, (a Suslick sine dubio) pro Gallis. autem Perewzske (dum verae Peregusnae illis Marzes d' ErLiopie dicuntur) utramque pellem Schrebero misi, qui de diversitate convenit.
AUNMPLOPE:'GRANDICORNIS. Nobis
Cornibus , (erectis?) apice recurvis, compressis , dorso rotundato , carinatis , rugosis ; linea dorsali cingulisque tribus albis , | mento barbato.
Kolb. tab. 56. sed cornua corrigenda juxta op. p. 147. ed. germ. et 44. ed. gall. et ad cornu musei mei.
Longitudo cornu pedum duorum cum dimidio, recta linea metiendo ; sed trium pedum cum dimidio , si exteriorem curvaturam filo metiaris. Pondus octo librarum Argentinensium et octo semunciarum. Circumferentia ad basin quindecim pollicum.
Patria ignota. Treutelius, Physiophilus, beati filii Hermanni amicus , in portu Galliae l'Orient suum fecit et Musaeo nostro cessit. Quum Anno. 5. (1796.) in Musaeo videret Van Marum Harlemiensis, Tayleri Instituti praeses, negavit in Belgio cógnitum esse ; unde tanto magis raritas apparet.
Omnium antilopes generis cognitarum specierum maxima cornua videntur, quum strepsicerotis cornu utrumque , longitudinis ejusdem , simul sumtum, cum nucleis osseis et parte cranii non nisi duodecim librarum pondere sit.
Sinistro latere et interiore facie planius est et angulo sive carina subob- tusa a dorso separatur, per quod glabrius ceterum, praecipue superua parte, rugae oblique ascendunt, et per superficiem exteriorem frequentioribus mi- nusque profundis sulcis descendunt.
Si omnio ad antilopis characterem pertinet, cornua habere non com- pressa, sed teretia, uti docet Pa//asius fasc. I. p. 4. tum cornu hoc animalis erit utique caprini generis.
ANTILOPE TORTICORNIS. Nobis.
Cornibus spiralibus , subcompressis , subrugosis , subcarinatis. Longitudo rectilinea pollicum Parisinorum viginti trium; filum curvaturam
88 OBSERVATIONES ZOOLOGICATE.
sequens pollices wiginti sex et dimidium metitur. Pondus est librae unius, unciarum tredecim , pond. Argentin.
Patria ignota. Diu suspensum cornu in officina seplasiana Altenburge- riana, postea Rehmiana, tum Boegneriana , in platea longa, cessit tandem inusaeo Hermanniano.
Ad nullam speciem Buffonio aut Pallanti dictam referri potest. Ex de- scriptione referri posset ad Koba, sed figura cornu, quod apud Buffonium non carinatum et nodosum est , baud respondet.
HIPPOPOTAMUS AMPHIBIUS.
Hippopotami amphibii dentes.
Drwrrs incisivi superiores interiores duo , remoti, deorsum et ali- quantum antrorsum directi. Buff. XII. p. 59.
Parum sunt curvati , sulcati, longitudine quatuor pollicum novem linea- rum, convexum margiuem sequendo. Meo quatuor pollicum , quinque linearum. Cavitas conica quatuordecim linearum. Nonnisi novem lineas exserti. In interiore superficie sulcus longitudinalis, magnus , sat latus; in exteriore superficie alius paulo augustior. Sub interiore alius ejusdem pro- funditatis sed augustior; unde distinctior. Striae praeterea multae. Apex an- troresum , quo eminet, niger, oblique truncatus, convexus, laevigatus , externa parte abscissa , in foveolam ellipticam , transversam depressa. Sagitta chordae vix linea major. Margo cavitatis baseos scindens.
Dentes incisivé , superiores , exteriores duo , deorsum, retrorsum et ali- quantum extrorsum directi: ab interioribus aliquantum (propria circiter diametro) distantes adeoque longe minus, quam interiores a se invicem distant. Buff. p. 6o. Magis sunt curvati interioribus. Longitudine quatuor pollicum. quatuor linearum, convexum marginem sequendo ; non nisi qua- tuordecim lineas exserti. Meo longitudo quatuor pollicum , septem linearum. Cavitas unius pollicis quatuor linearum. Meo non integrum pollicem longa. Reperio porro sic formatum : Suleus in convexo margine distincttssimus , duas lineas latus, fundo plano , sed parva carina in medio eminente, parie- tibns perpendieularibus, Alins sulcus in concava parte' minus profundus et in margines magis explanatus.
Inter hos intermedii laterales sulci plures , octo ad novem numero , lati- tudine diversi.
Apex
MAMMALIA, 89
Apex subtriqueter, obtusus, introrsum subgibbus , faciecula utrinque complanata, altera quae interior videtur subconcava. Supra has facieculas superficies anterior quasi margine aliquo eminet , regione inter marginem interiorem et sulcum convexae superficiei glabrato ; sed regione inter mar- ginem eminentem exteriorem sulcumque striato.
Sub facieculis annulus nigricans; quod partem dentis quousque eminet extra alveolum indicare videtur. Niger quoque sulcus convexitatis, quousque dens extra alveolum eminet.
Sagitta chordae linearum septem.
Margo posterior cavitatem baseos ambiens , argutus , scindens.
Dentes canini superiores faciei internae laniariorum inferiorum atterun- tur; et breves manent. Buffon. XII. p. 6o.
Versus inferiora curvati, et superiore ac inferiore superficie complanati. Sulcus longitudinalis, profundus, in facie inferiore. Longitudine pollicum sex cum dimidio , parte extra alveolum eminente tantum pollicis unius cum dimidio. Cavitate baseos pollicum duorum cum dimidio. £4/f. p. 62.
Meus sic se habet: Longitudo tantum quatuor pollicum octo linearum. "Tamen est ex eodem cranio unde primores. Quare alia quam in Buflfoniano proportio, et minor quam in illo.
Sulcus utique in facie inferiore, sed non profundus, verum tres lineas cum dimidia latus, et vix sexta parte lineae profundus. Striae in illo quinque vix visu detegendae. In altero vero dente oppositi lateris plus dimidio an- gustior sulcus , et a ceteris qui totum dentem dividunt vix diversus.
Alius sulcus similis ejusdem latitudinis in facie quam interiorem esse existimo. Duo angustiores in exteriore superficie alio minore separati. Denique duo similes utrinque ad dorsum dentis. Striae praeterea copiosae.
Aliter haec in laniario dextri lateris; ut nihil hic sit constantis. Forma compressiuscula , ut altitudo sit quatuordecim linearum cum dimidia , lati- tudo duodecim linearum.
Apex oblique excavatus, introrsum detritus, parte superficiei convexae prominula attenuata, cingulo nigricante detritam hanc aream ambiente, et in superficiem anteriorem convexam descendente. Neque tamen crediderim eatenus tantum dentes extra alveolos eminere, sed si circulus hic niger antice ab ultimo apice dentis distat lineis novem , tantumdem supra circulum albidior dens est , atque eatenus videtur eminere. Obliquitas detritae concavae areae ad.
apicem ejusmodi est, ut ab interiori superficie versus exteriorem descendat. M
9o OBSERVATIONES ZOOLOGICA E.
Figurae Greieii, Buffonii , Schreberi ita pingunt , ut obliqua truncatura aream planam formet, et superior convexa superficies minus descendat , quam inferior concava , quod in meis plane est contrarium.
De mazxillaribus dentibus ita Buffonius XII. p. 65.
Characterem illis esse peculiarem, et ad basin quasi esse flosculorum speciem, qui formantur vitreae substantiae ambitu et trifolio multum assimilari ; hanc figuram tanto magis esse expressam et magis regularem , quo magis basis (coronam credo intelligi) est attrita: trifolia per paria esse disposita, et basi opposita, ita ut duorum trifoliorum se basi contingentium apices positi sint ad latera baseos dentis. Duo vel tria paria trifoliorum esse, primis exceptis qui posterioribus longe sunt minores.
Provocat ad Zcta ;4cademiae Scient, 1762. Mémoire sur des os et des dents remarquables par leur grandeur. Vid. quoque Buffon. Supplément, Tom. F.
Horum quidem omnium ego nihil reperio. Quum ex superiori descriptione pateat, meos dentes superioris maxillae incisores laniariosque Buffonianis vix minores esse, hi maxillares e contrario parvi videntur esse, istorum respectu.
Dentium horum mazillarium tres examinavi.
Primus, qui minor est, ab apice coronae ad apicem radicis longioris habet pollicem unum, uas undecim, ab 'apice coronae ad apicem radicis brevioris pollicem Wim; lineas novem. «Dautudo unius pollicis , trium linea- rum. Crassities novem linearum.
De duobus reliquis non facile judicatu est , quinam sit major. Unus lati- tudine superat, alter crassitie.
Secundus, ab apice coronae ad apicem radicis longioris habet pollices duos, lineas quatuor; et ad apicem radicis brevioris pollicem unum cum lineis octo. Latitudo unius pollicis et quinque linearum. Crassities coronae ad radicem breviorem unius pollicis; et crassities coronae radici longiori respondens linearum sex.
Tertius, ab apice coronae ad apicem radicis longioris duos pollices , quatuor lineas metitur, et ad apicem radicis brevioris unum pollicem , quinque lineas. Latitudo unius pollicis, quatuor linearum. Crassities coronae radici breviori respondentis unius pollicis ; et crassities coronae radici longiori respondentis novem linearum.
Ex quibus apparet radices esse binas et inaequalis longitudinis. Addo in
MAMMALIA. 9t
primo fere glabras esse, sed in secundo et tertio valde exiguis tuberculis exasperatas. Extus sunt convexae , intus planae, pel potius leviter concavae,
Jam coronae ambitus iz primo utrinque versus basin radicis descendens, angulum fere rectum glabratis obliquis facieculis intercipiens apice truncato flavicante, flavedine in altero latere inter glabratas facieculas descendente. Superficies coronae quae radici breviori respondet , tuberculis exasperata , nigra.
In secundo , coronae ambitus pariter utrinque duplici faciecula in radicem descendens, angulo qui recto parum minor est intercepto ; apice late trun- cato, depresso , area lutea, ubi radici breviori respondet septem lineas lata , ubi longiori respondet sensim attenuata, margine tabulae vitreae un- dique eminente.
In zertio , coronae ambitus in uno tantum latere duabus minus glabratis facieculis descendens, angulo ut in prioribus intercepto. Sed in opposito latere superficies tuberculis exasperata , nigricans, praeter tuberculorum
apices. Apex truncatus, area summa radici longiori respondente oblonga, lutea, novem linearum longa, quinque lata. Area altera inferius sita, radici breviori respondente suborbiculari, diametri linearum quatuor. Margine tabulae vitreae in utraque hac area parum circum eminente, alba.
Hippopotami crania differunt in figura Grewzz Mus. reg. Soc. tab. 1. fig. 5. in figura Jussieui in Mem. de l'cad. 1724. in figura Buffonii T. XII. tab. FI. et in figura ScAreberi tab. 508. V. INaturforscher X I. pag. 96.
SES DAD YHBI 535.A.
Dens incisivus superior interior.....
Exterior polhearis , incurvus, oblique insertus, convexo margine ante- riora spectante, exteriore facie subcomplanata, interiore concava, sine cana- liculo lato; radice truncata, cava; apice duplici facie oblique truncata , an- teriore majore concava ; ad tertiam partem niger, quousque ex alveolo eminet.
Dentes incisivi quatuor inferiores medii cylindrici, incurvi , margine convexo inferiora spectante, basi truncata margine scindente , cava. Apice truncato , facie retro apicem obliqua in margine superiore.
Duo extimi apice acuto, faciecula subcomplanata retro apicem , in-
M 2
92 OBSERVATIONES ZOOLOGICAE.
curvi, margine convexo superiora spectante, retro attenuati, acuminati , solidi, ut potius canini dicendi videantur.
(Dentes laniarii superiores ex prolongatione seu tuberculis osseis latis maxillae ante dentes molares exeuntes.)
"pophysis spinosa longa, solida, non epiphysis, uti saepe in homine. Inter apophysin mastoideam et alas pterygoideas non nisi quartae partis pollicis intervallum. Sinus frontales ampli usque ad occiput se extendentes.,
In uno meorum craniorum laniarius dexter sinistrum versus cranium sin- gulari modo apice perforat illique insertus est.
95
UAI VAUALAUAL PAPAE PíAAVAAPVZAIAVALPUALAL AA APAVAVZAUAVAZ8UAPAPZALFÉVZALZAPALAíLPfUAJ 888 8/0
FINI V S E--S.
VULTUR MINOR. Nobis.
"raus, remigibus nigris , rectricibus fusco-marginatis.
Longitudo ab apice rostri ad caudae extremitatem pedis unius et decem pollicum. Longitudo rostri ad angulum oris pollicum duorum cum lineis tribus.
Apud Buffonium frustra quaesivi.
Non est Vultur fuscus Gzelini $p. 8. licet magnitudine respondeat , quia totum caput meo nudum , et remigum apex non convenit,
Neque et Vultur leucocephalus ejusd. Sp. 5. quia rectrices non nigrae, et statura isto longe minor.
, Neque et Vultur minor Auffon. p. 164. (F'autour de INorvége. pl. eni.
429. non 449.) esse videtur. An Vultur stercorarius Peyrousii sive Alimoch Pyrenaeorum ?
Minima totius vulturini generis species mihi videtur.
Accepi ex Museo Bipontini Ducis, permutatione aliarum , opera Archiatri Rosé; duobus tribusve annis ante quam Museum Carolimontanum , splendi- dissimum et in avibus praecipue ditissimum, quum omnes Mauduytianae aves Parisinae, inter quas ducentae ^?l trecentae fere quae in museis Parisinis non reperiebantur, istuc coemtae essent, bello destructum fuisset, ut haec fere sola sit avis, cum falcone et strige bubone, quas pariter inde habui, quae de museo illo supersint. .
Vultures omnes ante ventriculum ingluviem, veluti sacculum propenden- tem habent; quod in Gypaéto vidisse, Ztajus zn Synopsi vium , p. 9. asse- rit Atque huc spectare videtur illa Volkameri observatio , de qua vid. Fischerus in Nov. Act. Phys. Med. Fol. . Obs. 69. Hic sacculus forte fabulae de pelecano pullos proprio sanguine nutriente occasionem dedit. Vultur papa saepe satis distinctis caracteribus pro Pelecano effictus occurrit. Vidi aliquando
94 OBSERVATIONES ZOOLOGICAE.
vulturem papam, cujus custos ignarus fabulae de pelecano, nec quidquam de isto memorans , mihi dixit, quandoque avem rostro sibi illum saccum aperire, et sanguini exitum parare. Vidi in eo tuberculum in pectore coeru- lescens, quod magister ejus duriusculum esse ajebat. Sed et Be//onius Ob- servat. Cap. 78. dicit: Vultures a se visos a comitibus suis vocatos esse peli- canos, ob similitudinem cum isto picto pelicano.
& FALCO OSSIFRAGUS.
Pzpzrs semiplumosi in meo. Rostrum tarsique flavissimi. Tarsi subtus inter plumas nudi usque ad geniculum , nares oblongae , obliquae, sursum antror- sumque directae, intus lamina profunde sita divisae. Regio inter basin rostri oculosque subnuda, setosa, albicans. Iris avellanea. 'Tarsi scuta septem, tum squamae, rursusque scuta in digitis, in interiore sex, in medio tredecim , in exteriore octo , in posteriore quinque. Inter haec scuta et subtus positas muri- catas papillas squamae. Amplitudo volatus pedum sex cum dimidio. Rectrices
nigro plus minus marginatae, etiam maculis punctisque conspersae. Margo interior magis saepe quam exterior.
FALCO CHRYSAETOS?
Falco .... cera obscura , pedibus luteis , fusco sordidegue albo varia, rectricibus albis , ambitu undique nigro.
Maximus et pulcherrimus quem viderim.
Longitudo ab apice rostri ad caudae extremitatem ultra tres pedes. Cauda paulo longior alis complicatis. Cere obscura fere nigra uti rostrum , parum elevata. Ad basin rostri setae aliquot antrorsum porrectae , rostro incumben- tes. /ris obscura. Licet avis abhine paulo necata fuerit, nulla tamen iridis flavedo observari potuit, Caput fuscum, satis accedens ad caput falconis mei fulvi.
Pennae corpus tegentes in universum rhachi et apice nigris , ambitu sordide albo aut rufescente.
Alarum zectricurz inferiorum ambitus magis albicans, superiorum magis fuscus. Ftemiges nigrae , supra et infra.
A dorso spectata avis nucham ostendit fusco - rufam, in media parte color in universum pallidior, postrema regio supra uropygium fusca.
Draccae fuscae , basi rufa pennarum. ;
A v^ ES 95
Pedes flavi , nudi. Ungues nigri, pollicares , interior et postremus longiores quam medius.
Rectrices medio albidae, ambitu nigro, ita ut nigredo ab albedine non recta linea sed per interspersas nonnullas maculas distet.
Apud Linnaeum et Brissonium non reperio , nisi sit Chrysaetos.
Ao. 1776. fine Januarii farctae descriptio , Brotomagi (Brumat) necatae. Principissa Christina Saxoniae farciendam curavit. Sine dubio alicui dono dedit; nam post mortem ejus non adfuit. Dubium tamen ibi notatum reliqui an sit chrysaétos.
FALCO HALIAETOS.
A D. de Moser Buxovillae 1768. d. 10. Octobris.
Expansi azplitudo quinque pedum et ultra; pondus quatuor librarum cum dimidia.
Cera. obscura. Jris fulva. INares semilunatae. Maaillae superioris denti- culi nulli. Pedes coerulei, ungues maximi nigri. $guazuae pedum et lobuli digitorum muricati, asperrimi. Jraccae nullae. Corpus fuscum , pectore, ab- domine , ano , femoribus , axillisque subtus candidis , pauca flavedine adspersis. Pennae fuscae, limbo pallidiore ad basin et apicem albae. Jemges prima- riae novem , secundariae septemdecim, axillares octo. Itemex prima duobus pollicibus sequente brevior. 'lres priores margine interiore profunde incisae. Sex in circa priores subtus a medio ad apicem nigrae; reliquae cum tectrici- bus inferioribus maculis albis tessellatae. Axillares inferiores albae maculis quibusdam luteis. Rhachis remigum supra et inferne ad apicem fusca , ad basin alba. Ztectrices quatuordecim utroque latere fasciatae, fasciis fere sex. Rhachis incurvà.
FALCO AESALON.
Cera rostroque coerulescentibus , pedibus flavis , remigibus fuscis , omnibus supra infraque rufis maculis rotundatis , rectricibus fasciis sex fuscis.
A.) Observatus 1777. d. 11. Januarii.
Distantia apicum alarum unius pedis et decem pollicum. Zozgitudo su- spensae ab apice rostri ad extremitatem caudae decem pollicum.
Superne griseus, lineis longitudinalibus fuscis. Linea supra oculos alba. Collum album. Maculae subtus longitudinales fuscae. Femora tarso longiora,
96 ODSERVATIONES ZOOLOGICAE.
braccata , pennis macula lineari fusca. Iridis colorem in oculo toto nigro non distinguo. Palpebrae nudae , margo superior orbitae valde eminens. Maculae rotundatae griseae aut rufescentes in utroque latere remigum , quatuor , quinque aut sex, subtus pallidiores. Remigum apices albi. Teczrices supe- riores remigibus concolores , sed inferiores magis flavae , praecipue alarum anterior margo flavus. Hypochondria alis tecta maculata uti abdomen. Hu- meri maculati uti tota ala. Scapus omnium pennarum dorsi a tectricibus remigum et nucha ad tectrices caudae usque ater. Zteczrices fuscae, apice et fasciis sex rufescentibus , subtus pallidioribus. Pedes flavi, ungues nigri. Demex prima novem lineis brevior secunda. Prima et secunda margine inte- riore pollicis ab apice distantia valde emarginatae.
B.) Alius Anno :. (d. 6. Apr. 1795.) observatus :
Amplitudo volatus exacte pedum duorum. Longitudo ab apice rostri ad apicem caudae pollicum undecim. Cera flavo-virescens. Rostrum coerulescens seu plumbeum, apice nigro. Nares peninsulatae. Maxilla superior acute den- ticulata, inferior truncata. Margo palpebrae superioris seu potius margo orbitae superior prominens. ;
'"l'arsi femoribus (tibiis) tertia fere parte breviores, infra scutati, supra squamati, citrini. Ungues nigri. Dorsum cyaneo-cinerascens , rhachi penna- rum nigra, margine anteriore rufescente, quod in rectricibus caudae sensim imminuitur.
Remises, ut in praecedenti specimine, una cum tectricibus in utroque margine rufo-maculatae ; sed maculae potius sunt fasciae ferrugineae , postice albae; in prima remige decem, in secunda totidem , etc. Apex remigum non adeo albo marginatus ut in A. Apex albus secundariarum in complicata ala strigam. albam format ut in illo. Subtus in alis eaedem , sed pallidiores et fasciae fuscae et rufae.
Tectrices inferiores eleganter guttatae, maculis albis utrinque ad quam- libet rhachin tribus in fundo dilute brunneo. Pezzae ad marginem hume- rorum in superficie inleriore linea longitudinali media. Gula et collum ad latera albida. Albida etiam frons, (parcius tamen in medio) tum margo supraorbitalis , regio sub oculis E ens. Nuchae vitta albida , quae in / adest, vix apparet ; sed linea nigra de angulo oris descendens , quae minus lata minusque profunde nigra quam in Subbuteone.
Ventris pennae macula media fusca. Abdomen posterius et tectrices
caudae
ACEV. EITSI 97
caudae inferiores albidae , in posterioribus macula lineari rhacheos fusca , quae in braecis femorum versus apicem paulo latior.
Rectricum fasciae pallide rufescentes novem , rufescente rectricem termi- nante nigredine fasciae praecedentis lineari forma , aut subulata potius in illam producta. Subtus haec omnia pallidiora.
Alae complicatae apice suo fere pollicari spatio ab apice caudae distant.
Pennae dorsales magis in apicem productae minusque rotundatae videntur quam in A.
Sexus masculinus.
Iridum oblitus sum. In alio nigrae erant.
FALCO ALBUS. Nobis.
ArraATvs 1790. fine Martii,
Expansi azplitudo quatuor pedum. Longitudo ab apice rostri ad extre- mitatem caudae pedum duorum et novem pollicum. Cerz obscura. Ftostrum nigrum, mandibula inferiore apice oblique truncata. Denticulus maxillae superioris nullus, sed margo tantum aliquantum sinuose prominens.
Corpus supra fuscum , plumis medio fuscis margine albo. Gu/a, col- lumque similiter. Üropygii plumae inferioris ordinis rufo albidae fusco trans- versim fasciatae.
"Alae longitudine corporis. Hermes viginti quatuor. Prima brevissima. Quarta longissima. Quatuor priores margine interno incisae. Supra fuscae, inferne fasciis transversis obscurioribus margine interno albo, extremitate nigrescentes. Tec/rices alarum superiores: primi ordinis minores fuscae, margine albo rufoque variegatae ; secundi ordinis fuscae obscure fasciatae, apice albo. Tectrices alarum inferiores: primi ordinis pallidae rufae fusco- maculatae ; secundi ordinis itidem sed absque maculis; tertii ordinis, unius- que seriei albae medio fusco-maculatae. Penzae subalares quinque , rectae, albae.
Caudae retrices duodecim, rufofuscae , fusco transversim fasciatae , fasciis novem vel decem , latere externo obscuriore , inferne cinereae , apice albido.
Corpus subtus album. Pedes breves scutati. Urgues nigri. Zraccae al- bidae cum pallide-rufo , exterius parum fusco maculatae.
lris fere nigra. Palpebra superior prominens , parvum quasi operculum formans. u *
N
99 OBSERVATIONES ZOOLOGICAE.
Pertex complanatus magis, et co//uzm brevius videtur quam in aliis. Capitis pennae lanceolatae, laxiusculae, non squamatae aut suborbiculatae. Regio oculorum et basis rostri pennis setaceis obsessa. ftectrices ad basin margine exteriore et magis etiam interiore albae ; tum fuscescere incipiunt. Juxta rhacheos longitudinem autem albedo in margine interiore descendere pergit. In. duabus rectricibus extremis tres fasciae extimae per totam trans- versam rectricem extenduntur. In sequentibus etiam superiores longiores fiunt et ad marginem interiorem usque se extendere incipiunt. Tectrices alarum quatenus extus apparent, ita se habent uti supra dictum, sed si totae spectentur , albo cinereoque (et versus anticam partem fusco) fasciatae sunt. "
Avis nequaquam varietas est. Ipse bis possideo, bis Pithienvillius. Etiam alibi vidi.
An Buteo albus. Buffon. p. 207.
FATGO. INTER U DPIIEU:S.Nobis
Macropterus , brachypus , cera pedibusque squamatis flavis , capitis pennis arctis rotundatis , corpore fusco , rectricum fasciis quatuor latio- ribus , interpositis pallidioribus et angustioribus.
Magnitudo media inter F. cyaneum et aeruginosum. Apud Linnaeum, Brissonium , Buffonium frustra quaero. Posset quis cum buteone eundem reputare , cui statura et colore subsimilis. Sed differt.
1.2 Pedibus brevioribus squamatis , quum buteonis sint scutati; validiores etiam paulo sunt , licet statura illi paulo minor sit; membrana inter extimum et medium digitum major.
2. ftostrum paulo est longius. Penzae capitis arctiores,' rotundatae, imbricatae, rostrique basin ambiunt et spatium inter róstrum et oculos dense replent, absque vibrissis , quorum loco vibrissae in buteone et capitis pennae laxiores.
8» lae paulo longiores.
4.9 Crissi pennae maculis cordatis fuscis in buteone, in interrupto ferru- gineo-fuscae. '
5» Rectrices buteoni aequabiliter et subobscure aut fasciis pallidioribus fasciatae.
Rostro et pedibus cum F. apivoro convenit , apivorus major est sed rostro
A GV. ES 09
longiore (in utroque nullus denticulus); apivori cauda minus fasciata; subtus usque in crissum et femora maculatus; in interrupto autem, basis modo plumarum alba.
Crediderim tamen ad apivorum posse referri.
FALCO ARDRIAS. Nobis.
Pedibus subplumosis , squamosis , alis cauda subbrevioribus , remi- gibus secundariis interioribus basi albis, fascia apicis sesquialtera fusca ; rectricibus fasciis quinque latioribus , interjectis inter singulas angustioribus duabus tribusve , capite albo , rostri margine aequali.
Occisus medio Fructiferi mens. 7. (init. Sept. 1799.) ad Oberhausbergheim, pagum Argentinae vicinum, Matth. Sylvaticus nomen Ardrias pro aliqua rapace ave habet; in magna epithetorum s. nominum trivialium quibus opus est quantitate , perinde est unde sumuntur.
Magnitudo buteonis. Caput exiguum , album, apicibus plumarum fuscis. Frons purius alba. Perzae verticis ovatae arcte imbricatae , sic et pennulae inter basin rostri et oculos, quae minutae et eleganter ob apicem nigrum tessellatae. Cera flava. ftoscruzz nigrum , margine maxime aequali, nequidem levissime sinuato. s
Color in universum fuscus , passim a basi pennarum proveniente albedine immixta. Subtus albidior. Post pennarum mutationem sine dubio alio colore futurus. Atemex prima brevissima , duobus pollicibus sequente brevior, quae longissima omnium. Duae primores tribus pollicibus post apicem sinuatae, et ibi albae, cum fascia una aut duabus. Reliquae non sinuatae, albedine successive magis antice incipiente , sed minus pura , et fasciis frequentioribus. . Primariae subtus candidae, versus apicem cinereae et fasciatae. Secundariae subtus cinereae, fasciis nigricantibus sex. Apex albus. Secundariae supra fasciatae interjecta singulis fascia pallidissima. T'eczrices primi ordinis uni- colores, apice albae. Sequentis ordinis margine posteriore amplius albae. Ultimae minorum ordinum magis brunneae. Secundariae postremae praecipue latius se a. basi inde diffundente albedine hanc regionem etiam complicatis alis notabilem reddunt. Alae complicatae ad usque sesquipollicem ab apice caudae pertingunt.
Cauda in universum fusca , fasciis obscurioribus sex aut quinque, inter-
N 2
I00 OBSERVATIONES ZOOLOGICAE,
positis angustioribus duabus tribusve. fteczrices margine interiore et subtus albidiores; apice ad semipollicis distantiam albae.
T'arsorur regio nuda semipollicari tantum longitudine , squamata, ipsis etiam digitis squamatis , praeter duo vel tria scuta in extremis digitis. Urgues de more nigri, sed basi pallidiores. Zraccae pallide brunneae. Tars citrini. Jris citrina. 1
Falconem. subbuteonem , saltem illum qui nobis ob duas in genis et mento nigras maculas Zarzfae/Alein dicitur, vario modo differre vidi. Ple- rumque fasciae in cauda duodecim, vidi tamen etiam ubi valde erant obscu- rae ; in alio duae mediae rectrices immaculatae pollice fere longiores erant. Color quoque flavus femorum profundior aut dilutior, maculaeque magis minusve copiosae. Albedo quoque colli plus minus ampla.
EAMILCO/JJBU SJ mTO0O0J7:U527 F. Communis. y. Gmel.
Macropterus , brachypus , pedibus squamatis , naribus peninsulatis, dorso uropygioque uniformiter undulatis , ventre braccisque maculatis, remigibus rectricibusque multifasciatis.
Statura falconis cyanei, sed crassior et obesissimus, quamquam Januario 1794 gelidissima hyeme quae diu duraverat, occisus. Femina postea major, Novembri ejusdem anni in sylva Ekbolshemiana prope Argentinam capta, quam quoque possideo.
Convenit cum faucon. hagard Buff. tab. 16. (falco communis. y. gibbo- sus Gmel. Syst. Nat. EZ. XIII p. 270.) sed quomodo ille Frischii tab. 75. huc referat, non perspicio. Videtur esse ille dendrofaleo major, quem a subbuteone utique distinguendum esse dicit Jec/isteinius gemeinnüs. INatur- gesch. Deutschl. 11. Th. Pulere convenit. etiam. pedibus squamatis, licet rostrum non denticulatum sit, et abdomen non maculatum, sed fasciatum, "Mdrovand. 'V. Y. p. 404. repetita in Zorstii Ed. Gesneri p. 298. Cum icone laniarii apud Aubentonium et deseriptione Bellonii quoque convenit , praeter maculas haud longitudinales.
Rostrum plumbeum, basi flavum , maxime maxilla inferiore. Maxillae superioris denticulis lateralibus distinctissimis , magnis, inferioris maxillae margine exciso denticulum superioris maxillae recipiente, apice truncato.
A Y ESS IOI
Cera. flava; nares apertae, cartilagine medium occupante , isthmi ope margini naris annexa. Orbita nuda pallide flava. 7ris avellanea. Myszaces vix ullae. Collare crispum , quale in cyaneo et subbuteone Zuff. nullum.
V'ertex planiusculus. Plumae capitis laxae setaceae. Macula ad angulum oris descendens nigra, qualis in. subbuteone Linn. sive hobereau , Buff. Vertex et nucha nigricans. Sub nucha totius dorsi, uropygii , tectricesque alarum plumae cinereae, nigricante transversim fasciatae; quem uniformem colorem in nullo faleoni me observare memini.
Remises dimidio pollice breviores quam cauda, margine exteriore nigri- cante , interiore fasciis fere quindecim albis fuscisque variegatis.
Gula peetusque angulusque pectoris utrinque versus nucham adscendens, alba. Abdominis pennae fascia transversa duplici. Eaedem per crissum , tec- trices caudae inferiores, sexfario ordine, braccasque disperguntur. Rectricum fasciae in utroque margine novem, versus interiorem marginem magis albi- cantes. Duarum intimarum fasciae obscuriores.
Pedes. Havi, breves, validiusculi, antice non scutati, sed squamati multi- plici ordine. Digiti longi, papillis subtus impalpabilibus. Ungues arcuati, nigerrimi.
FALCO SAGITTATUS. Nobis.
Brachypterus , brachypus , pedibus scutatis , dorso fusco , ventre Loto braccisque singulis pennis quadrifasciatis , remigibus rectricibusque sex- fasciatis subtus albidius.
Statura praecedentis , sed longior, buteone paulo minor.
Rostrum. corneum absque denticulo, sed margine sinuato , maxilla infe- riore non truncata. )
Cera fusca (pulere flava in vivo.) Nares depressae patentes : retro quas setae antrorsum directae usque supra medium narium. Aliae setae deflexae ad marginem maxillae inferioris. Orbitae tectae. Oculi majores praecedente. Iride pulchre citrina.
Fertev planiusculus. Pennae capitis laxae fuscae. Nucha albicante et macula nigra oblonga sub oculis oblique retrorsum descendente haliaeto accedens. Dorsurmz totum uniformiter fuscum.
— Remiges parum ultra mediam caudam *pertingunt. Prima perbrevis, quarta longissima: Fasciae transversales circiter sex , ad basin remigis albi- diores, versus apicem obscuriores. Subtus magis candidae. Hhachis ad mar-
102 OBSERVATIONES ZOOLOGICA E.
ginem anteriorem lineis tenuibus obliquis. Secundariae margine interiore fasciis albis angustioribus. 7'eczrices unicolores. Rectrices apice albae; fasciis subsenis more remigum. Tec/rices caudae superiores ad marginem interiorem versus basin lasciatae; inferiores niveae. Subtus a gula usque ad tectrices caudales transversim fasciatus. Fasciis quatuor in singulis pennis. Braccae similiter. Pedes sordido-flavicante-cinerei; (pulcre flavos esse in recenti asseritur.) "Tarsus longitudine digiti medii sine ungue. Uzues nigri. Occisus ad 'Tabernas Alsaticas , Decembri 1785. Barum esse, nec antea visum, dixit D. a Mullenheim, qui avem ad describendum communicavit. Alius Martii initio 1784. occisus et meus factus, paulo major est. Huic iris vivide citrina , tarsique pariter. Magnitudine buteonem fere superat. Rostrum coerulescens. Paulo post mas minor meus etiam factus est. Audacem esse, D. a fRazenried mihi asseruit. Crederem esse falconem gentilem , nisi esset brachypterus.
FALCO MORPHNOS.
Pedibus plumosis , maculatis , digitis basi squamatis , antice scu- Latis , alis caudae longitudine , rectricibus fasciatis , basi albis , remi- gum basi margine interiore alba.
Prima vice mihi visus et allatus d. 12. Dec. 1788. magno frigore, thermo- metro 7.? infra zero , captus trans Rhenum in area aucuparia.
Convenit cum aquila parva Buffonii , I. p. gx. Brissonii aquila naevia, Spec. 4. T. L. p. 425. quia 1? est magnitudine galli, licet non videatur ab apice rostri ad extremum caudae duos pedes, septem pollices, sexque lineas habere. Nec utique rostrum duos pollices longum est, sed vix unum. 2. Quia color fuscus in universum convenit, et caudae basis alba. 5.» Quia squamae in exortu digitorum , et tabellae versus ungues respondent; et ungues nigri acutissimi.
Sed differt: 1.» Quia rostrum utique nonnisi pollicari est magnitudine. 2? Quia rostrum statim ab initio incurvum , ne quidem aquilini generis cha- racterem habet. 5.^ Quia rectrices non sunt pedali longitudine. 4.? Quia guttur non albet, multo minus magnus albus torques s. macula alba in pectore adest, uti Buffonius pag. 9s. habet. Conf. Peyrousius dans les Mémoires de l' 4cadémie de Suede , Année 1782. Trim. I1. n.» 2. 5» Quia sub alis non multas maculas ovales offert. 6.» Quia proprie non dici potest , pedum plumas
A VES 105
magnas maculas albas offerre. 7? Quia remiges non transversim fasciatae sunt, neque apices albi. 83.» Quia rectrices apice non albae sed cinereae sunt. 9.? Quia iris non flava est, sed avellanea. 10." Quia diu, pedibus ligatis gesta- ius , nullam clamosam vocem edidit; quam tamen Buffonius tribuit , p. 91. 92.
Ergo crediderim fere novam esse speciem. Schaefferi Icon in musaeo ornitholosico pulchre convenit.
Fiostrum nigricans , nullo denticulo maxillae superioris: maxilla inferiore truncata. Setae aliquot sub mento divergentes , aut potius in medio rostri in- ferioris barbam quasi aliquam formantes.
fiegio inter oculos et rostrum setis radiatis.
Pennae capitis laxae sed non valde acuminatae.
fiemexv quarta longissima.
fiectricum. basi albarum, tres fasciae in cinereo fundo nigrae, quarum apici proxima latissima et amplissima , reliquae multum decrescunt. Subtus praecipue in fundo clariore fascia lata conspicua est.
Draccae insignes maculatae uti pedes. Z7isc/ius habet speciem za. 75. quae pariter pedes ad digitos usque plumosos habet, sed caput album. Buffon. I. p. 256. pro varietate falconis gentilis illum habet,
Non est fa/co pedibus pennatis Brisson. 'T. VI. Supplem. p. 22. tab. rz. Le faucon patu. Color praecipue caudae non convenit.
In ventriculo , quod miratus sum , reperi duas quartas partes nuclei juglan- dis integras.
Nonnullae ascarides tripollicares in duodeno.
Mira avi vivacitas. Primum per quinque horae minuta collum arctissime constrinxi: postea per tantundem fere temporis bis obtorto collo rostrum pec- tori appressum tenui; tandem pectus diu adeo compressi ut occursantes digi- torum apices sentirem. Ita mortuae similis artifici ad farciendum missa . ubi illuc venit vividissima reperta est avis.
Aliud individuum paulo majus, albidius , forte femina, (an varietas 7) Ao. 1790. d. 4. Dec. temperatissima existente atmosphaera captum.
Vix altero major nunc est dum fartus. Antequam fartus. esset. vidi quidem sed examinandi tempus defuit. Major tunc mihi visus erat illo altero priore.
Habitus, rostrum, longitudo alarum, barba ante mentum, cetera omnia conveniunt ; sed
104 OBSERVATIONES ZOOLOGICAE.
1.? in universum magis est albus ; praecipue in pectore , ubi ad rhachin longitudinalis macula nigra. |
2.? Braccarum pennae albae rhachi nigra , antice in maculam orbiculatam dilatata : quum altero sint fasciae transversae nigrae et sordide albae.
5.» Cauda praecipue differt. Haec alba, solummodo quartam fere versus apicem partem. nigram habet, ipso apice sordide albo. In altero autem sunt quoque fasciae sesquitertiae nigricantes , immixta rubedine.
4? Color pedum qui abhinc 12. Dec. 1788. laete flavus manserat, in altero jam fuscus et obscurus est hoc ipso die 15. Jan. 1791.
Oculos artifex illi imposuit pallide citrinos. Quales habuerit ignoro. Ille prior avellaneam habet iridem.
In utroque mihi videtur digitus interior exteriore longior « et validior, pro proportione magis quam est in aliis.
Alius similis Ao. 8. (fine Januarii 1799.) Herlishemio missus a Schauen- burgio ut farciretur.
CF. Aigle de France , Buchodzii Pl. enlum. Dec. IV. Pl. III. f. 2. ubi historia ejus promittitur in Zzszozre naturelle et oeconomique des trois résnes. Ex museo Molinaei (Desmoulins).
Ex tribus meis aquilis minoribus pedibus plumosis , colore maxime con- venit iste prior, (hujus mas). lllud album et flavum quod figura ista habet, a meo abludit.
PALGCO P/OYG AU GUS?
La Soubuse ?
Die 13. Oct. 1789. captus.
Magnitudo cornicis. Fxpansus aliquanto ultra pedes tres. Ab apice rostri ad extremum unguem pedis unius; ad extremam caudam pollicum sedecim. Brachypterus. Cera flava. Ftostrum. nigrum. J'ibrissae ad basin. Denticulus maxillae superioris obtusus. Orbitae albae. Margo palpebrarum niger. ris flava. Pennae capitis laxae: Circulus pennarum circum caput subcrisparum , fere uti in strigibus. :
Pennae ventris albidae, linea longitudinali fusca.
Dorsum fuscum. Üropygium albidum. Crissuze subfulvum.
Hemiges secunda , tertia, quarta, margine anteriore emarginatae. "Tertia longissima. Superficie superiore fuscae , margine anteriore atro-fasciato , inter-
jectis
A'Y BS 105
jectis post tres priores fascias maculis niveis. Superficie inferiore, margine posteriore albo fuscoque fasciatae.
Rectrices fuscae , apice, basi, fasciisque tribus albo - rufescentibus. Dua- rum intermediarum fasciis quatuor, magis cinereis. In pagina inferiore fasciae magis albae; extima tota subtus alba, praeter colorem pellucentem super- ficiei superioris.
Braccarum macula rhacheos longitudinalis rufa.
Pedes flavi , longiusculi, graciles, antice scutati. Uzgues nigri. Verrucae vix subtus in digitis.
Tectrices superiores fuscae , maculis fulvis. Inferiores albo, fulvo, fusco maculatae.
Conf. sequens 2z£tatus.
EAUTZO/O VIT EAT US: Nobis
Pedibus scutatis , gracilibus , subbrachypterus , naribus clausis , collo subcrispo , capite annulato-vittato , ventre pallide rufo.
Ao. 1. (1792. d. 27. April.) a venatore Sufflenwiherensi pagi Alsatici , allatus.
Expansi amplitudo pedum trium , pollicum quatuor.
Longitudo ab apice rostri ad extremos pedes quindecim pollicum ; ad extremam caudam octodecim pollicum.
"Alae corpori applicatae plane medium locum inter extremos pedes cau- damque attingunt.
Rostrum. nigrum ; denticulus obtusus. Z"ibrissae numerosae, curvatae , erectae, planum baseos rostri superantes. Cera flava. /Vares penitus clausae. Oculi prorsus glauci, post mortem nigri fuisse videntur ; flavi nihil in iride video.
Pedes scutati, flavi, magnitudine et gracilitate mediocres. Fermiur circino dimensum duorum pollicum et qnatuor linearum. 774ia pollicum quatuor. T'arsus usque ad angulum digiti postici duorum pollicum , linearum novem. DBraccae non densae, pennis lanceolatis , unicoloribus.
Totus color superne fusco-vinaceus, inferne vinaceus aut pallide rufus. Collare pennarum crisparum ut in falcone cyaneo , coloris albi. Annulus rufo- albus frontis, antice in basi cerae incipiens, postice in collari desinens. Ver- tex fuscus; sub oculis macula alba.
Remex prima brevis, secunda longior, tertia dimidio pollice longior, quarta duabus lineis brevior. Prima et secunda postice angulo valde sinuata,